โครงการคุ้มครองผู้บริโภคด้านอาหารปลอดภัยเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดี
ชื่อโครงการ | โครงการคุ้มครองผู้บริโภคด้านอาหารปลอดภัยเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดี |
รหัสโครงการ | 67-L5192-01-11 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 1 สนับสนุนการจัดบริการสาธารณสุขของ หน่วยบริการ/สถานบริการ/หน่วยงานสาธารณสุข |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | หน่วยบริการหรือสถานบริการสาธารณสุข เช่น รพ.สต. |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลลำไพล โดยนางสาวรุชดีย์ หมัดปลอด |
วันที่อนุมัติ | 1 มกราคม 2567 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 1 มกราคม 2567 - 30 กันยายน 2567 |
กำหนดวันส่งรายงาน | |
งบประมาณ | 32,040.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | นางสาวรุชดีย์ หมัดปลอด |
พี่เลี้ยงโครงการ | |
พื้นที่ดำเนินการ | ม.1-3, ม.9, ม.11-12 |
ละติจูด-ลองจิจูด | place |
งวด | วันที่งวดโครงการ | วันที่งวดรายงาน | งบประมาณ (บาท) | |||
---|---|---|---|---|---|---|
จากวันที่ | ถึงวันที่ | จากวันที่ | ถึงวันที่ | |||
1 | 4 มิ.ย. 2567 | 31 ธ.ค. 2567 | 32,040.00 | |||
รวมงบประมาณ | 32,040.00 |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
ในปัจจุปันจากสถิติการป่วยและเสียชีวิตของคนไทยป่วยด้วยโรคที่เกิดจากพฤติกรรมเป็นอันดับตัน ๆ เช่น โรคมะเร็งทุกชนิด โรคหัวใจขาดเลือต โรคส้นเลือในสมองอุดตันเป็นตัน ซึ่งสาเหตุหนึ่งมาจากการบริโภคอาหารที่ไม่ปลอดภัย มีสารปนเปื้อน อาหารที่ไม่มีมาตรฐาน อหารแปลกปลอม อาหารสุกๆดิบๆ เป็นต้น ปัญหาการคุ้มครองผู้บริโภคในปัจจุบัน พบว่าผู้ประกอบการมีความไม่เพียงพอในการเลือกผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสม ขาดข้อมูลข่าวสารที่ถูกต้อง ผู้ประกอบการมีแนวโน้มผ่าฝืนหรือละเลยข้อกฎหมายและบางส่วนยังไม่มีความรู้ในเรื่องของข้อกฎหมายต่างๆ และในส่วนอาหารปลอดภัย อาหารเป็นหนึ่งในปัจจัยที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต การบริโภคอาหารที่ไม่สะอาด เป็นปัญหาสาเหตุสำคัญของการเกิดโรคภัยไข้เจ็บ โดยมีเชื้อโรคและสารปนเปื้อนหลายชนิดที่เป็นอันตรายถึงชีวิต หลักสำคัญในการรับประทานอาหารนอกเหนือจากรสชาติอาหารแล้ว สิ่งที่ต้องคำนึงและพิจารณาควบดูไปด้วย คือ คุณภาพความสะอาดและปราศจากสารปนเปื้อน การบริโภคอาหารเพื่อให้ได้อาหารที่สะอาดปลอดภัย ปราศจากสารปนเปื้อนนั้น จำเป็นต้องมีระบบการดูแลควบคุมตรวจสอบคุณภาพความปลอดภัยของอาหาร และสังคมในยุคโลกาภิวัตน์ ทำให้ผู้คนในสังคมต้องดิ้นรนต่อสู้เพื่อความอยู่รอด การใช้ชีวิตของผู้คนคำเนินไปอย่างเร่งรีบและให้ควมสำคัญกับความสะดวกจนบางครั้ง ลืมมองถึงอันตรายที่อยู่รอบตัว การให้ความสำคัญกับความสะดวก ประหยัดเวลาจนกระทั่งละเลยความใสใจ เรื่องพิษภัยที่อยู่รอบตัว