กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

กิตติกรรมประกาศ

"โครงการส่งเสริมการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผล เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของชาวกะรุบี จังหวัดปัตตานี" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน ตำบลกะรุบี อำเภอกะพ้อ จังหวัดปัตตานี

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ กองทุนสุขภาพตำบล อบต.กะรุบี ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
โครงการส่งเสริมการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผล เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของชาวกะรุบี

บทคัดย่อ

โครงการ " โครงการส่งเสริมการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผล เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของชาวกะรุบี " ดำเนินการในพื้นที่ ตำบลกะรุบี อำเภอกะพ้อ จังหวัดปัตตานี รหัสโครงการ 62-L2971-1-03 ระยะเวลาการดำเนินงาน 1 มิถุนายน 2562 - 30 กันยายน 2562 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 13,100.00 บาท จาก กองทุนสุขภาพตำบล อบต.กะรุบี เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

จากแผนยุทธศาสตร์การพัฒนางานคุ้มครองผู้บริโภคด้านยาและผลิตภัณฑ์สุขภาพ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายกระทรวงสาธารณสุข ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555–2559) ฉบับนี้ มีเป้าหมายทำงานเชิงรุก และ ต้องลงมือปฏิบัติ เพื่อให้ประชาชนได้บริโภคยาและผลิตภัณฑ์สุขภาพ ที่มีคุณภาพ ปลอดภัย และสมประโยชน์ มีพฤติกรรมการบริโภคยาและผลิตภัณฑ์สุขภาพที่ถูกต้อง เพื่อให้สังคมมีสุขภาพดี พัฒนาผู้บริโภคให้มีศักยภาพ เพื่อการพึ่งพาตนเองได้ในการบริโภคยาและผลิตภัณฑ์สุขภาพ สำหรับประเทศไทยมีปัญหาจากการใช้ยาอยู่มาก ไม่ว่าจะเป็นการไม่ใช้ยาตามแพทย์สั่ง การเกิดอาการอันไม่พึงประสงค์จากการใช้ยา การสั่งยาที่มีปฏิกิริยาต่อกัน การสั่งใช้ยาซ้ำซ้อน ขนาดยาที่แพทย์สั่งใช้ต่ำหรือสูงเกินไป นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า ผู้ป่วยยังขาดความรู้และมีพฤติกรรมการใช้ยาที่ไม่ถูกต้อง โดย 1 ใน 4 ของผู้ป่วยโรคเรื้อรังใช้ยาไม่ต่อเนื่อง และคิดว่าผู้ที่เป็นโรคเดียวกัน เช่น เบาหวาน / ความดันโลหิตสูงสามารถแบ่งกินกันได้ กว่าร้อยละ 80 ไม่สามารถอ่านวันหมดอายุได้ ซึ่งอาจก่อให้เกิดปัญหาขณะใช้ยา ในระดับครัวเรือนพบยาเหลือใช้จำนวนมาก ภก.ภาณุโชติ ทองยัง ชมรมเภสัชชนบท ได้ทำการศึกษาและตีพิมพ์ในจดหมายข่าวศูนย์ข้อมูลเฝ้าระวังระบบยา “ยาวิพากษ์” ฉบับที่ 17 ของเมษายน-มิถุนายน 2556 พบว่าได้มีการสุ่มเก็บข้อมูลทั่วประเทศเมื่อปี2553 พบยาอันตรายหลายรายการที่เหลือใช้อยู่ตามบ้านเรือน เช่น ยา Amoxycillin ยา Tetracycline และยากลุ่ม NSAIDs นอกจากนี้ ยังพบยาที่มีความเสี่ยงในทุกครัวเรือน ได้แก่ ยาแผนโบราณที่ไม่มีทะเบียนต่างๆ แต่มีการบรรยายสรรพคุณโอ้อวดเกินจริง เช่น ลดความอ้วน เบาหวาน ไขมัน รวมไปถึงยังมียาลูกกลอน ที่ทดสอบแล้วพบสารสเตียรอยด์ ยาชุดหลายรายการ นอกจากนี้ยังพบอีกว่า ประชาชนมีความรู้จำกัด หรือ มีความรู้ไม่ถูกต้องในการเลือกซื้อและใช้ยา ไม่เห็นด้านที่เป็นอันตรายต่อการใช้ยา มีกระบวนการตัดสินใจที่ซับซ้อนโดยได้รับอิทธิพลจากแหล่งข้อมูลที่เสี่ยงต่อการส่งเสริมให้มีการใช้ยาที่ไม่เหมาะสม เช่น ญาติพี่น้อง เพื่อนบ้าน และข้อมูลจากการโฆษณา มีการใช้ยาตามวัฒนธรรมความเชื่อเดิมที่มักก่อให้เกิดการใช้ยาที่ไม่เหมาะสม เช่น เชื่อมโยงความแรงของยากับยี่ห้อ รูปแบบยา และแหล่งที่มาของยา มีการพลิกแพลงวิธีใช้ยาตามตรรกะที่คิดขึ้นเอง หรือใช้ยาตามประสบการณ์ และ คำบอกเล่า พฤติกรรมการใช้ยาของประชาชน คือภาพสะท้อนของพฤติกรรมของระบบความไม่สมเหตุสมผลที่ปรากฏในพฤติกรรมของประชาชน จึงเป็นภาพสะท้อนของความไม่สมเหตุสมผลของระบบยาทั้งระบบ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะ
1.ระบบการแพทย์และสาธารณสุขของประเทศ ยังเน้นการใช้ยาเป็นทางออกหลักในการแก้ปัญหา ยังขาดการส่งเสริมการบำบัดรักษาความเจ็บป่วยที่ไม่ต้องพึ่งยา หรือแม้กระทั่งขาดการเน้นพิษภัยของยาให้เป็นที่ตระหนักในวงการวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุข 2.ระบบยาของประเทศไทยยังมีความฟุ่มเฟือย มีการใช้ยาไม่จำเป็น แม้กระทั่งในระบบโรงพยาบาลของรัฐบาล ระบบยาและการใช้ยาที่เป็นอยู่มีผลประโยชน์ทางธุรกิจเป็นแรงขับเคลื่อนหลักของระบบ 3. ระบบเศรษฐกิจ การเมือง และสังคม ผลิตความเหลื่อมล้ำให้เกิดขึ้นในสังคม ปัญหาความทุกข์ยาก ของประชาชนถูกแปลงโฉมจนกลายเป็นเรื่องที่ต้องใช้เทคโนโลยีของการแพทย์มาเยียวยารักษา โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านบาโงยือแบ็งร่วมกับงานคุ้มครองผู้บริโภคและงานบริการเภสัชกรรมปฐมภูมิมีหน้าที่รับผิดชอบดูแลร่วมกับประชาชนในการดูแลสุขภาพของตนเองอย่างต่อเนื่อง โดยการจัดกิจกรรมเพื่อแก้ปัญหาต่างๆ ที่สอดคล้องกับบริบทของประชาชน โดยมีเป้าหมายเพื่อให้เกิดความปลอดภัย และ ความต่อเนื่องของการให้บริการประชาชนมีสุขภาพดี และมีดุลยภาพที่พอดีระหว่างการพึ่งตนเองกับพึ่งบริการ มุ่งเน้นการส่งเสริมความร่วมมือของผู้ป่วย ครอบครัว และ ชุมชน ในการวางแผนการใช้ยาที่เหมาะสม และ สมเหตุสมผล เพื่อให้ได้ผลประโยชน์จากการใช้ยาอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด
ดังนั้นในฐานะโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านบาโงยือแบ็งเป็นส่วนหนึ่งของงานคุ้มครองผู้บริโภคและเภสัชกรรมปฐมภูมิ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านบาโงยือแบ็ง ได้เล็งเห็นปัญหาของการขาดการส่งต่อความรู้เดิมและความรู้ใหม่ๆ เรื่องโรคและยาแก่ประชาชน จึงได้จัดทำโครงการ อบรมและพัฒนาความรู้เรื่องโรค และ การใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลแก่ประชาชน เพื่อควบคุม หรือรักษาได้ด้วยการดูแลปฏิบัติตนเองอย่างถูกต้อง เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของประชาชน

