กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ชื่อโครงการ โครงการรณรงค์ให้ความรู้ ตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกและมะเร็งเต้านม

ที่อยู่ ตำบลตันหยงมัส อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาสห้องประชุมสุพรรณมาลา ตึกอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลระแงะ จังหวัด นราธิวาส

รหัสโครงการ เลขที่ข้อตกลง

ระยะเวลาดำเนินงาน ตั้งแต่ 1 มกราคม 2560 ถึง 30 กันยายน 2560

กิตติกรรมประกาศ

"โครงการรณรงค์ให้ความรู้ ตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกและมะเร็งเต้านม จังหวัดนราธิวาส" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน ตำบลตันหยงมัส อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาสห้องประชุมสุพรรณมาลา ตึกอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลระแงะ

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ กองทุนสุขภาพตำบล อบต.ตันหยงมัส ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
โครงการรณรงค์ให้ความรู้ ตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกและมะเร็งเต้านม

บทคัดย่อ

โครงการ " โครงการรณรงค์ให้ความรู้ ตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกและมะเร็งเต้านม " ดำเนินการในพื้นที่ ตำบลตันหยงมัส อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาสห้องประชุมสุพรรณมาลา ตึกอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลระแงะ รหัสโครงการ ระยะเวลาการดำเนินงาน 1 มกราคม 2560 - 30 กันยายน 2560 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 29,850.00 บาท จาก กองทุนสุขภาพตำบล อบต.ตันหยงมัส เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นสมาชิกในชุมชนจำนวน 0 คน หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

ในปัจจุบันโรคมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านม เป็นสาเหตุการตายอันดับต้นๆ ของผู้หญิงไทย ซึ่งพบมากในช่วงอายุ ๓๐-๕๐ ปี โรคมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านม สามารถดูแลป้องกันและรักษาได้ในระยะเริ่มต้น และการป้องกันที่ดีที่สุดคือการค้นหาผู้ป่วยให้เร็วที่สุด ดังนั้นการให้ความรู้ การสร้างความตระหนัก และกระตุ้นให้เกิดการดูแลและป้องกันตัวเอง โดยการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก การตรวจเต้านมด้วยตนเอง จะช่วยลดอัตราการป่วยและตายด้วยโรคมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านมลงได้ มะเร็งปากมดลูกสามารถตรวจพบได้ตั้งแต่ระยะก่อนมะเร็งด้วยการทำแปปสเมียร์โดยการเก็บเอาเซลล์เยื่อบุบริเวณปากมดลูกไปตรวจหาเซลล์มะเร็ง ดั้งนั้นการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกจึงสามารถช่วยลดอุบัติการณ์ของการเกิดมะเร็งปากมดลูกได้ โรคมะเร็งเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของประเทศ ทำให้เกิด สูญเสียชีวิตและสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลเป็นจำนวนมาก อัตราการป่วยตายด้วยโรคมะเร็งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
จากการดำเนินงานการคัดกรองมะเร็งปากมดลูกของกลุ่มงานบริการด้านปฐมภูมิและองค์รวมโรงพยาบาลระแงะ ตั้งแต่ ๒๕๕7-๒๕๕9 มีผลการดำเนินงานร้อยละ ๖.๕๑, 6.48และ9.92 ตามลำดับ และพบผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งปากมดลูก ๒ คน ส่วนการคัดกรองมะเร็งเต้านม ตั้งแต่ ๒๕๕7 – ๒๕๕9 มีผลการดำเนินงานร้อยละ๙๔.๔๐, ๗๙.๑๘ และ37.17 ตามลำดับ พบว่ามีผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งเต้านม ๑๑ คน จากการดำเนินงานที่ผ่านมายังพบปัญหาการดำเนินงานยังไม่ครอบคลุมกลุ่มเป้าหมาย ดั้งนั้นกลุ่มงานบริการด้านปฐมภูมิและองค์รวม โรงพยาบาลระแงะ จึงได้จัดโครงการรณรงค์ให้ความรู้คัดกรองการตรวจมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านมอย่างต่อเนื่อง โดยการค้นหาคัดกรองและให้ความรู้แก่กลุ่มเป้าหมาย ทั้งนี้ก็เพื่อให้การคัดกรองมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านม ครอบคลุมกลุ่มเป้าหมายเพิ่มขึ้นและกรณีพบความผิดปกติก็จะได้รับการส่งต่อเพื่อดูแลรักษาอย่างทันท่วงที

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อให้สตรีอายุ ๓๐-๖๐ ปี มีความรู้ในเรื่องมะเร็งปากมดลูก
2. เพื่อให้สตรีอายุ ๓๐-๗๐ ปี มีความรู้ในเรื่องมะเร็งเต้านม
3. เพื่อค้นหาผู้ป่วยโรคมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านม ในระยะแรก
4. เพื่อลดอุบัติการณ์ของการเกิดโรคมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านม

กิจกรรม/การดำเนินงาน

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

สตรีกลุ่มเป้าหมายมีความรู้และเข้าใจในเรื่องการตรวจคัดกรองมะเร็งเต้านมด้วยตนเองและตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม และให้ความร่วมมือในการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกและมะเร็งเต้านม รวมถึงสามารถเผยแพร่ความรู้ในแก่ชุมชนได้

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น