กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

การดำเนินงานโครงการรณรงค์ป้องกัน ควบคุมการแพร่ระบาดโรคพิษสุนัขบ้าภายในตำบลอุใดเจริญเป็นกิจกรรมภายใต้(โครงการสัตว์ปลอดโรค คนปลอดภัยจากโรคพิษสุนัขบ้า ตามพระปณิธานศาสตราจารย์ ดร.สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี) และได้มีการขยายเวลาดำเนินโครงการความร่วมมือการรณรงค์ป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า ประจำปี ๒๕๖๐ ฯ ระหว่างวันที่ ๑ มีนาคม – ๓๐ เมษายน ๒๕๖๐ ขยายเวลาออกไปจนถึงวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๖๐ ตามหนังสือจังหวัดสตูล ด่วนที่สุดที่ สต ๐๐๒๓.๓/ว ๒๐๐๒ ลงวันที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๖๐ เรื่อง ขอขยายเวลาโครงการความร่วมมือการรณรงค์ป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า ประจำปี ๒๕๖๐ภายใต้โครงการสัตว์ปลอดโรค คนปลอดภัย จากโรคพิษสุนัขบ้า ตามพระปณิธานศาสตราจารย์ ดร.สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์อัครราชกุมารี
โรคพิษสุนัขบ้า หรือโรคกลัวน้ำ(Hydrophobia) เป็นโรคติดเชื้อของระบบประสาทส่วนกลาง ที่มีอันตรายร้ายแรงถึงชีวิต พบในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิด ทั้งสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่า สามารถติดต่อมาสู่มนุษย์ได้ ในประเทศไทยสัตว์พาหะนำโรคที่สำคัญคือสุนัขและแมว(ข้อมูลจาก สำนักควบคุม ป้องกันและบำบัดโรคสัตว์,๒๕๕๙) โรคพิษสุนัขบ้าเกิดจากเรบี่ไวรัส (Rabies virus) ซึ่งเป็นอาร์ เอน เอ ไวรัส (RNA virus)มีการติดต่อจากสัตว์ป่วยที่มีเชื้อไวรัสอยู่ในร่างกายไปสู่มนุษย์หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตัวอื่นผ่านทางน้ำลาย โดยผ่านทางการกัด การข่วน และการเลียบริเวณที่มีบาดแผลระยะฟักตัวของโรคพิษสุนัขบ้าเป็นระยะเวลานับตั้งแต่เชื้อโรคไวรัสเข้าสู่ร่างกายจนก่อให้แสดงอาการของโรคโดยสามารถพบได้นานถึง 6 เดือน ซึ่งจะต่างกันไปตามชนิดสัตว์ สำหรับระยะฟักตัวของโรคพิษสุนัขบ้าในคน จะใช้เวลาประมาณ2-8สัปดาห์ หรืออาจจะสั้นเพียง 5 วัน แต่ในบางรายอาจยาวนานเป็นปีได้ โดยระยะฟักตัวจะสั้นหรือยาวนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ ดังนี้ ความรุนแรงของบาดแผล บริเวณที่ถูกกัด ระยะห่างของบาดแผลกับสมอง และเชื้อจากสัตว์ป่าซึ่งอันตรายกว่าสัตว์เลี้ยง ทั้งนี้ในพื้นที่ตำบลควนกาหลงซึ่งเป็นพื้นที่ใกล้เคียงของพื้นที่ตำบลอุใดเจริญได้รับรายงานจากปศุสัตว์อำเภอได้เกิดโรคพิษสุนัขบ้า หรือโรคกลัวน้ำ(Hydrophobia) เป็นโรคติดเชื้อของระบบประสาทส่วนกลาง ที่มีอันตรายร้ายแรงถึงชีวิต พบในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิด ทั้งสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่า สามารถติดต่อมาสู่มนุษย์ได้ ในประเทศไทยสัตว์พาหะนำโรคที่สำคัญคือสุนัขและแมว(ข้อมูลจาก สำนักควบคุม ป้องกันและบำบัดโรคสัตว์,๒๕๕๙) โรคพิษสุนัขบ้าเกิดจากเรบี่ไวรัส (Rabies virus) ซึ่งเป็นอาร์ เอน เอ ไวรัส (RNA virus)มีการติดต่อจากสัตว์ป่วยที่มีเชื้อไวรัสอยู่ในร่างกายไปสู่มนุษย์หรือสัตว์เลี้ยงลุกด้วยนมตัวอื่นผ่านทางน้ำลาย โดยผ่านทางการกัด การข่วน และการเลียบริเวณที่มีบาดแผลระยะฟักตัวของโรคพิษสุนัขบ้าเป็นระยะเวลานับตั้งแต่เชื้อโรคไวรัสเข้าสู่ร่างกายจนก่อให้แสดงอาการของโรคโดยสามารถพบได้นานถึง 6 เดือน ซึ่งจะต่างกันไปตามชนิดสัตว์ สำหรับระยะฟักตัวของโรคพิษสุนัขบ้าในคน จะใช้เวลาประมาณ2-8สัปดาห์ หรืออาจจะสั้นเพียง 5 วัน แต่ในบางรายอาจยาวนานเป็นปีได้ โดยระยะฟักตัวจะสั้นหรือยาวนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ ดังนี้ ความรุนแรงของบาดแผล บริเวณที่ถูกกัด ระยะห่างของบาดแผลกับสมอง และเชื้อจากสัตว์ป่าซึ่งอันตรายกว่าสัตว์เลี้ยง สถานการณ์โรคพิษสุนัขบ้าในรอบเดือนกุมภาพันธ์ – พฤษภาคม 2560จำนวน 3 หัว ในท้องที่ 2 หมู่บ้าน พบสุนัขจรจัดป่วยเป็นโรคพิษสุนัขบ้า และได้กัดคนและกัดสุนัขอื่นๆที่มีเจ้าของจำนวนหลายราย กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมจึงเป็นกังวลในเรื่องความปลอดภัยในชีวิต ของประชาชนเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากเป็นโรคสัตว์ติดสัตว์ โรคสัตว์ติดคน และถ้าเป็นในคนก็มีโอกาสที่จะติดคน ซึ่งกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมองค์การบริหารส่วนตำบลอุใดเจริญเล็งเห็นถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้นทั้งต่อสัตว์และโดยเฉพาะประชาชนในตำบลอุใดเจริญจึงต้องรีบดำเนินการรณรงค์ ป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของโรค จึงได้จัดโครงการรณรงค์ ป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดโรคพิษสุนัขบ้าภายในตำบลอุใดเจริญขึ้น โดยการขอรับการสนับสนุนงบประมาณจากกองทุนหลักประกันสุขภาพ เนื่องจากเป็นการส่งเสริมการป้องกัน และควบคุมการแพร่ระบาดของโรคในตำบลอุใดเจริญให้กับประชาชนได้เกิดความปลอดภัยจากโรคที่มีสัตว์เป็นพาหะนำโรค หรือแพร่ระบาดของโรคมาสู่คนได้