กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

จากการสำรวจข้อมูลของขยะที่เกิดขึ้นในโรงเรียนตั้งแต่ต้นปี 2565 ที่ผ่านมา ปริมาณขยะในโรงเรียนมีปริมาณเพิ่มขึ้น โดยปี 2565 โรงเรียนมีปริมาณขยะในแต่ละวันสูง ซึ่งขยะเหล่านี้มีการกำจัดอย่างไม่ถูกต้องจนก่อให้เกิดปัญหาตามมา เช่น ส่งกลิ่นเหม็น มีขยะปนเปื้อนในดิน น้ำ เป็นแหล่งเพาะพันธุ์เชื้อโรค และเกิดมลพิษทางอากาศ โดยขยะที่พบส่วนใหญ่ เป็นขยะทั่วไป ได้แก่ ถุงพลาสติก แก้วน้ำ หลอดดูด ไม้ไอศกรีม ขวดพลาสติก ถุงใส่อาหารสำเร็จรูป กล่องโฟม ถุงขนมกรุบกรอบ ซึ่งเกิดจากการบริโภคอาหารจากร้านสหกรณ์และร้านสะดวกซื้อบริเวณโรงเรียน ที่บรรจุลงในบรรจุภัณฑ์ชนิดต่าง ๆ รองลงมา คือขยะจากกล่องนมในแต่ละวันจากการแจกจ่ายให้นักเรียนทุกคน วันละประมาณ 224 กล่อง ตามโครงการอาหารเสริมนม จึงรวมถึงลังกระดาษที่บรรจุนมดังกล่าวในปริมาณมากด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีขยะที่เป็นกระดาษสำนักงาน ซึ่งเกิดจากกระบวนการจัดการเรียนการสอน ข้อสอบปลายภาค และการบริหารงานในฝ่ายต่าง ๆ ประกอบกับการจัดการเรียนสอนทางไกลในช่วงสถานการณ์โควิด จึงยิ่งทำให้เกิดปริมาณขยะประเภทกระดาษสำนักงานเหลือทิ้งในปริมาณมาก
นอกจากชนิดของขยะแห้งที่ย่อยสลายไม่ได้ดังที่กล่าวข้างต้นแล้ว โรงเรียนบ้านแยะยังมีขยะเปียกที่เป็นขยะอินทรีย์ เช่น เศษใบไม้ เนื่องจากภายในโรงเรียนเหล่านี้มีการปลูกต้นไม้เป็นจำนวนมาก ต้องเก็บกวาดและรวบรวมเพื่อนำไปเผาซึ่งถือเป็นวิธีการกำจัดไม่ถูกวิธี อีกทั้งโรงเรียนบ้านแยะ เป็นสถานศึกษา ที่จัดทำอาหารกลางวันเองสำหรับนักเรียน จึงมีเศษอาหารเป็นขยะอินทรีย์เหลือทิ้งในจำนวนมาก จากที่มาของปัญหาขยะมูลฝอยในโรงเรียนดังกล่าวข้างต้น จึงสรุปได้ว่า โรงเรียนบ้านแยะต้องประสบกับปัญหาขยะมูลฝอย ทั้งที่เป็นขยะแห้ง และขยะเปียก จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการกำหนดนโยบาย วิสัยทัศน์ และแผนงาน/โครงการในการจัดการขยะ เพื่อส่งเสริมความรู้ ความเข้าใจ และสร้างการมีส่วนร่วมของนักเรียนและบุคลากรทางการศึกษา ตลอดจนผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกภาคส่วน เพื่อให้เกิดการจัดการขยะมูลฝอยอย่างถูกวิธี และมีจิตสำนึกที่ดีอันจะส่งผลต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในทางที่ดีขึ้นจนกลายเป็นวัฒนธรรมโรงเรียนที่มีความต่อเนื่องอย่างยั่งยืน