กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

จากสถานการณ์โรคซึมเศร้าในประเทศไทย กรมสุขภาพจิตรรายงานว่ามีผู้ป่วยร้อยละ 5 ของประชากรทั้งหมดหรือประมาณ 3 ล้านคน และมีแนวโน้มสูงขึ้นเรื่อยๆ แต่ในปัจจุบันพบว่าคนไทยให้ความสนใจกับโรคนี้น้อย มักมีทัศนคติในทางลบ คิดว่าเป็นโรคจิตโรคประสาทหรือบ้า ทำให้ไม่กล้ารับการรักษา จึงพบว่าการเข้าถึงบริการและการวินิจฉัยรักษาเพียงร้อยละ 28 เท่านั้น โรคซึมเศร้าเป็นปัญหาทางสาธารณสุขที่สำคัญหากไม่ได้รับการรักษาที่ทันท่วงทีจะก่อให้เกิดการสูญเสียสุขภาวะ ส่งผลกระทบต่อครอบครัว สังคมและเศรษฐกิจรวมทั้งเป็นภาระค่าใช้จ่ายในการรักษาของภาครัฐ นอกจากนี้หากเป็นเรื้อรังจะทำให้ผู้ป่วยมีความคิดทำร้ายตนเองและฆ่าตัวตายในที่สุด ซึ่งปัจจัยที่ส่งเสริมให้คนป่วยเป็นโรคซึมเศร้ามีหลายปัจจัย ได้แก่พันธุกรรม ความเครียด การเปลี่ยนแปลงของสารเคมีในสมอง การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน ผู้ที่เก็บกดอารมณ์ มองโลกในแง่ร้าย มีโรคทางกายหรือโรคเรื้อรังเนื่องจากโรคเรื้อรัง เป็นการเจ็บป่วยที่รักษาไม่หายขาด ใช้เวลารักษายาวนาน มีผลกระทบต่อร่างกายทุกระบบต้องได้รับการดูแลแบบประคับประคอง เพื่อให้ร่างกายสามารถทำงานได้ตามปกติและลดภาวะแทรกซ้อนต่างๆที่จะตามมา การเจ็บป่วยเรื้อรังไม่สามารถกลับคืนสู่สภาพปกติได้ ต้องการฟื้นฟูและต้องใช้ระยะเวลานานในการดูแลรักษาต่อเนื่องตลอดไป ดังนั้นการเจ็บป่วยเรื้อรังก่อให้เกิดผลกระทบต่อการดำเนินชีวิต ของผู้ป่วยอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เนื่องจากการเจ็บป่วยทำให้มีการเปลี่ยนแปลงทั้งร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม ครอบครัวและเศษฐกิจ ส่งผลให้ผู้ป่วยมีความเครียด วิตกกังวล หากผู้ป่วยไม่สามารถจัดการกับความเครียดและความวิตกกังวลจะก่อให้เกิดปัญหาทางสุขภาพจิตที่รุนแรงขึ้นได้ ทำให้เกิดความท้อแท้ สิ้นหวัง เบื่อหน่าย ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองลดลง มีภาวะซึมเศร้าดังนั้นทางชมรมอาสาสมัครประจำหมู่บ้าน (อสม.) ได้เล็งเห็นความสำคัญในการป้องกันและค้นหาผู้ที่เสี่ยงต่อการป่วยเป็นโรคซึมเศร้า จึงได้จัดทำโครงการใส่ใจสุขภาพจิตป้องกันภาวะเครียดและซึมเศร้า เพื่อป้องกันโรคซึมเศร้า