กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

โรคเบาหวานนั้นส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนในช่องปาก เช่น การสูยเสียฟัน การเกิดโรคเหงือกอักเสบ โรคปริทันต์อักเสบและโรคของเนื้อเยื่ออ่อนภายในช่องปากเป็นอย่างมาก ซึ่งผู้ป่วยส่วนใหญ่มักจะไม่ทราบว่าเป็นภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวาน โดยภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นนั้น อาจสัมพันธ์กับการควบคุมระดับน้ำคาลในเลือด จึงทำให้ผู้ป่วยเบาหวานนั้นจะเพิ่มความดสี่ยงต่อการเกิดโรคในช่องปาก ความสัมพันธ์ระหว่างเบาหวานกับการสูบเสียฟันที่เกิดจากโรคฟันผุปละโรคปริทันค์อักเสบ โดยทำการศึกษาในผู้ที่มารับการตรวจสุขภาพช่องปากประจำปีที่เป็นผู้ใหญ่ พบว่า การสูญเสียฟันในกลุ่มประชากรที่ศึกษา คิดเป้นร้อยละ 38.3 ในกลุ่มที่เป็นเบาวหวานมีความสุยเสียฟันที่สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถืตืและมีการสูญเสียฟันอย่างน้อย 1 ซี่ และการมีจำนวนฟันคู่สบในฟันหลังน้อยกว่า 4 คู่ แสดงถึงการสูญเสียฟันสำหรับการบดเคั้ยวส่งผลต่อประสิทธิภาพในการรับประทานอาหาร อัตราของการเกิดโรคเบาหวานมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในอนาคต การควบคุมระดับน้ำตาลมีความจำเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะช่วยลดการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่จะตามมาได้ นอกจากนี้ผลกระทบจากการใช้ยารักษาเบาหวานก็ส่งผลต่อสภสวะภายในช่องปากด้วยดรคปริทันต์อักเสบที่มีความสัมพันธ์กับเบาหวานและทำให้เกิดการสูญเสียในที่สุด การรักษาเบาหวานควบคู่กับการรักษาโรคในช่องปาก รวมถึงการที่ผู้ป่วยมีความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องในการดูแลช่องปากของตนเองจึงมีความสำคัญที่จะช่วยลดการสูญเสียฟันและทำให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีได้ นอกจากนี้จากการสำรวจสภาวะช่องปากของผู้ป่วยเบาหวานในเขตอำเภอห้วยยอด ปี 2559 พบว่า ผู้ป่วยเบาหวานในเขตอำเภอห้วยยอดมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพช่องปาก คิดเป็นร้อยละ 89.47 และในปี 2560 ผู้ป่วยเบาหวานในเขตอำเภอห้วยยอดมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพช่องปาก คิดเป็นร้อยละ 87.91 ซึ่งเป็นปัญหาเกี่ยวกับโรคปริทันต์เป็นส่วนใหญ่ รองลงมาคือ ปัญหาเกี่ยวกับฟันผุ ซึ่งส่งผลต่อสุขภาพช่องปากและสุขภาพชีวิตในชีวิตประจำวันเป็นอย่างยิ่งโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลเขาขาว ได้เล้งเห็นถึงความสำคัญของปัญหาสุขภาพช่องปากของผู้ป่วยเบาหวานเป็นอย่างมาก จึงได้จัดทำดครงการส่งเสริมทันตสุขภาพผู้ป่วยเบาหวาน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขาขาวเพื่อให้ผู้ป่วยเบาหวานได้ตระหนักและรับรุู้ถึงปัญหาสุขภาพช่องปากของตนเอง เล็งเห็นถึงความสำคัญของหการรักษาสุขภาพช่องปากอย่างเหมาะสม อีกทั้งผู้ป่วยสามารถนำไปใช้และปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม