จากสถานการณ์ในปัจจุบันพบว่า มีผู้ป่วยโรคชิกุนกกุนย่าเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆโรคจะมีการระบาดปีเว้นปี เนื่องจากชุมชนในปัจจุบันได้มีการขยายตัวมากขึ้น แต่ไม่มีการวางแผนควบคุมแมลงนำโรคโดยเฉพาะอย่างยิ่งแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย จึงส่งผลให้เกิดการแพร่พันธุ์ของยุงลายที่เป็นพาหะโรคชิคุนกุนยา ซึ่งโรคนี้มีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาสายพันธุ์อยู่ตลอดเวลา จากอดีตที่ผ่านมาการระบาดของและโรคชิคุนกุนยามักจะเกิดขึ้นในช่วงฤดูฝน แต่ปัจจุบันพบว่าโรคชิคุนกุนยาสามารถเกิดได้ทุกฤดูกาล และนโยบายการพัฒนาบริการสาธารณสุขได้เปลี่ยนจากเชิงรับมาเน้นการให้บริการในเชิงรุกเพื่อส่งเสริมให้องค์กรในชุมชนมีส่วนร่วมในการดูแลและป้องกันสุขภาพของตนเองมากขึ้นขณะเดียวกันโรคชิคุนกุนยาเป็นโรคที่ป้องกันได้หากประชาชนมีพฤติกรรมป้องกันโรคที่ถูกต้อง การสร้างพฤติกรรมการป้องกันโรคและปลูกจิตสำนึกในการป้องกันโรคไข้เลือดออกและโรคชิคุนกุนยาให้ได้ผลดีนั้น จำเป็นที่จะต้องได้รับความร่วมมือจากประชาชน องค์กรต่าง ๆ ทั้งภาครัฐและเอกชน ดังนั้นอาสาสมัครชุมชนประมงจึงได้เล็งเห็นถึงปัญหาดังกล่าวจึงได้จัดทำโครงการนี้ขึ้นเพื่อให้ประชาชนได้เกิดความตะหนักและร่วมมือกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลายและป้องกันไม่ไห้ยุงกัด
วัตถุประสงค์
ข้อที่ 1.เพื่อกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลายในชุมชน
ข้อที่ 2. เพื่อลดอัตราป่วยของโรคชิคุนกุนยา
ข้อที่3. เพื่อสร้างกระแสความตระหนักในการป้องกันและควบคุมโรคชิคุนกุนย่า
ผลที่คาดว่าจะได้รับ
1 สามารถลดอัตราป่วยด้วยโรคชิคุนกุนยาให้เหลือไม่เกิน 50 ต่อแสนประชากร
2 ทำให้ประชาชนมีความรู้ความเข้ามีความตระหนักเกี่ยวกับโรคชิคุนกุนยาและมีพฤติกรรมที่ถูกต้องเหมาะสมในการ
ป้องกันไม่ให้เกิดโรคชิคุนกุนยา
3 ประชาชนให้ความร่วมมือในการดำเนินการควบคุมและป้องกันโรคชิคุนกุนยา
4 ประชาชนสามารถทำกิจกรรมในการทำลายแหล่งเพาะพันธ์ยุงลายอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอทำให้สามารถลดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลายภายในบ้าน ชุมชน มัสยิด โรงเรียนให้น้อยลง