โครงการอบรมเยาวชน เรื่อง ภัยอันตรายจากเทคโนโลยีที่มีผลต่อสุขภาพ ปีงบประมาณ 2567
ชื่อโครงการ | โครงการอบรมเยาวชน เรื่อง ภัยอันตรายจากเทคโนโลยีที่มีผลต่อสุขภาพ ปีงบประมาณ 2567 |
รหัสโครงการ | 67-L1467-02-06 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 2 สนับสนุนกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคของกลุ่มหรือองค์กรประชาชน/หน่วยงานอื่น |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | กลุ่มหรือองค์กรประชาชน |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | ศูนย์อบรมศาสนาอิสลามเเละจริยธรรมประจำมัสยิดบ้านสิเหร่ |
วันที่อนุมัติ | 12 มีนาคม 2567 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 1 มิถุนายน 2567 - 31 สิงหาคม 2567 |
กำหนดวันส่งรายงาน | 25 กันยายน 2567 |
งบประมาณ | 32,000.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | นายบรรลือ หมวดเเดหวา |
พี่เลี้ยงโครงการ | |
พื้นที่ดำเนินการ | ตำบลบ่อน้ำร้อน อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง |
ละติจูด-ลองจิจูด | 7.425,99.474place |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน | 200 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน : |
||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
ปัจจุบันเทคโนโลยีการสื่อสารผ่านอินเทอร์เน็ตและโทรศัพท์เคลื่อนมีบทบาทในชีวิตประจำวันต่อเด็ก
และเยาวชนเป็นอย่างมาก ทั้งในแง่การติดต่อสื่อสาร การแสดงออกทางด้านความคิดและสภาวะจิตใจ ของเด็กและเยาวชน พฤติกรรมการสื่อสารเทคโนโลยีกับสุขภาพจิต ของเด็กและเยาวชน โดยวิเคราะห์ข้อมูลจากโครงการวิจัย "การสื่อสารโทรคมนาคมกับสุขภาพใจของวัยรุ่น" ซึ่งได้ดำเนินการเก็บข้อมูลกลุ่มตัวอย่างเด็กและเยาวชน ผลการศึกษาพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่ใช้โทรศัพท์หรืออินเทอร์เน็ตเพื่อการสร้างความสุข ความสบายใจ เพิ่มพูนข้อมูลข่าวสาร และแสดงความคิดเห็นเป็นประจำ เด็กและเยาวชนหญิง มีแนวโน้มอาการเสพติดการใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ ขณะที่เด็กและเยาวชนชาย จะมีอาการเสพติดการใช้อินเทอร์เน็ต มากกว่าอย่างไรก็ตาม เมื่อทดสอบความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการสื่อสารเทคโนโลยีกับภาวะซึมเศร้า ของนักเรียนพบว่า ปริมาณเวลาในการใช้การสื่อสารมีผลต่อภาวะซึมเศร้า คือ การเสพติดการสื่อสารทั้งโทรศัพท์และอินเทอร์เน็ตซึ่งมีผลทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้มากยิ่งขึ้น นี้แสดงให้เห็นว่า ปริมาณการใช้งานในการสื่อสารมากหรือน้อยอาจไม่สำคัญเท่ากับภาวะความรู้สึก ต้องการในลักษณะ "เสพติด" อันเป็นตัวแปรสำคัญที่สะท้อนการให้คุณค่าความสำคัญ และผูกมัดการ สื่อสารเทคโนโลยีกับชีวิตของตนเองอยู่ตลอดเวลา เทคโนโลยีการสื่อสารจึงเปรียบเสมือนเป็นเครื่องมือ สำคัญที่ช่วยลดและสร้างปัญหาทางจิตใจให้คนในยุคปัจจุบันได้ในเวลาเดียวกัน
ศูนย์อบรมศาสนาอิสลามและจริยธรรมประจำมัสยิดบ้านสิเหร่ จึงจัดโครงการนี้ขึ้น เพื่อให้ความรู้ แก่เด็กและเยาวชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้โทรศัพท์หรืออินเทอร์เน็ตให้เป็นเวลาและให้เกิดประโยชน์ประโยชน์สูงสุดต่อเด็กและเยาวชน เพื่อให้นักเรียนมีความรู้มีทักษะ และเป็นแบบอย่างที่ดีแก่เพื่อน สังคม และประเทศชาติต่อไป
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | เด็กและเยาวชน มีความรู้ความเข้าใจ สามารถเลือกใช้สื่ออินเตอร์เน็ตได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม เด็กและเยาวชน มีความรู้ความเข้าใจ และสามารถเลือกใช้สื่ออินเตอร์เน็ตได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม เพิ่มขึ้นร้อยละ ๙0 |
||
2 | เพื่อให้เด็กและเยาวชนมีความรู้และเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบที่เกิดจากการใช้เทคโนโลยีการสื่อสาร ผ่านการใช้งานบนโลกอินเตอร์เน็ต เด็กและเยาวชนมีความรู้และเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบที่เกิดจากการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารผ่านการใช้งานบนโลกอินเตอร์เน็ต เพิ่มขึ้นร้อยละ 90 |
๑. เด็กและเยาวชน ร้อยละ ๙0 มีความรู้ความเข้าใจ สามารถเลือกใช้สื่ออินเตอร์เน็ตได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม ๒. เด็กและเยาวชน ร้อยละ ๙0 รู้และเข้าใจถึงผลกระทบที่เกิดจากการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารผ่านการใช้งานบนโลกอินเตอร์เน็ต ๓. เด็กและเยาวชน ร้อยละ ๙0 ตระหนักถึงความสำคัญในการใช้สื่อเทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์ต่อตนเอง สังคม และประเทศชาติ
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 22 มี.ค. 2567 13:50 น.