กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

โรงเรียน เป็นสถานที่ที่เด็กอยู่รวมกันเป็นจำนวนมาก มีการคลุกคลีสัมผัสและทำกิจกรรมร่วมกัน ทำให้เชื้อโรคสามารถแพร่กระจายและติดต่อระหว่างกันได้ง่ายเมื่อเด็กเจ็บป่วย เด็กวัยเรียน ได้แก่ เด็กที่มีอายุ 6-12 ปี เป็นช่วงอายุที่อยู่ระหว่างการพัฒนาทางด้านร่างกาย ด้านอารมณ์ สังคม และด้านสติปัญญา และวัยเด็กเป็นวัยที่สามารถเจ็บป่วยและติดเชื้อได้ง่ายกว่าวัยอื่นๆ เนื่องจากความต้านทานของโรคต่ำ โรคที่พบได้บ่อยในเด็ก ได้แก่โรคติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ โรคติดเชื้อในระบบทางเดินอาหาร โรคติดต่อทางเชื้อไวรัส และโรคติดต่อทางผิวหนัง เป็นต้น การเจ็บป่วยในวัยนี้อาจส่งผลต่อพัฒนาการและสุขภาพโดยรวมของเด็ก หากไม่ได้รับการดูแลรักษาตั้งแต่เริ่มมีอาการป่วย อาจทำให้การเจ็บป่วยมีอาการหรือภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้ และยังส่งผลต่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการของเด็กทำให้ชะงักหรือล่าช้า ดังนั้นการป้องกันควบคุมโรคที่มีประสิทธิภาพ จึงเป็นสิ่งสำคัญในการที่จะช่วยลดและแก้ไขปัญหาการเจ็บป่วยจากโรคติดต่อที่พบได้บ่อยของเด็กวัยเรียนภายในโรงเรียนได้
จากรายงานข้อมูลการตรวจสุขภาพประจำปี 2567 ของเด็กนักเรียนในโรงเรียนเขตเทศบาลเมืองสุไหงโก-ลกทั้ง 4 แห่ง ได้แก่ โรงเรียนเทศบาล 1-4 อ้างอิงข้อมูลจากกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม เทศบาลเมืองสุไหงโก-ลก พบว่า ในปีพ.ศ.2567 ตั้งแต่วันที่ 24 - 25 มิถุนายน 2567 มีเด็กนักเรียนเป็นเหาจำนวน 166 ราย โรคไข้หวัดจำนวน 8 ราย โรคกลากเกลื้อนจำนวน 4 ราย และโรคอื่น ๆ จำนวน 4 ราย ในปีพ.ศ.2566 ตั้งแต่วันที่ 28 - 30 พฤศจิกายน 2566 มีเด็กนักเรียนเป็นเหาจำนวน 129 ราย โรคไข้หวัดจำนวน 3 ราย โรคกลากเกลื้อนจำนวน 4 ราย และโรคอื่น ๆ จำนวน 3 ราย และในปีพ.ศ.2565 ตั้งแต่วันที่ 8 - 11 สิงหาคม 2565 มีเด็กนักเรียนเป็นเหาจำนวน 166 ราย โรคไข้หวัดจำนวน 16 ราย โรคกลากเกลื้อนจำนวน 3 ราย และโรคอื่น ๆ จำนวน 3 ราย สถานการณ์ผู้ป่วยโรคติดต่อในกลุ่มอายุ 4 - 18 ปี ในเขตเทศบาลเมืองสุไหงโก-ลก จากงานควบคุมโรค โรงพยาบาลสุไหงโก-ลก พบผู้ป่วยโรคไข้เลือดออกจำนวน 33 ราย โรคหัดจำนวน 25 ราย ซึ่งเป็นเด็กนักเรียนโรงเรียนเทศบาล 1 - 4 จำนวน 10 ราย และ 8 ราย ตามลำดับ โรคติดต่อเหล่านี้สามารถติดต่อกันได้จากการไอ จาม หรือหายใจรดใส่กัน การสัมผัสกับน้ำมูก น้ำลายของผู้ป่วยโดยตรง และการใช้สิ่งของเครื่องใช้ส่วนตัวร่วมกัน รวมทั้งการรับประทานอาหารและดื่มน้ำที่มีเชื้อโรคปนเปื้อนเข้าไป หากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกวิธีอาจทำให้เกิดการเรื้อรังและลุกลามได้ ทำให้ผู้ป่วยเกิดความรำคาญ เสียสมาธิในการเรียน เสียบุคลิกภาพ เสียความมั่นใจในตนเอง และยังเป็นพาหะนำไปติดผู้อื่นต่อไปได้
กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม เทศบาลเมืองสุไหงโก-ลก ได้เล็งเห็นความสำคัญของสุขอนามัยของเด็กนักเรียน จึงได้จัดทำโครงการป้องกันและควบคุมโรคติดต่อในโรงเรียน เพื่อให้เด็กนักเรียนมีความรู้ความเข้าใจในการป้องกันโรค ลดอัตราการป่วยด้วยโรคติดต่อในโรงเรียน และเป็นการส่งเสริมให้เด็กปฐมวัยมีสุขภาพที่แข็งแรง ปลอดภัยจากโรคติดต่อต่าง ๆ