กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

ในพื้นที่ บ้านโหล๊ะหาร มีเขตชุมชนที่ใกล้อ่างเก็บน้ำคลองป่าบอน พบว่าเด็กที่จมน้ำเสียชีวิตเป็นเด็กที่ว่ายน้ำเป็น เด็กอายุต่ำกว่าอายุ 15 ปีซึ่งชี้ให้เห็นว่าแม้กระทั่งเด็กที่ว่ายน้ำเป็น ก็มีโอกาสจมน้ำเสียชีวิตได้เช่นเดียวกัน โดยถ้าเปรียบเทียบกับสถิติในประเทศไทยเด็กอายุ ดังกล่าวจะเสียชีวิตเฉลี่ยปีละ 1,400 คน เฉลี่ยในอำเภอป่าบอน จะมีเด็กจมน้ำเสียชีวิต ปีละ 2 คนขึ้นไป สาเหตุมักเกิดในช่วง น้ำไหลหลาก น้ำขัง ช่วงน้ำท่วม และช่วงฤดูร้อน แหล่งน้ำเสี่ยงไม่ได้มีเพียงในสระว่ายน้ำหรือแหล่งน้ำธรรมชาติ แต่รวมไปถึงพื้นที่ในบ้านที่หลายคนคาดไม่ถึงอย่างกะละมังที่มีน้ำ ถังน้ำเด็กเล็กที่ยังมีการทรงตัวไม่ดี ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองขึ้นมาจากถังน้ำ กะละมัง โอ่ง ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อผู้ปกครองละสายตาหรือปล่อยให้เด็กอยู่ใกล้แหล่งเสี่ยงเพียงลำพัง บางครั้งแค่คุยโทรศัพท์ ทำกับข้าว หรือเข้าห้องน้ำ ก็เป็นต้นเหตุของการจมน้ำเสียชีวิตได้ การมีความรู้ มีทักษะการเอาชีวิตรอดในน้ำและการช่วยเหลือคนตกน้ำเบื้องต้น โดยใช้อุปกรณ์ใกล้มือ เช่น เชือก ถังแกลลอนพลาสติกเปล่าที่ลอยน้ำได้ โยนครั้งละหลายๆ ชิ้น และยื่นสิ่งของยาวๆ ที่อยู่ใกล้ตัวให้คนตกน้ำจับ เช่น ท่อนไม้ เข็มขัด ผ้าขาวม้า ยื่นอุปกรณ์ไปข้างใดข้างหนึ่งแล้วจึงกวาดเข้าหาตัวคนที่อยู่ในน้ำ และดึงตัวเข้าหาฝั่งขึ้นมาจากน้ำ เป็นการสร้างความปลอดภัยทางน้ำให้แก่เด็ก ผู้ปกครองเป็นการเสริมทักษะชีวิตเรื่องการป้องกันความเสี่ยงการเกิดอุบัติทางน้ำก่อให้เกิดภาวะเสี่ยงกับการเกิดอุบัติเหตุโดยเฉพาะกับเด็ก เยาวชน ในพื้นที่โดยรอบของ อำเภอป่าบอน รวมไปถึงแหล่งพักอาศัยของชุมชน เยาวชน อยู่ใกล้แหล่งน้ำธรรมชาติศพด.บ้านโหล๊ะหารได้เล็งเห็นถึงความสำคัญ จึงจัดโครงการป้องกันเด็กจมน้ำ ตะโกน โยน ยื่น ประจำปี 2566 เพื่อฝึกหัดให้เด็กและเยาวชน ในพื้นที่บ้านโหล๊ะหาร สามารถว่ายน้ำเป็น เอาชีวิตรอดจากการประสบเหตุทางน้ำและสามารถช่วยเหลือผู้ประสบเหตุทางน้ำได้อย่างถูกวิธี