กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

จากการสำรวจข้อมูลขยะภายในโรงเรียน ตั้งแต่ต้นปี 2566 เพื่อศึกษาปัญหาและหาสาเหตุที่ทำให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับขยะที่เกิดขึ้น พบว่า นักเรียนและบุคลากรภายในโรงเรียนที่มีพฤติกรรมการบริโภคใช้ถุงพลาสติกและโฟมเป็นส่วนใหญ่ และในบริเวณรอบ ๆ โรงเรียน ส่วนใหญ่เป็นชุมชนหนาแน่น มีร้านค้า และตลาดนัด มีการทิ้งขยะไม่เป็นที่ และใช้พื้นที่ว่างในการทิ้งขยะจนเกิดการหมักหมม รวมกันของกองขยะ และเกิดมลพิษรั่วซึมลงสู่ดิน นอกจากนี้ยังมีการทิ้งขยะก่อสร้างไม่ถูกที่ ซึ่งจากการสำรวจชนิดของขยะ ประกอบด้วย ขยะมูลฝอยเปียกที่มีความชื้นสูงและส่งกลิ่นเหม็นได้รวดเร็วสามารถย่อยสลายเน่าเปื่อย เช่น เศษอาหาร เศษพืชผัก เปลือกผลไม้ ขยะมูลฝอยที่เผาไหม้ได้ เช่น เศษไม้ ใบหญ้า พลาสติก กระดาษ ผ้าสิ่งทอ ยาง ขยะมูลฝอยที่เผาไหม้ไม่ได้ ได้แก่ เศษโลหะ เหล็ก แก้ว กระเบื้อง เปลือกหอย หิน และของเสียที่มีส่วนประกอบของสารอันตรายหรือของเสียที่มีทธิ์กัดกร่อนหรือติดไฟง่ายหรือมีเชื้อโรคติดต่อปะปนอยู่ เช่น ซากถ่านไฟฉาย ซากแบตเตอรี่ ซากหลอกฟลูออเรสเซนซ์ กากสารเคมี สำลี และผ้าพันแผลจากห้องพยาบาลของโรงเรียน ซึ่งก่อให้เกิดผลกระทบในด้านต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น ด้านสุขภาพอนามัย ที่เกิดจากแหล่งเพาะพันธุ์ของแมลงและพาหะของโรค ด้านภูมิทัศน์ที่เกิดจากการทิ้งขยะไม่เป็นที่ ขาดความเป็นระเบียบเรียบร้อย ด้านสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลกระทบต่อดิน น้ำ อากาศ นอกจากนี้ยังมีขยะรีไซเคิลที่เป็นกระดาษการบริหารงานในฝ่ายต่าง ๆ ประกอบกับขยะที่เกิดจากร้านสหกรณ์ของโรงเรียนและร้านสะดวกซื้อบริเวณโรงเรียน เช่น ถุงนมขวดพลาสติก ถุงใส่อาหาร กล่องโฟม ถุงขนมกรุบกรอบ เป็นต้น จากที่มาของปัญหาขยะภายในและบริเวณโรงเรียนดังกล่าวข้างต้น จึงสรุปได้ว่า โรงเรียนบ้านแยะต้องประสบกับปัญหาขยะ ทั้งที่เป็นขยะแห้ง และขยะเปียก จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการกำหนดนโยบาย วิสัยทัศน์ และแผนงาน/โครงการในการจัดการขยะ เพื่อส่งเสริมความรู้ ความเข้าใจ และสร้างการมีส่วนร่วมของนักเรียนและบุคลากรทางการศึกษา ตลอดจนผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกภาคส่วน เพื่อให้เกิดการจัดการขยะอย่างถูกวิธี และมีจิตสำนึกที่ดีอันจะส่งผลต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในทางที่ดีขึ้นจนกลายเป็นวัฒนธรรมโรงเรียนที่มีความต่อเนื่องอย่างยั่งยืน