กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 ( พ.ศ.2550 - 2554 )  ได้ให้ความสำคัญกับปัญหาการบริโภคที่ไม่เหมาะสม และนำไปสู่การเกิดโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง โดยบรรจุเป็นเป้าหมายในการพัฒนาคุณภาพคนว่า “...ลดอัตราเพิ่มของการเจ็บป่วยด้วยโรคป้องกันได้ 5 อันดับแรก คือ หัวใจ ความดันโลหิตสูง เบาหวาน มะเร็ง และหลอดเลือดสมอง เพื่อนำไปสู่การเพิ่มผลิตภาพแรงงาน และลดรายจ่ายด้านสุขภาพ… ”  เนื่องจากมีปัจจัยสาเหตุครอบคลุมทั้งเรื่องของพฤติกรรม การบริโภค ปัจจัยเสี่ยงจากสิ่งแวดล้อม และวิถีการดำเนินชีวิต
โรคไม่ติดต่อ เป็นโรคเรื้อรังที่ป้องกันได้ โดยประชาชนจะต้องดูแลตนเองด้วยการ มีพฤติกรรมการบริโภคที่ถูกต้อง ควบคุมน้ำหนัก ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ หลีกเลี่ยงการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์  และควบคุมความเครียด นอกจากนี้ประชาชนยังต้องป้องกันตนเอง ด้วยการตรวจสุขภาพเป็นประจำด้วยการวัดความดันโลหิตซึ่ง ถือเป็นวิธีการที่สำคัญอย่างยิ่งในการเฝ้าระวังสุขภาพของตนเองไม่ให้เกิดโรคและลดโอกาสการเกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต ทั้งนี้ยังเป็นการลดภาระค่าใช้จ่ายของครอบครัวและของประเทศ ซึ่งถือเป็นการส่งเสริมการพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพของประชาชนตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
กระทรวงสาธารณสุข ได้ตระหนักว่าสุขภาพอนามัยของประชาชนเป็นพื้นฐานสำคัญของการพัฒนาประเทศจึงมีนโยบายที่จะพัฒนาประชาชนให้มีสุขภาพอนามัยดี ได้รับบริการอย่างทั่วถึงและมีคุณภาพ โดยกระทรวงสาธารณสุขได้พัฒนาให้อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ( อสม. ) เป็นกลไกสำคัญในการพัฒนาระบบสาธารณสุขของประเทศมาเป็นระยะเวลาเกือบ 30 ปีแล้ว ด้วยการให้ อสม. ทำหน้าที่ด้วยการดูแลสุขภาพตนเองและเพื่อนบ้านในการรักษาพยาบาล ป้องกันโรค และสร้างเสริมสุขภาพ นอกจากนี้ยังมุ่งหวังให้ อสม. ทำหน้าที่ในการถ่ายทอดความรู้ และเฝ้าระวังสุขภาพของประชาชนในหมู่บ้าน