กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

ประเทศไทยมีสัดส่วนผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง วัยเด็กและแรงงานลดลง เข้าสู่การเป็นสังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ในปีพ.ศ.2564 (สัดส่วนของประชากรอายุ60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ 20 ของประชากร)และจะกลายเป็นสังคมสูงอายุสุดยอดในปีพ.ศ.2574 (สัดส่วนของประชากรอายุ60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ28 ของประชากร) โดยผู้สูงอายุประมาณร้อยละ 15 เป็นผู้ที่อยู่ในภาวะพึ่งพิงบางส่วนหรือทั้งหมด และผู้สูงอายุประมาณร้อยละ 1.5 เป็นผู้ที่อยู่ในภาวะพึ่งพิงทั้งหมด ซึ่งจะ ส่งผลกระทบต่อระบบเศรษฐกิจและสังคมอย่างสูง โดยจะมีประชากรวัยทำงานเป็นฐานในการพัฒนาเศรษฐกิจน้อยลง ในขณะที่มีประชากรสูงวัยซึ่งมีค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพสูงขึ้น (แผนยุทธศาสตร์สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข พ.ศ. 2566-2569)
จากข้อมูลสถานการณ์ผู้สูงอายุตำบลทะนง 5 ปีย้อนหลัง (2562-2566) จากฐานข้อมูล HDC พบว่ามีจำนวนผู้สูงอายุต่อประชากรทั้งหมดดังนี้ (1,266/5,004) (1,309/4,966) (1,369/5,144) (1,353/5,370) (1,456/5,188) ซึ่งมีสัดส่วนผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นทุกปีอย่างต่อเนื่องคิดเป็นร้อยละ 25.30 , 26.36 , 26.61 , 25.20 และ 28.06 ตามลำดับ และตั้งแต่ปี 2561 ถือว่าตำบลทะนงเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ (Aged society) หมายถึงมีอายุ 60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ 20 ของประชากรทั้งหมด จากการคัดกรองADL จำนวน 1,210 คนสามารถแบ่งเป็นกลุ่มผู้สูงอายุที่ต้องได้รับการดูแลคือผู้สูงอายุติดสังคม 1,194 คนคิดเป็นร้อยละ 98.68 ผู้สูงอายุติดบ้าน 9 รายคิดเป็นร้อยละ 0.74 ผู้สูงอายุติดเตียง 7 รายคิดเป็นร้อยละ 0.58 ของผู้สูงอายุที่ได้รับการคัดกรองทั้งหมด
ปัญหาที่ตามมากับสังคมผู้สูงอายุคือการขาดผู้ดูแลที่มีความรู้ในการดูแลผู้สูงอายุอย่างถูกต้องตามหลักวิชาการความยากจนของครอบครัวที่ดูแลผู้สูงอายุและโรคภัยที่มักเกิดกับผู้สูงอายุเนื่องจากผู้สูงอายุเป็นวัยที่มีความเปราะบางด้านสุขภาพเช่นโรคเรื้อรังโรคข้อเข่าเสื่อมปัญหาพัดตกหกล้มโรคซึมเศร้าการมองเห็นหรือการได้ยินที่ลดลงเป็นต้น
ในภาวะสังคมผู้สูงอายุในปัจจุบัน ชมรมผู้สูงอายุและผู้พิการร่มไทรทองตำบลทะนงได้เห็นถึงความสำคัญของปัญหาดังกล่าวจึงได้จัดทำโครงการพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพด้านสุขภาพผู้สูงอายุ ปีงบประมาณ 2567 ขึ้นโดยจัดกิจกรรมเพื่อสร้างศักยภาพในการจัดกิจกรรมอย่างต่อเนื่องของชมรมผู้สูงอายุและผู้พิการร่มไทรทองตำบลทะนง เพื่อเตรียมพร้อมรับกับสถานการณ์และสิ่งที่ผู้สูงอายุต้องเผชิญ โดยใช้กระบวนการ สร้างคุณค่า ภูมิปัญญาที่คงมีอยู่ในตัวผู้สูงอายุในพื้นที่ รวมทั้งและเปิดให้มีเวทีแลกเปลี่ยนความรู้ ยกระดับคุณค่า ของ คลังภูมิปัญญา พัฒนาต่อยอดกิจกรรมสร้างสรรค์ใหม่ๆ ในพื้นที่ ภูมิปัญญาเหล่านี้จึงเป็นรากฐานในการหล่อหลอมคนในชุมชนนำพาให้สังคมผู้สูงอายุอยู่ร่วมกันภายใต้อุดมการณ์สูงวัยห่วงใยซึ่งกันและกัน