กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

วัยเริ่มเจริญพันธุ์ เป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพซึ่งกายของเด็กเจริญเต็มที่สู่กายผู้ใหญ่ เป็นการเปลี่ยนแปลงทางอวัยวะสืบพันธุ์เพื่อให้พร้อมแก่การปฏิสนธิได้ วัยเริ่มเจริญพันธุ์เริ่มจากสัญญาณฮอร์โมนจากสมองไปยังต่อมบ่งเพศ คือ รังไข่ในเด็กหญิง ต่อมบ่งเพศสนองต่อสัญญาณดังกล่าวโดยผลิตฮอร์โมนซึ่งกระตุ้นความต้องการทางเพศ (libido) และการเติบโต การทำหน้าที่และการแปรรูปของสมอง กระดูก กล้ามเนื้อ เลือด ผิวหนัง ขน หน้าอกและอวัยวะเพศ การเติบโตทางกาย ความสูงและน้ำหนัก เร่งเร็วขึ้นในครึ่งแรกของวัยเริ่มเจริญพันธุ์และเสร็จเมื่อเด็กนั้นพัฒนากายผู้ใหญ่ ความแตกต่างระหว่างเด็กชายและเด็กหญิงก่อนวัยเริ่มเจริญพันธุ์อย่างเดียว คือ อวัยวะเพศภายนอก จนกว่ามีการเจริญเต็มที่ของสมรรถภาพสืบพันธุ์
วัยรุ่นเป็นวัยที่กำลังเผชิญกับปัญหาการเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ โรคเอดส์ การตั้งครรภ์ไม่พร้อม และการทำแท้ง จากการสำรวจข้อมูลพฤติกรรมการมีเพศสัมพันธ์ ของวัยรุ่น อายุ 15-24 ปี อำเภอเจาะไอร้อง ปี 2558 พบว่า วัยรุ่น มีเพศสัมพันธ์ครั้งแรก อายุเฉลี่ย 14 ปี ร้อยละ 45 ของวัยรุ่นที่สำรวจเคยมีเพศสัมพันธ์ และร้อยละ 80 มีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน และอัตราการท้อง ในเด็กอายุต่ำกว่า 20 ปี ก็อยู่ในอัตราร้อยละ 20 ถือว่ายังสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด( รายงานประจำปีสสอ.เจาะไอร้อง,2558) จากการประชุมกลุ่มภาคีเครือข่ายอันประกอบด้วย ครู ครูกศน. ครูสอนศาสนา เจ้าหน้าที่สาธารณสุข อบต. และผู้นำชุมชน พบว่า ปัญหาวัยรุ่นยังคงเป็นปัญหาอันดับแรกๆที่เกิดขึ้น จึงได้ช่วยกันคิดถึงวิธีการแก้ไขขึ้น และการให้ความรู้เรื่องการป้องกันตนเองในการมี
เพศสัมพันธ์ก่อนแต่ง ก็เป็นปัญหาหนึ่งที่ภาคีเครือข่ายยังคงเห็นถึงความสำคัญ วัยรุ่นที่อยู่ในระบบโรงเรียน บางโรงเรียน ได้บรรจุการสอนเพศศึกษารอบด้านในชม.เรียน จึงช่วยลดปัญหานี้ได้ระดับหนึ่ง ส่วนเด็กนักเรียนนอกระบบการศึกษานั้น จะมีแนวทางการเรียนรู้เรื่องนี้ได้อย่างไรบ้าง จึงเป็นคำถามของผู้รับผิดงาน และภาคีเครือข่ายที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นผู้รับผิดชอบงานจึงได้เสนอ หลักสูตรที่ประยุกต์จากหลักสูตร ของ PATH2HEALTH โดยมีภาคีเครือข่ายนำเสนอเพิ่มเติมเพื่อให้สอดคล้องกับหลักศาสนา และบริบทของพื้นที่ และใช้วิธีการสอนแบบสร้างประสบการณ์ เพื่อให้สอดคล้องกับทฤษฎี ปิรามิดแห่งการเรียนรู้ ว่าการเรียนแบบมีส่วนร่วมนั้นให้ผลได้ดีกว่าการสอนแบบทางเดียว ดังนั้นทางผู้วิจัยเลยเกิดคำถามการวิจัยครั้งนี้ว่า การใช้โปรแกรมสุขศึกษาที่พัฒนาให้สอดคล้องกับบริบทของพื้นที่ในครั้งนี้ สามารถสร้างการเรียนรู้ให้กับนักศึกษานอกระบบได้จริงหรือไม่ เพื่อที่จะได้ยืนยันผลต่อทีมภาคีเครือข่ายต่อไป