กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

ในปัจจุบันปัญหาขยะในชุมชน ได้ทวีความรุนแรงขึ้นเป็นลำดับเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของประชากร และพฤติกรรมการบริโภคที่เปลี่ยนไปจากเดิม ทำให้เกิดปัญหาขยะล้นเมืองส่งผลให้เกิดการแพร่กระจายของเชื้อโรค เป็นแหล่งที่อยู่ของสัตว์พาหะนำโรคที่จะส่งผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อมตามมาในภายหลัง การคัดแยะขยะก่อนทิ้งในครัวเรือน จะช่วยลดปริมาณขยะในครัวเรือนเละลดปัญหาขยะที่ตกค้างในชุมชน ทั้งกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์เชื้อโรค เช่น หนู แมลงวัน แมลงสาบ ซึ่งเป็นพาหะนำโรคมาสู่คน รวมไปถึงการลดใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ลดใช้พลังงาน และลดมลพิษที่อาจจะเกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อลดปัญหาการเพิ่มขึ้นของปริมาณขยะและขยะตกค้าง จึงต้องมีการคัดแยกขยะให้ถูกประเภท เพื่อสะดวกในการจัดการ เช่น ขยะย่อยสลายได้ก็นำไปทำปุ๋ยหมัก(ถังขยะเปียก) ขยะอันตรายนำเข้าสู่ระบบการกำจัดที่ถูกหลักสุขาภิบาล ส่วนขยะรีไซเคิลนำกลับไปใช้ประโยชน์ใหม่หรือนำไปจำหน่าย ส่วนขยะทั่วไปนำไปทิ้งหรือกำจัดอย่างถูกหลักสุขาภิบาลต่อไป
ตำบลคอลอตันหยง อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี มีจำนวน 8 หมู่บ้าน มีประชากรทั้งหมด 6,281 คน 1,465 ครัวเรือน (ข้อมูลจากทะเบียนราษฎร์ เมษายน 2567) ปริมาณขยะจำนวน 22 ตัน/เดือน ประกอบกับตามพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติมจนถึงปัจจุบัน มาตรา 67 ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย องค์การบริหารส่วนตําบล มีหน้าที่ต้องทําในเขตองค์การบริหารส่วนตําบล ดังต่อไปนี้ (3) ป้องกันและระงับโรคติดต่อ พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบลพ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติมถึงฉบับที่ 7 พ.ศ. 2562 มาตรา 67 (2) รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ำ ทางเดิน และที่สาธารณะ รวมทั้งกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล (7) คุ้มครอง ดูแล และบำรุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 มาตรา 16 (18) การกำจัดขยะมูลฝอย สิ่งปฏิกูล น้ำเสีย จึงได้ดำเนินโครงการส่งเสริมธนาคารขยะ ลดขยะ ลดโรคติดต่อในชุมชน ตำบลคอลอตันหยง ปีงบประมาณ 2568 เพืิ่อสนับสนุนให้ประชาชนคัดแยกขยะที่ต้นทางภายใต้หลักการ 3Rs คือ ใช้น้อยลง ใช้ซํ้า นำกลับมาใช้ใหม่ และรณรงค์สร้างความรับรู้ ความเข้าใจให้ประชาชนในทุกพื้นที่มีส่วนร่วม ในการลดปริมาณขยะ และคัดแยกขยะที่สามารถนำไปรีไซเคิลได้ ป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อโรค และป้องกันการเป็นแหล่งที่อยู่ของสัตว์พาหะนำโรค ลดอัตราการเกิดโรคติดต่อได้ ต่อไป