ที่เห็นได้ชัดเจนอย่างหนึ่งคือ กล่องโฟมบรรจุอาหารซึ่งเป็นสิ่งที่ตอบสนองชีวิตที่เร่งรีบได้อย่างลงตัว จนได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก แต่ขณะเดียวกันก็มีอันตรายที่แฝงมากับกล่องโฟมที่บรรจุอาหาร นอกจากโรคภัยไข้เจ็บแล้ว ปัจจุบันจากการบริโภคอาหารและสินค้าต่างๆของมนุษย์ ก่อให้เกิดขยะขึ้นมากมาย โดยเฉพาะบรรจุภัณฑ์บรรจุอาหารที่ผลิตจากพลาสติก ย่อยสลายยากส่งผลต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อมในอนาคต เกิดปัญหาขยะลันชุมชน ปัญหามลพิษทางน้ำ อากาศ ทางทะเล และอื่นๆตามมา จึงส่งเสริมให้ลดการใช้พลาสติกประเภท single use เช่น หลอดดูด แก้วใส่เครื่องดื่ม ถุงหูหิ้ว ถุงพลาสติก เป็นต้น และส่งเสริมสนับสนุนใช้วัสดุ หรือภาชนะที่ทำจากธรรมชาติหรือผลิตภัณฑ์ที่ปลอดภัยต่อสุขภาพ
งานคุ้มครองผู้บริโภคด้านสาธารณสุข เป็นงานที่เกี่ยวข้องกับการควบคุม กำกับ ดูแลและบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพ เช่น อาหาร ยา เครื่องสำอาง ร้านขายของชำในหมู่บ้าน เป็นต้น ซึ่งในส่วนของผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพเหล่านี้มีผู้เกี่ยวข้องหลายส่วน เช่น ผู้ผลิต ผู้จำหน่าย ตลอดจนผู้บริโภค โดยเฉพาะผู้บริโภคจะเป็นผู้ได้รับผลกระทบโดยตรงจากการใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านั้น หากเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีคุณภาพ ลอกกเลียนแบบ เจือปนสารอันตรายลงไป หรือหากบริกาสุขภาพนั้นไม่ได้มาตรฐานจะทำให้ผู้บริโภคได้รับผลกระทบต่อสุขภาพจนอาจทำให้เสียชีวิตได้ ร้านขายของชำในหมู่บ้าน เป็นร้านที่ผู้บริโภคจับจ่ายใช้สอยและซื้อสินค้ามากที่สุด เนื่องจากเป็นร้านที่อยู่ในหมู่บ้าน สะดวกในการซื้อสินค้า และเป็นร้านที่จำหน่ายสินค้าหลากหลายชนิด เช่น ยา เครื่องสำอาง อาหารสำเร็จรู้ป เครื่องปรุงรส อาหารแปรรูป บุหรี่และแอลกอฮอล์ แต่จากการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภค พบว่า การใช้เครื่องอุปโภค บริโภคที่ไม่ได้มาตรฐานจากร้านขายของชำในชุมชน ไม่ว่าจะเป็น ผลิตภัณฑ์อาหาร เครื่องสำอางที่ไม่ได้คุณภาพ จำหน่ายให้กับประชาชนในชุมชน และยังจำหน่ายยาบางชนิดที่ไม่สามารถจำหน่ายได้ในร้านขายของชำ ซึ่งผู้ประกอบการส่วนใหญ่ไม่มีความรู้ที่ชัดเจนเกี่ยวกับการเลือกผลิตภัณฑ์อาหาร เครื่องสำอางที่มีคุณภาพ ความรู้เรื่องประเภทของยาแต่ละชนิดที่สามารถจำหน่ายได้ในร้านขายของชำ และจำหน่ายให้กับร้านค้าในชุมชนได้ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นอันตรายต่อผู้บริโภคทั้งสิ้น จากข้อมูลการสำรวจร้านชำ ปี 2566 โดยทีมเครือข่ายคุ้มครองผู้บริโภค มีการตรวจร้านชำ จำนวน 33 ร้าน ร้านแผงลอย/ร้านอาหาร จำนวน 29 ร้านและโรงอาหารในโรงเรียน จำนวน 8 โรงเรียน ในพื้นที่รับผิดชอบของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลลำไพล โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลลำไพล จึงมีความจำเป็นต้องดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภคในชุมชน เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจแก่ผู้ประกอบการร้านชำในชุมชน
