ปัญหาไข้เลือดออกเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขที่มีความสำคัญทั้งในระดับประเทศและในระดับชุมชนมาช้านาน อีกทั้งเชื้อไข้เลือดออกที่มีหลายประเภทและมีความรุนแรงที่ต่างกันโดยจรวย สุวรรณบำรุงและคณะ (2554) ได้อธิบายว่าโรคไข้เลือดออกส่วนใหญ่เกิดจากเชื้อไวรัสเดงกี (Dengue Hemorrhagic Fever) ซึ่งมียุงลายเป็นพาหะและเป็นโรคที่เป็นปัญหาสาธารณสุขยากแก่การควบคุมให้ได้ผลสำเร็จ นอกจากนี้กันต์ธมน สุขกระจ่างและคณะ(2559) ยังได้อธิบายอีกว่าการป้องกันและควบคุมโรคที่ได้ผลดีที่สุด คือการกำจัดแหล่งเพาะพันธ์ลูกน้ำยุงลายและการป้องกันไม่ให้ยุงกัด อีกทั้งกรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข(2556) ยังมีนวัตกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกโดยวิธีการกำจัดพาหะ การป้องกันประชาชนไม่ให้ถูกยุงกัดตลอดจนการสำรวจทำลายแหล่งเพาะพันธ์ยุงลายเพื่อไม่ให้เกิดการขยายพันธ์เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม องค์การบริหารส่วนตำบลแป-ระ ได้ดำเนินงานควบคุมโรคไข้เลือดออกในพื้นที่ตำบลแป-ระ โดยความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ภายใต้กิจกรรมวาระตำบล ตั้งแต่ปีงบประมาณ 2560 เป็นต้นมา ทำให้สถานการณ์โรคไข้เลือดออกในพื้นที่ตำบลแป-ระ ลดลง เป็นอย่างมากประสบความสำเร็จ เชิง Outcome และ Output โดยพบว่าจำนวนผู้ป่วยไข้เลือดออก ในปี พ.ศ. 2559 มีจำนวน 196 ราย ลดลงเหลือ 28 ราย ในปี พ.ศ. 2560 และมีอัตราเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในปี 2561 พบผู้ป่วยจำนวน 52 ราย และในปี 2561 ยังพบผู้ป่วย ชิคุนกุนย่า ซึ่งเป็นโรคติดต่อโดยยุงเป็นพาหะ จำนวน 11 ราย