กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ชื่อโครงการ โครงการเด็กไทยสายตาดีเพื่อเพิ่มโอกาสการเรียนรู้

ที่อยู่ ตำบลสะเดา อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา จังหวัด สงขลา

รหัสโครงการ 67-L7252-01-04 เลขที่ข้อตกลง

ระยะเวลาดำเนินงาน ตั้งแต่ 1 พฤษภาคม 2567 ถึง 23 กันยายน 2567

กิตติกรรมประกาศ

"โครงการเด็กไทยสายตาดีเพื่อเพิ่มโอกาสการเรียนรู้ จังหวัดสงขลา" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน ตำบลสะเดา อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ กองทุนสุขภาพตำบล เทศบาลเมืองสะเดา ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
โครงการเด็กไทยสายตาดีเพื่อเพิ่มโอกาสการเรียนรู้

บทคัดย่อ

โครงการ " โครงการเด็กไทยสายตาดีเพื่อเพิ่มโอกาสการเรียนรู้ " ดำเนินการในพื้นที่ ตำบลสะเดา อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา รหัสโครงการ 67-L7252-01-04 ระยะเวลาการดำเนินงาน 1 พฤษภาคม 2567 - 23 กันยายน 2567 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 126,200.00 บาท จาก กองทุนสุขภาพตำบล เทศบาลเมืองสะเดา เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นสมาชิกในชุมชนจำนวน 0 คน หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