ในการนี้โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลลำไพล ได้เล็งเห็นถึงปัญหาดังกล่าวจึงจัดทำโครงการคุ้มครองผู้บริโภคด้านอาหารปลอดภัย และผลิตภัณฑ์สุขภาพในร้านชำ เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เป็นการเฝ้าระวังคุณภาพของอาหาร การพัฒนา
และสร้างความรู้แก่ผู้ประกอบการ สร้างความตะหนักถึงความสำคัญความปลอดภัยของอาหารทุกกระบวนการ และเพื่อพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการร้านขายของชำในหมู่บ้าน สามารถตรวจสอบและเฝ้าระวังความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์สุขภาพได้ จึงได้จัดโครงการนี้ขึ้น
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | 1.ร้านแผงลอยจำหน่ายอาหารในชุมชนและโรงเรียนมีความรู้ ความเข้าใจเรื่องสุขาภิบาลอาหารอย่างถูกต้อง ร้อยละ 80 ของร้านแผงลอยจำหน่ายอาหารในชุมชนและในโรงเรียนมีความรู้ ความเข้าใจเรื่องสุขาภิบาลอาหารอย่างถูกต้อง |
29.00 | |
2 | 2.ผู้ประกอบการร้านขายของชำ มีความรู้เกี่ยวกับอาหาร ยา เครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์สุขภาพ ร้อยละ 80 ของผู้ประกอบการร้านขายของชำ มีความรู้เกี่ยวกับอาหาร เคื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์สุขภาพ |
33.00 |
hourglass_emptyไม่มีกลุ่มกิจกรรม | กลุ่มเป้าหมาย (คน) |
งบกิจกรรม (บาท) |
ทำแล้ว |
ใช้จ่ายแล้ว (บาท) |
||
วันที่ | กิจกรรม | 0 | 32,040.00 | 0 | 0.00 | |
1 ม.ค. 67 - 30 ก.ย. 67 | ให้ความรู้ผู้ประกอบการแผงลอยจำหน่ายอาหารในชุมชนและโรงเรียน | 0 | 26,285.00 | - | ||
1 ม.ค. 67 - 30 ก.ย. 67 | ให้ความรู้ผู้ประกอบการร้านขายของชำในชุมชน | 0 | 4,005.00 | - | ||
1 ม.ค. 67 - 30 ก.ย. 67 | ตรวจประเมินแผงลอยจำหน่ายอาหารในชุมชนและโรงเรียนให้ตามเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนด | 0 | 0.00 | - | ||
1 ม.ค. 67 - 30 ก.ย. 67 | ตรวจร้านชำในชุมชน เพื่อเฝ้าระวังผลิตภัณฑ์สุขภาพ | 0 | 0.00 | - | ||
30 เม.ย. 67 - 30 ก.ย. 67 | กิจกรรมตรวจสารเคมีตกค้างในเลือดกลุ่มเกษตรกร | 0 | 1,750.00 | - |
1.ผู้ประกอบการแผงลอยในชุมชนและผู้ปรุงอาหารในโรงเรียนมีความรู้ในเรื่องสุขาภิบาลอาหาร ได้รับความปลอดภัยในการบริโภคอาหารมากขึ้น 2.ผู้ประกอบการร้านขายของชำสามารถเลือกซื้ออาหาร ยา เครื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสินค้าสุขภาพที่มีคุณภาพมาจำหน่ายให้กับประชาชน สามารถลดปัญหาโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพที่ฝ่าฝืนกฎหมาย และเรื่องร้องเรียนด้านผลิตภัณฑ์สุขภาพในพื้นที่
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 21 พ.ย. 2566 11:54 น.