กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

โรคเลปโตสไปโรซีสเป็นโรคติดต่อระหว่างสัตว์และคน พบได้ทั่วโลก แต่พบในเขตเมืองร้อนได้บ่อยกว่า เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียชนิด สไปโรขีตขนาดเล็กใน Genus Leptospiraสายพันธุ์ก่อโรค สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ทุกชนิดติดเชื้อได้ แต่อาจมีอาการป่วยหรือไม่ขึ้นอยู่กับชนิดและปริมาณเชื้อที่ได้รับ สัตว์ที่เป็นแหล่งรังโรคมีทั้งสัตว์ป่า เช่น กระรอก กวาง สุนัขจิ้งจอก เป็นต้น และสัตว์เลี้ยงต่างๆ เช่น สุกร หนู สุนัข โค กระบือ แมว เป็นต้น การติดเชื้อในปศุสัตว์ และสัตว์เลี้ยงอื่นๆ อาจทำให้เกิดการแท้ง การตายแรกคลอด หรือผลผลิตลดลง เช่น น้ำนม ทำให้เกิดผลเสียทางเศรษฐกิจ เชื้อก่อโรคติดต่อมาสู่คนได้โดยตรง จากการสัมผัสกับอวัยวะที่ติดเชื้อของสัตว์ที่ป่วยหรือเป็นแหล่งรังโรค หรือติดต่อ ทางอ้อมโดยเชื้อก่อโรคไชเข้าทางผิวหนังที่มีรอยแผลหรือเยื่อบุ เมื่อคนไปสัมผัสกับน้ำหรือดินที่ปนเปื้อนเชื้อจากปัสสาวะ ของสัตว์พาหะ โดยคนที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อ ได้แก่ เกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ ชาวนา ชาวไร่ คนงานโรงงานฆ่าสัตว์ กรรมกร ขุดลอกคูคลอง สัตว์แพทย์ เป็นต้น นักท่องเที่ยวหรือผู้ที่เดินลุยน้ำ ว่ายน้ำและล่าสัตว์ก็มีโอกาสสัมผัสโรคนี้ได้ สถานการณ์โรคเลปโตสไปโรซีส ในจังหวัดพัทลุง จากรายงาน 506 กลุ่มงานควบคุมโรคติดต่อสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพัทลุง (1 มกราคม 2562 – 28 พฤษภาคม 2562) พบว่า มีจำนวนผู้ป่วย 3 ราย อัตราป่วย 0.6 ต่อแสนประชากร จากการวิเคราะห์สถานการณ์โรคเลปโตสไปโรซีสของตำบลพนางตุง 5 ปีย้อนหลัง (๒๕๕8-๒๕62) พบว่า มีอัตราป่วยต่อประชากรแสนคน ตามลำดับ ดังนี้ 0.00, 0.00, 29.9, 29.9, 0.00 มีอัตราเสียชีวิตในปี (๒๕๕7-๒๕61) 0.00 ต่อแสนประชากร เพื่อเป็นการเฝ้าระวัง ป้องกัน และควบคุมโรคเลปโตสไปโรซีสในชุมชนและลดอัตราป่วยและอัตราตายจากโรคเลปโตสไปโรซีสอาสาสมัครสาธารณสุข จึงได้จัดทำโครงการเฝ้าระวัง ป้องกัน และควบคุมโรคเลปโตสไปโรซีสในชุมชนหมู่ที่ 3 ตำบลพนางตุง อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุงขึ้น