กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ตามพระราชบัญญัติการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ พ.ศ. 2534  มาตรา 4 ได้ให้ความหมายของคนพิการว่า  เป็นคนที่มีความผิดปกติหรือบกพร่องทางร่างกาย ทางสติปัญญาหรือทางจิตใจตามประเภทและหลักเกณฑ์ที่กำหนดในกฎกระทรวง  และการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ หมายความว่า การเสริมสร้างสมรรถภาพ หรือการเสริมสร้างความสามารถของคนพิการให้มีสภาพที่ดีขึ้น โดยอาศัยวิธีทางการแพทย์ ทางการศึกษา ทางสังคม  และการฝึกอาชีพเพื่อให้คนพิการได้มีโอกาสทำงาน หรือดำรงชีวิตในสังคมทัดเทียมคนปกติ มาตรา 15 ให้คนพิการที่ได้รับการจดทะเบียนตามมาตรา 14 ได้รับการสงเคราะห์ การพัฒนาและการฟื้นฟูสมรรถภาพ โดยวีธีทางการแพทย์ และค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล ค่าอุปกรณ์เพื่อปรับสภาพทางร่างกาย  ทางสติปัญญา หรือทางจิตใจ หรือเสริมสร้างสมรรถภาพให้ดีขึ้นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 47 แห่งพระราชบัญญัติแล้วหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ 2545ตามหลักเกณฑ์การบริหารจัดการกองทุนฟื้นฟูสมรรถภาพที่จำเป็นต่อสุขภาพระดับจังหวัด ที่ประกาศไว้ ครอบคลุมกลุ่มเป้าหมาย ผู้ที่สมควรได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพที่จำเป็น คือ คนพิการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550  และ ผู้สูงอายุ หมายความว่า บุคคลซึ่งอายุเกินกว่า หกสิบปีบบริบูรณ์ขึ้นไป    ผู้ที่อยู่ในระยะจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพ  หมายความว่า บุคคลที่ยังไม่ถูกประเมินเป็นผู้พิการ แต่มีข้อจำกัดในการปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวัน เนื่องจากมีความบกพร่องทางการเห็น การได้ยิน การเคลื่อนไหว การสื่อสารจิตใจ อารมณ์ พฤติกรรม สติปัญญา การเรียนรู้ หรือความบกพร่องอื่นใด จากภาวะสุขภาพอนามัย  ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูหรือช่วยเหลือให้มีสมรรถภาพด้านสุขภาพ เพื่อให้ข้อจำกัดดังกล่าว ลดลง หรือหมดไป
ตามประกาศคณะกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เรื่อง การกำหนดหลักเกณฑ์การดำเนินงาน และบริหารจัดการกองทุนฟื้นฟูสมรรถภาพที่จำเป็นต่อสุขภาพระดับจังหวัด พ.ศ. 2554 ได้อ้างถึงสิทธิของคนพิการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 ที่ว่าคนพิการมีสิทธิเข้าถึง และใช้ประโยชน์ได้จากสิ่งอำนวยความสะดวกอันเป็นสาธารณะตลอดจนสวัสดิการและความช่วยเหลือจากรรรัฐในด้านการบริการฟื้นฟูสมรรถภาพ โดยกระบวนการทางการแพทย์ และค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล ค่าอุปกรณ์/ เครื่องช่วยความพิการ และส่งเสริมพัฒนาการที่คนพิการ ผู้สูงอายุ และ ผู้ที่จำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพได้รับจากหน่วยงานของรัฐ องค์กรเอกชน โดยไม่เลือกปฏิบัติต่อคนพิการ ในด้านความแตกต่าง ตามสภาพร่างกายที่ปรากฏในเรื่อง ของความพิการตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา 10 ที่คนพิการสมควรได้รับบริการอย่างทั่วถึงและเป็นธรรม เท่าเทียมกันกับคนปกติ  โดยไม่เลือกปฏิบัติ โดยให้ทุกภาคส่วนเข้ามามีส่วนร่วมในการให้ความช่วยเหลือคนพิการได้ ด้วยการจัดตั้งและดำเนินการศูนย์บริการคนพิการโดยชุมชน ให้ได้ตามมาตรฐานที่กำหนด อาศัยอำนาจหน้าที่พรบ.ส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการของราชการท้องถิ่น(แก้ไขเพิ่มเติม มาตรา 6 (5) และมาตรา 20/4 วรรคหนึ่ง ) ให้อำนาจหน้าที่ศูนย์บริการคนพิการไว้ดังนี้ - สำรวจและติดตามสภาพปัญหาคนพิการในเขตพื้นที่รับผิดชอบ - ให้บริการข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับสิทธิประโยชน์ สวัสดิการและความช่วยเหลือตามพระราชบัญญัตินี้หรือตามที่หน่วยงานของภาครัฐกำหนด - เป็นผู้แทนคนพิการ ในการเรียกร้องการใช้สิทธิประโยชน์สำหรับคนพิการ - การประสานความช่วยเหลือ คนพิการเพื่อให้ได้รับการดูแลรักษาพยาบาลเบื้องต้นเพื่อบรรเทาเหตุแห่งการพิการมิให้เกิดอันตรายร้ายแรง - การช่วยเหลือให้คนพิการ  ได้รับความช่วยเหลือให้มีกายอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับคนพิการที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ - การให้ความช่วยเหลือในการดำรงชีวิตชั้นพื้นฐาน แก่คนพิการและการช่วยเหลือในการฝึกอาชีพและการจัดหางานให้แก่คนพิการ - ติดตามประเมินผลเกี่ยวกับการได้รับสิทธิประโยชน์ตามพระราชบัญญัตินี้และการดำรงชีวิตของคนพิการ จากสิทธิประโยชน์ที่คนพิการ รวมถึง ผู้สูงอายุ และบุคคลที่อยู่ในระยะที่จำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพ สมควรได้รับตามกฎหมายกำหนดนั้น  จึงเป็นเหตุผลความจำเป็นที่ชมรมกลุ่มอาสาดูแลผู้พิการและผู้สูงอายุที่ด้อยโอกาส  ได้จัดทำโครงการฟื้นฟูสมรรถภาพที่จำเป็นต่อสุขภาพของคนพิการและผู้สูงอายุในท้องถิ่นหรือพื้นที่ตำบลบาโร๊ะ