กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ชื่อโครงการ โครงการป้องกันและลดความรุนแรงในครอบครัว

ที่อยู่ ตำบลทุ่งบุหลัง อำเภอทุ่งหว้า จังหวัดสตูล จังหวัด สตูล

รหัสโครงการ 62-L9252-2-1 เลขที่ข้อตกลง

ระยะเวลาดำเนินงาน ตั้งแต่ 28 มิถุนายน 2562 ถึง 3 กรกฎาคม 2562

กิตติกรรมประกาศ

"โครงการป้องกันและลดความรุนแรงในครอบครัว จังหวัดสตูล" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน ตำบลทุ่งบุหลัง อำเภอทุ่งหว้า จังหวัดสตูล

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ กองทุนสุขภาพตำบล อบต.ทุ่งบุหลัง ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
โครงการป้องกันและลดความรุนแรงในครอบครัว

บทคัดย่อ

โครงการ " โครงการป้องกันและลดความรุนแรงในครอบครัว " ดำเนินการในพื้นที่ ตำบลทุ่งบุหลัง อำเภอทุ่งหว้า จังหวัดสตูล รหัสโครงการ 62-L9252-2-1 ระยะเวลาการดำเนินงาน 28 มิถุนายน 2562 - 3 กรกฎาคม 2562 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 18,000.00 บาท จาก กองทุนสุขภาพตำบล อบต.ทุ่งบุหลัง เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นสมาชิกในชุมชนจำนวน 0 คน หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

ความสำคัญและประเด็นที่เกี่ยวข้อง ปัญหาความรุนแรงต่อเด็ก สตรี และบุคคลในครอบครัว เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมเป็นเวลานาน ปัจจุบันสถานการณ์ปัญหาได้ขยายวงกว้าง และมีระดับความรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของเด็กและสตรีเป็นอย่างมาก จากข้อมูลขององค์การสหประชาชาติ ระบุว่า ร้อยละ ๓๕ หรือมากกว่า ๑ ใน ๓ ของผู้หญิงทั่วโลก เคยถูกทำร้ายร่างกายและ/หรือถูก ล่วงละเมิดทางเพศ ในปี ๒๕๕๖ พบมีผู้หญิงและเด็กถูกทำร้ายถึงขั้นได้รับบาดเจ็บ ต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล รวม ๓๑,๘๘๖ ราย หรือ ๘๗ คนต่อวัน โดยความรุนแรงเหล่านี้ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในพื้นที่ที่เราคิดว่าปลอดภัยที่สุด นั่นคือบ้าน ความรุนแรงที่เกิดขึ้นในสังคมไทยมีหลายรูปแบบทั้งทางร่างกาย ทางจิตใจ ทางวาจา และทางเพศ เช่น การทำร้ายร่างกาย การบังคับจิตใจ การข่มขู่ การใช้วาจาด่าว่าให้เจ็บช้ำน้ำใจ การควบคุมกักขัง การข่มขืนกระทำชำเรา และการกระทำอนาจาร เป็นต้น ซึ่งผู้กระทำส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย และมักเป็นบุคคลใกล้ชิดหรือบุคคลในครอบครัว ส่วนผู้ถูกกระทำเป็นผู้หญิง ผู้สูงอายุ และเด็ก สังคมมองว่าเป็นปัญญาหาความรุนแรงในครอบครัวเป็นเรื่องส่วนตัว แม้แต่ญาติพี่น้องและผู้ใกล้ชิดไม่กล้าเข้าไปช่วยเหลือ ทำให้ผู้หญิงตกอยู่ในภาวะยากลำบากและไม่กล้าบอกเล่าให้ใครฟัง เพราะคิดว่าเป็นเรื่องน่าอับอาย หรือจำต้องยอมถูกกระทำเนื่องจากเป็นห่วงลูก และต้องพึ่งพิงทางเศรษฐกิจจากผู้ชาย สำหรับสาเหตุของการกระทำความรุนแรงเกิดจากหลายปัจจัย ได้แก่ เหล้า สารเสพติด การพนัน ความหึงหวง การสะท้อนภาพความรุนแรงของสื่อต่างๆ และที่สำคัญคือ ค่านิยมดั้งเดิมของสังคมไทยที่เชื่อว่าผู้ชายเป็นผู้นำครอบครัว เป็นเจ้าชีวิตภรรยาและลูก มีสิทธิดุด่าทุบตีทำร้าย หรือบังคับให้มีเพศสัมพันธ์ตามความต้องการ เป็นต้น ปัจจุบันปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับเด็ก สตรี และบุคคลในครอบครัวได้กลายเป็นปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนที่ทุกคนในสังคมจะต้องเข้ามามีส่วนร่วมในการป้องกันละแก้ไขปัญหา และไม่ใช่เรื่องส่วนตัวอีกต่อไปแล้ว รัฐบาลได้ออกพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้การคุ้มครองแก่ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการกระทำความรุนแรง และลงโทษ เยียวยา ฟื้นฟู ผู้ถูกกระทำความรุนแรง รวมทั้งส่งเสริมให้สังคมรอบข้างได้มีส่วนร่วมในการป้องกัน แก้ไข และเฝ้าระวังปัญหาร่วมกัน ความคิดริเริ่ม เนื่องจากการจัดโครงการในครั้งนี้ เป็นการจัดโครงการใหม่ที่ป้องกันและลดปัญหาความรุนแรงในครอบครัวซึ่งปัจจุบันปัญหาความรุนแรงในครอบครัวเป็นภัยเงียบที่เป็นภัยต่อสังคมเป็นอย่างมาก ดังนั้นในการจัดโครงการในครั้งนี้เราสามารถช่วยป้องกันและลดปัญหาดังกล่าวได้มากขึ้น และทำให้ครอบครัวได้รับรู้บทบาทของตนเองว่าควรปฏิบัติตนต่อคนในครอบครัวอย่างไรเพราะเรื่องในครอบครัวเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก ซึ่งหลายๆ ครั้งที่เกิดปัญหาคนนอกอาจจะมองเป็นแค่เรื่องภายในครอบครัว คนนอกไม่สามารถไปยุ่งเกี่ยวได้ ดังนั้นเราจึงต้องทำให้คนในชุมชนและสังคมมองมุมใหม่ว่าเรื่องภายในครอบครัวก็จริงแต่เราสามารถให้ความช่วยเหลือและปรึกษาได้ โดยเราจะจัดตั้งเครือข่ายในการป้องกันและแก้ไขปัญหาความรุนแรงต่อเด็ก สตรี และบุคคลในครอบครัว โดยเน้นให้ผู้นำชุมชน มีส่วนร่วมในการเฝ้าระวังในปัญหาดังกล่าวด้วย

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อให้ผู้บริหารท้องถิ่น สมาชิกสภาท้องถิ่นและพนักงานส่วนตำบลได้มีความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐
2. เพื่อให้ผู้นำชุมชน กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เด็ก สตรี สมาชิกในครอบครัวและประชาชนทั่วไป ได้รับรู้ถึงโทษทัณฑ์และความคุ้มครองทางกฎหมายตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐
3. เพื่อให้สังคมและชุมชนมีส่วนร่วมในการป้องกัน แก้ไขปัญหา และสร้างเครือข่ายเฝ้าระวังปัญหาในพื้นที่

กิจกรรม/การดำเนินงาน

1. จัดกิจกรรมให้ความรู้และกิจกรรมสันทนาการ

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1.ผู้บริหารท้องถิ่น สมาชิกสภาท้องถิ่นและพนักงานส่วนตำบล และครอบครัวผู้เข้าร่วมโครงการ ได้มีความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐ 2.ผู้นำชุมชน กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เด็ก สตรี สมาชิกในครอบครัวและประชาชนทั่วไป ได้รับรู้ถึงโทษทัณฑ์และความคุ้มครองทางกฎหมายตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐
3.สังคมและชุมชนมีส่วนร่วมในการป้องกัน แก้ไขปัญหา และสร้างเครือข่ายเฝ้าระวังปัญหาในพื้นที่

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น