กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

โรคความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวานเป็นโรคสำคัญที่คุกคามต่อสุขภาพของวัยกลางคนและวัยสูงอายุเป็นอย่างมาก เนื่องจากเป็นโรคเรื้อรัง รักษาไม่หายขาด ทั้งยังเป็นโรคที่สัมพันธ์กับวัยที่เพิ่มมาก และการมีพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่เหมาะสม เช่น การขาดการออกกำลังกาย การรับประทานอาหารที่มีไขมัน รสหวานจัด และรสเค็ม การขาดการจัดการกับความเครียด เป็นต้น หากเป็นโรคความดันโลหิตสูงไม่สามารถควบคุมระดับความดันโลหิตได้ จะมีโอกาสเกิดเส้นเลือดฝอยในสมองแตก ไตวาย และที่สำคัญคือเกิดโรคเรื้อรังซ้ำซ้อน ได้แก่ อัมพาต และเสียชีวิตในที่สุด และหากผู้ที่เป็นโรคเบาหวานไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในกระแสเลือดได้ จะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเกิดการคั่งของกรดในเลือดสูง หลอดเลือดแดงแข็ง ความพิการต่อจอประสาทตา โรคไต และเกิดการติดเชื้อได้ง่าย ดังนั้น การดูแลตนเองขณะที่เจ็บป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวานจึงเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อควบคุมระดับความดันโลหิตและระดับน้ำตาลในเลือด ป้องกันการดำเนินของโรคที่รุนแรงมากขึ้นและสามารถดำรงชีวิตอย่างปกติสุข ต่อไป
ดังนั้นการรับรู้ความรุนแรงของโรคความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวาน การรับรู้โอกาสเสี่ยงในการเกิดภาวะแทรกซ้อน และการมีความคาดหวังในประสิทธิผลของการตอบสนองจากการปฏิบัติตัวของตนเอง จึงเป็นปัจจัยที่สำคัญของการเกิดพฤติกรรมในการดูแลตนเองที่เหมาะสม สำหรับสถานการณ์ผู้ป่วยด้วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง ในปัจจุบันพื้นที่บริการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านโล๊ะจังกระ มีผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง 2๙๘ คน ผู้ป่วยโรคเบาหวาน มีผู้ป่วย ๑45 คน จากการคัดกรองความเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูงในปี 2566 เป้าหมายประชากร 35 ปีขึ้นไป จำนวน 482 คน คัดกรองได้ 476 คน พบกลุ่มเสี่ยงสูงต่อโรคเบาหวาน จำนวน 53 คนคิดเป็นร้อยละ 10.91 คน และกลุ่มเสี่ยงสูงต่อความดันโลหิตสูง จำนวน 80 คน คิดเปนร้อยละ 16.59 ฉะนั้น การตรวจคัดกรองโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง ยังเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับประชากรกลุ่มเสี่ยงอายุ 35 ปี ขึ้นไป และกลุ่มเสี่ยงต้องได้รับการตรวจวัดความดันโลหิตและตรวจหาน้ำตาลในเลือดอย่างน้อยปีละ ๑ ครั้ง อาสาสมัครสาธารณสุขร่วมกับโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านโล๊ะจังกระ จึงได้จัดทำโครงการคัดกรองโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง ปี ๒๕๖7 ขึ้น เพื่อสร้างความตระหนักให้ประชากรกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง ได้ดูแลสุขภาพของตนเอง รับรู้และใส่ใจด้านสุขภาพ มีการเข้าถึงข้อมูลทางสุขภาพ ลดภาระค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษา และภาระต่าง ๆ ต่อครอบครัวและสังคมทั้งทางตรงและทางอ้อม