ในปัจจุบัน เด็กและเยาวชนสายตาผิดปกติ จะมีทั้งสั้น ยาว และเอียง การเล่นคอมพิวเตอร์ในเด็กวัยประถม คืออายุต่ำกว่า 15 ปี เด็กจะใช้สายตามาก จะทำให้สายตาสั้นเร็วกว่าปกติ ซึ่งมีทั้งสั้นเทียมหรือสั้นชั่วคราวและสั้นถาวร โดยอัตราการเกิดปัญหาสายตาสั้นขณะนี้เพิ่มขึ้นถึง 3 เท่าตัว จากที่เคยพบร้อยละ 8 ของจำนวนประชากรที่สายตาสั้น เป็นร้อยละ 30 ซึ่งจะทำให้เด็กมีปัญหาในการเรียน เด็กจะมองตัวหนังสือบนกระดานไม่ชัด ทำให้จดข้อมูลและเรียนไม่ทันเพื่อน และเกิดปัญหาเด็กเบื่อหน่ายการเรียน ไม่อยากเรียนต่อไป นอกจากนี้จะทำให้เกิดอาการปวดตา ปวดศีรษะโดยไม่รู้สาเหตุ ซึ่งเกิดเนื่องมาจากการเพ่งสายตา ซึ่งส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน
การที่เด็กจำเป็นต้องสวมแว่น ก็เพราะว่ามีสายตาสั้น ยาว หรือเอียง ที่เกิดได้จากกรรมพันธุ์ ซึ่งภาวะสายตาผิดปกติดังกล่าวนี้ จะไม่หายไป แต่ก็ไม่แย่ลง เพียงเพราะว่าไม่สวมแว่น แว่นตาหรือเลนส์สัมผัสเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้ไปตลอดชีวิต เพื่อการมองเห็นภาพที่ชัดเจน สายตาสั้น (เห็นภาพมัวในระยะไกล) มักเริ่มเกิดระหว่างอายุ 8 ถึง 15 ปี แต่ก็อาจเกิดเร็วกว่านั้นก็ได้ สายตายาว มักพบเป็นปกติในเด็กทั่วไป และไม่ทำให้เกิดปัญหา หากสายตายาวนั้นมีปริมาณไม่มาก ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้น อาจทำให้การมองเห็นระยะใกล้มีปัญหา หรือเกิดภาวะตาเขเข้าในได้ โดยมักพบราวอายุ 2 ปี แทบทุกรายจะมีสายตาเอียงร่วมด้วย (คือตาเป็นรูปไข่ แทนที่จะเป็นทรงกลม) การสวมแว่นตามักจำเป็นเมื่อมีสายตาเอียงปริมาณมาก เด็กจะมีความแตกต่างจากผู้ใหญ่ตรงที่อาจเกิดปัญหาประการหนึ่งตามมาได้ เรียกว่าตาขี้เกียจ หรือแอมไบลโอเปีย หมายความว่าแม้ว่าจะสั่งแว่นสายตาที่ถูกต้องให้ แต่เด็กก็ไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเท่าเด็กปกติ ซึ่งอาจขี้เกียจข้างเดียวหรือทั้งสองข้างก็ได้ ภาวะตาขี้เกียจจะเกิดขึ้นได้เมื่อสายตาสองข้างมีระดับที่แตกต่างกัน การให้เด็กสวมแว่นสายตา จะช่วยป้องกันมิให้ตาข้างที่มีสายตาผิดปกติมากกว่าเกิดตาขี้เกียจขึ้น การรักษาภาวะตาขี้เกียจจะทำได้ยากขึ้นเมื่อเด็กโตขึ้น และหากอายุเกิน 9 ขวบก็อาจไม่สามารถรักษาให้ดีขึ้นได้เลย เนื่องจากระบบประสาททางการมองเห็นมีการเจริญที่เต็มที่ไปเสียแล้ว
  เทศบาลเมืองสะเดา ได้ตระหนักและเล็งเห็นถึงความสำคัญในการดูแลป้องกันปัญหาทางสายตาในเด็กและเยาวชน ในช่วงอายุ 7 -18 ปี ซึ่งอยู่ในวัยกำลังศึกษาเล่าเรียนซึ่งมีความสำคัญมาก เทศบาลเมืองสะเดาในฐานะองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอำนาจหน้าที่ตามพรบ.เทศบาล พ.ศ.2496 (แก้ไขเพิ่มเติมถึง ฉบับที่ 14 พ.ศ.2562) มาตรา 50(6)(7) และพรบ.กำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่ อปท. พ.ศ.2542 มาตรา 16(10) (19) กรอบยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579) ด้านการพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพคน แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2565-2569) ที่เน้นการเตรียมพร้อมด้านกำลังคนและการเสริมสร้างศักยภาพของประชากรในทุกช่วงวัย ประกอบกับหนังสือสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เขต 12 สงขลา ที่ สปสช.5.33/ว.123 ลงวันที่ 9 มีนาคม 2559 เรื่องแนวทางปฏิบัติเพื่อสนับสนุนแผนงาน โครงการ กิจกรรมการส่งเสริมสุขภาพตาและการป้องกันภาวะความผิดปกติของการมองเห็นในกลุ่มเด็กและผู้สูงอายุ จึงได้ดำเนินโครงการเด็กไทยสายตาดีเพื่อเพิ่มโอกาสการเรียนรู้ เพื่อให้สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติและลดปัญหาอุปสรรคในการใช้ชีวิตประจำวัน ส่งเสริมคุณภาพชีวิตของเด็กและเยาวชนต่อไป

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อให้เด็กและเยาวชนที่มีปัญหาด้านสายตา ได้รับการตรวจวัดและตัดแว่นให้เหมาะสม
2. เพื่ออบรมให้เด็กและเยาวชนได้รับความรู้ในการดูแลดวงตาได้อย่างถูกวิธี
3. เพื่อลดปัญหาและอุปสรรคที่มาจากดวงตาในการใช้ชีวิตประจำวัน ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการเรียน

กิจกรรม/การดำเนินงาน

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

10.1 เด็กและเยาวชนที่มีปัญหาด้านสายตา ได้รับการตรวจวัดและตัดแว่นให้เหมาะสม 10.2 เด็กและเยาวชนได้รับความรู้ในการดูแลดวงตาได้อย่างถูกวิธี 10.3 สามารถลดปัญหาและอุปสรรคที่มาจากดวงตาในการใช้ชีวิตประจำวัน

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น