กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ประเทศไทยเข้าสู่ “สังคมผู้สูงอายุ” (Aged Society) ตั้งแต่ปี พ.ศ.2548 กล่าวคือ มีประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไป ไม่ต่ำกว่าร้อยละ 10 ของประชากรทั้งประเทศ และเพิ่มเป็นร้อยละ ๑๕ ของประชากรทั้งประเทศ เมื่อสิ้นปี พ.ศ.2558 ที่ผ่านมา คาดว่าประเทศไทยจะมีประชากรสูงอายุถึงร้อยละ 20 ใน พ.ศ.2564 กลายเป็น “สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์” (complete aged society) จากการสำรวจของกรมอนามัย (2556) พบว่าผู้สูงอายุร้อยละ 45 เจ็บป่วยด้วยโรคใดโรคหนึ่ง ส่วนใหญ่เป็นโรคเรื้อรังซึ่งนำไปสู่ภาวะทุพพล ภาพและพึ่งพิง และมีผู้ป่วยนอนติดเตียงร้อยละ 1 นอกจากนั้นยังพบว่าผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงระดับสูง แต่ ต้องดูแลตนเองหรือไม่มีคนดูแลถึงร้อยละ 13 ในกลุ่มเดียวกัน รัฐบาลจึงให้ความสำคัญในการดำเนินการ เพื่อ รองรับสังคมผู้สูงอายุ มีเป้าหมายสำคัญที่ป้องกันไม่ให้ผู้สูงอายุที่ยังแข็งแรงมีการเจ็บป่วย จนต้องอยู่ในภาวะ พึ่งพิง และหากผู้สูงอายุอยู่ในภาวะพึ่งพิง จะได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม โดยรัฐบาลได้สนับสนุนงบประมาณ ให้สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ จัดให้มีบริการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุขแก่ผู้สูงอายุที่มีภาวะ พึ่งพิงและบุคคลอื่นที่มีภาวะพึ่งพิง โดยใช้ท้องถิ่นและชุมชนเป็นฐานในการจัดการดูแล ซึ่ง สปสช. ได้สนับสนุน ค่าใช้จ่ายผ่านทางกองทุนหลักประกันสุขภาพเทศบาลตำบลต้นไทร ทั้งนี้ กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม เทศบาลตำบลต้นไทร ได้ประสานข้อมูลพร้อมลงพื้นที่เยี่ยม และประเมินความสามารถในการประเมินบาร์เธลเอดีแอล โดยอาสาสมัครบริบาลท้องถิ่น (อสบ.) พร้อมเจ้าหน้าที่สาธารณสุขในพื้นที่ พบว่าผู้สูงอายุและบุคคลอื่นที่มีภาวะพึ่งพิง ที่มีคะแนนเอดีแอลเท่ากับหรือน้อย กว่า 11 คะแนน (ติดบ้าน ติดเตียง) จำนวน 10 คน เป็นกลุ่มที่ 1 (เคลื่อนไหวได้บ้าง มีปัญหาการกิน/การ ขับถ่าย แต่ไม่มีภาวะสับสน) จำนวน 5 คน กลุ่มที่ 2 (เคลื่อนไหวได้บ้างมีภาวะสับสน และอาจมีปัญหาการ กิน/การขับถ่าย) จำนวน 1 คน กลุ่มที่ 3 (เคลื่อนไหวเองไม่ได้ และอาจมีปัญหาการกิน/การขับถ่ายหรือ เจ็บป่วยรุนแรง) จำนวน 2 คน และกลุ่มที่ 4 (เคลื่อนไหวเองไม่ได้เจ็บป่วยรุนแรงหรืออยู่ในระยะท้ายของชีวิต) จำนวน 2 คน ผู้สูงอายุและบุคคลอื่นที่มีภาวะพึ่งพิง เหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการดูแลช่วยเหลือทั้งด้านบริการ สาธารณสุข และด้านสังคม โดยเฉพาะกลุ่มติดเตียงและอยู่ในระยะท้ายของชีวิต (กลุ่มที่ 3 และ 4) ถึงแม้จะมี คนในครอบครัวดูแล แต่ก็เป็นภาระของผู้ดูแลไม่น้อย