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อสร้างความเข้าใจและให้ข้อมูลที่ถูกต้องเรื่องหลักการใช้ยาอย่างถูกวิธี
2. เพื่อสร้างความตระหนักเพื่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคยาที่ถูกต้อง
3. เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งและคุณภาพในด้านยาของประชาชน
4. เพื่อให้ประชาชนเข้าใจถึงการดูแลตนเองเมื่อเกิดปัญหาจากการใช้ยารวมถึงการป้องกันปัญหาจากการใช้ยา
5. เพื่อให้ผู้เข้าร่วมโครงการเข้าใจถึงหลักการเลือกใช้สมุนไพรให้ปลอดภัย

กิจกรรม/การดำเนินงาน

1. ให้ความรู้

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1. ประชาชนมีความปลอดภัยในการใช้ยา และ สามารถปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันและลดปัญหาที่เกิดจากการใช้ยา
2. ประชาชนเพื่อให้เข้าใจสถานการณ์ปัญหา และผลกระทบของการใช้ยาที่ไม่สมเหตุสมผล
3. ประชาชนเข้าใจถึงการดูแลตนเอง และ ครอบครัว เมื่อมีปัญหาจากการใช้ยา
4. ประชาชนเข้าใจถึงหลักการเลือกสมุนไพรให้ปลอดภัยความเข้าใจและได้รับข้อมูลที่ถูกต้องเรื่องหลักการใช้ยา

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น