โครงการอบรมแกนนำ อย.น้อยในโรงเรียน
ชื่อโครงการ | โครงการอบรมแกนนำ อย.น้อยในโรงเรียน |
รหัสโครงการ | 63-L3013-02-02 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 2 สนับสนุนกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคของกลุ่มหรือองค์กรประชาชน/หน่วยงานอื่น |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | หน่วยงานอื่นๆ ที่ไม่ใช่หน่วยงานสาธารณสุข เช่น โรงเรียน |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | โรงเรียนศาสนูปถัมภ์ตำบลบานาอำเภอเมืองจังหวัดปัตตานี |
วันที่อนุมัติ | 23 มกราคม 2563 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 4 มิถุนายน 2563 - 30 มิถุนายน 2563 |
กำหนดวันส่งรายงาน | 30 กรกฎาคม 2563 |
งบประมาณ | 30,448.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | ดร.อาฮามัดกาแม แวมูซอ |
พี่เลี้ยงโครงการ | นายอับดุลกอเดร์ การีนา |
พื้นที่ดำเนินการ | ตำบลบานา อำเภอเมืองปัตตานี จังหวัดปัตตานี |
ละติจูด-ลองจิจูด | place |
งวด | วันที่งวดโครงการ | วันที่งวดรายงาน | งบประมาณ (บาท) | |||
---|---|---|---|---|---|---|
จากวันที่ | ถึงวันที่ | จากวันที่ | ถึงวันที่ | |||
1 | 4 มิ.ย. 2563 | 30 มิ.ย. 2563 | 30,448.00 | |||
รวมงบประมาณ | 30,448.00 |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน | 200 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน : |
||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
อาหารเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์ทุกคนและต้องบริโภคกันอยู่ทุกวันจะแน่ใจได้อย่างไรว่าอาหารที่เราบริโภคอยู่ทุกวันนี้มีความสะอาดปลอดภัยหากผู้บริโภคปรุงอาหารด้วยตนเองก็มั่นใจได้ว่าอาหารมีความปลอดภัยในระดับหนึ่งแต่คนส่วนใหญ่นิยมซื้ออาหารนอกบ้านมารับประทานทำให้ไม่สามารถมั่นใจได้ว่าอาหารมีความปลอดภัยเพียงพอทำให้เกิดความเสี่ยงมากกว่า ในปัจจุบันมีพ่อค้าแม่ค้าที่เอาเปรียบผู้บริโภคนำวัตถุดิบที่มีคุณภาพต่ำมาประกอบอาหารหรือมีการเติมสารห้ามใช้ในอาหารบางอย่างลงไป เช่นบอแรกซ์โซเดียมไฮโดรซัลไฟต์เป็นต้นรวมทั้งมีการปรุงอาหารอย่างไม่ถูกสุขลักษณะ ไม่สะอาดเหมาะสมซึ่งก่อให้เกิดอันตรายแก่ผู้บริโภคได้ดังนั้นหากผู้บริโภคขาดความรู้ความเข้าใจอย่างเพียงพอในเรื่องความปลอดภัยของอาหารก็จะยิ่งทำให้ไม่สามารถเลือกซื้อหรือเก้บรักษาอาหารได้ถูกต้องและไม่สามารถดูแลปกป้องตนเองจากพิษภัยของอาหารที่ไม่ปลอดภัยได้ ดังนั้นการให้ความรู้เบื่องต้นเรื่องความปลอดภัยของอาหารจึงควรทำตั้งแต่เนิ่นๆที่สุดคือในวัยเด้กที่สามารถเรียนรู้ได้รวดเร็วเพื่อที่จะปลูกฝังให้เป็นพื้นฐานที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ตลอดไปไม่ว่าเด็กจะเติบโตขึ้นเป็นเพียงผู้บริโภคหรือเป็นผู้ประกอบการผลิตอาหารเองด้วยในอนาคตก็ตามการตระหนักในความสำคัญของความปลอดภัยของอาหารความสะอาดรู้จักดูแลหยิบจับเก็บรักษาอาหารอย่างถูกต้องการรู้จักปกป้องตนเองรู้จักการเลือกสังเกตหรือทดสอบและรู้จักปฏิเสธอาหารอาหารที่ไม่ปลอดภัยจึงเป็นเรื่องที่ต้องเรียนรู้และฝึกฝนตั้งแต่เด็กเพื่อให้สามารถนำไปใช้ปฏิบัติในชีวิตประจำวันได้ตลอดไปอย่างยั่งยืน โรงเรียนศาสนูปถัมภ์ได้เล็งเห็นความสำคัญของเด้กในวัยเรียนซึ่งมีความกระตือรือร้นและมีศักยภาพในตนเองสามารถชี้นำเพื่อนและผู้ปกครองให้สนับสนุนการดำเนินงานได้เป็นอย่างดีจึงได้จัดตั้งให้มีชมรมอย.น้อยในโรงเรียนขึ้น
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | เพื่อจัดตั้งชมรม อย.น้อยในโรงเรียน โรงเรียนศาสนูถัมภ์มีแกนนำ อย.น้อยในโรงเรียน |
0.00 | |
2 | เพื่อให้สมาชิกชมรม อย.น้อยศาสนูถัมภ์ตรวจวิเคราะห์อาหารที่มีสารเจือปนประเภทสารบอแรกซ์ สารฟอกขาวและจุลินทรีย์ต่างๆได้ แกนนำ อย.น้อยศาสนูถัมภ์ สามารถตรวจวิเคราะห์อาหารที่มีสารเจือปนประเภทสารบอแรกซ์และจุลินทรีย์ต่างๆได้ |
0.00 |
- จัดประชาสัมพันธ์ชมรม อย.น้อย ให้แก่นักเรียน ครู ผู้ปกครองและชุมชนใกล้โรงเรียนได้ทราบ
- ประสานงานกับแกนนำทุกระดับชั้น
- ดำเนินการรับสมัครนักเรียนที่เข้าร่วมชมรม อย.น้อย
- ชี้แจงวัตถุประสงค์แก่นักเรียนที่เข้าร่วมชมรมและจัดประชุม
- จัดอบรมแกนนำ อย.น้อยศาสนูฯ
- ประสานงานกับหัวหน้ากลุ่มสาระทั้ง 8 กลุ่มสาระเพื่อขอความร่วมมือในการจัดกิจกรรม
- ชมรม อย.น้อย ทำกิจกรรมสุ่มตรวจสอบอาหารจากโรงอาหารของโรงเรียนถ้าตรวจพบสารพิษตกค้าง ให้ทางชมรมแจ้งเตือนนักเรียนในโรงเรียนทราบ
- จัดป้ายนิเทศเกี่ยวกับข่าวสารและสาระน่ารู้เกี่ยวกับอาหารและยา สาระน่ารู้เกี่ยวกับการบริโภค
- เผยแพร่สาระน่ารู้เกี่ยวกับอาหารและยา โดยการจัดให้มีการรายงานข่าวหรือสาระน่ารู้เกี่ยวกับอาหารและยาประจำวันพุธ ในช่วงเวลาคาบเรียนชุมนุม รายการเสียงตามสายทุกเดือน และหลังจากเข้าแถวหน้าเสาธง
1.นักเรียนคูรผู้ปกครอง และชุมชนได้รับความรู้ความเข้าใจและมีทัศนคติที่ดีต่อการบริโภคอาหารที่สะอาดปลอดภัย
2.สมาชิกของชมรมมีความตระหนักในเรื่องอาหารปลอดภัยในโรงเรียนและในชุมชน
3.สมาชิกของชมรมสามารถตรวจวิเคราะห์อาหารอย่างน้อยในเรื่องสารบอแรกซ์สารฟอกขาวฟอร์มาลินได้
4.นักเรียนครูผู้ปกครองและบุคลากรอื่นๆในโรงเรียนและชุมชนมีส่วนร่วมในการเฝ้าระวังความไม่ปลอดภัยของอาหารในโรงเรียนและชุมชน
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 13 ม.ค. 2563 11:28 น.