กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ปัจจุบันสังคมไทยกำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางประชากรครั้งสำคัญ คือการเข้าสู่สังคม ผู้สูงอายุ และจำนวนผู้ป่วยโรคเรื้อรังเพิ่มมากขึ้น โดยสัดส่วนจำนวนประชากรในวัยทำงานและวัยเด็กลดลง เนื่องจากอัตราเกิดและอัตราตายลดลงอย่าง ต่อเนื่องในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา ทำให้ประชากรไทยโดยเฉลี่ยมีอายุยืนยาวขึ้น ผลสำรวจล่าสุด มีผู้สูงอายุ กว่า 1 ล้านคนที่สุขภาพไม่ดีนอนติดเตียง ต้องพึ่งคนอื่นดูแล  คิดเป็นเกือบร้อยละ 15 โดยมีประมาณ 960,000 คน ที่ช่วยเหลือตนเองได้บางส่วน อีกประมาณ 63,000 คน ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้เลย (มูลนิธิวัยวิวัฒนานิวาส, 2558) ในกลุ่มผู้ป่วยติดเตียงหรือกลุ่มผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพของโรคทำให้เกิด ความพิการ/จำกัดความสามารถในการทำกิจกรรมของตนเอง หรือมีอุปกรณ์เครื่องมือทางการแพทย์เพื่อช่วยในการดำรงชีวิต มีความจำเป็นต้องมีผู้ดูแลช่วยเหลือการทำกิจวัตรประจำวันให้(ชลการ ทรงศรี, 2557) ส่งผลกระทบในระยะยาวต่อตัวผู้ป่วย ผู้ดูแล ครอบครัว สังคม ชุมชน และประเทศชาติทำให้สูญเสียรายได้และมีปัญหาด้านเศรษฐกิจสังคมตามมา

      กลุ่มผู้สูงอายุและผู้ป่วยติดเตียงที่อยู่ในชุมชน ต้องใช้อุปกรณ์ติดตัวจำเป็นต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ มีความจำเป็นที่ญาติหรือผู้ดูแลต้องใช้ความรู้และทักษะที่ถูกต้อง ในการใช้และการดูแลอุปกรณ์ติดตัวที่ต้องใช้ในการดำรงชีพของผู้ป่วยที่ติดเตียงที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้เช่น ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง อัมพฤกษ์–อัมพาต ผู้ป่วยระยะสุดท้าย เป็นต้น

      กลุ่มงานการพยาบาลชุมชน โรงพยาบาลพัทลุง ได้เห็นความสำคัญของปัญหาดังกล่าว จึงได้จัดทำโครงการ”พัฒนาศักยภาพผู้ดูแลผู้ป่วยที่มีอุปกรณ์ติดตัว ปี 2562”ขึ้น