กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

โรคติดต่อโดยมียุงลายเป็นพาหะที่พบในตำบลคลองขุดมีทั้งโรคไข้เลือดออก และโรคชิคุนกุนยา ซึ่งเป็นปัญหาสำคัญทางด้านสาธารณสุข และเป็นปัญหาซึ่งปัจจุบันมีแนวโน้มการเกิดโรคสูงขึ้น โรคติดต่อโดยมียุงลายเป็นพาหะเป็นโรคติดต่อที่สร้างความสูญเสียชีวิต และค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล และความสูญเสียทางด้านเศรษฐกิจของประเทศ ทั้งที่ทุกฝ่ายได้รณรงค์ป้องกันและควบคุมมาโดยตลอด และได้รับความร่วมมือจากหน่วยงานต่างๆ ทั้งภาครัฐและเอกชน ปัญหาโรคไข้เลือดออกไม่ได้ลดลงมากนัก ยังคงเป็นปัญหาสำคัญในระดับประเทศเรื่อยมา ในปี 2565 โรคติดต่อนำโดยแมลงที่สำคัญ คือ ไข้เลือดออก มีการระบาดจากสถานการณ์โรคไข้เลือดออก พ.ศ. 2565 วันที่ 1 มกราคม – 13 ธันวาคม 2565 จากระบบรายงานการเฝ้าระวังโรค 506 อำเภอเมืองสตูล พบผู้ป่วยโรคไข้เลือดออกตำบลคลองขุดเป็นอันดับ 1 ของอำเภอเมืองสตูล พบผู้ป่วย จำนวน 99 ราย
จากสถานการณ์ดังกล่าวมาตรการการควบคุมโรคที่ได้ผลยังคงเป็นมาตรการการควบคุมยุงลายพาหะนำโรค ซึ่งลักษณะที่อยู่อาศัยของยุงลาย พบมากตามบ้านที่อยู่อาศัย ในสวนขยายพันธุ์โดยวางไข่ในน้ำนิ่งพบบ่อยในภาชนะน้ำขัง เช่น โอ่งน้ำ แจกันดอกไม้ยางรถยนต์เก่า หรือเศษวัสดุที่รองรับน้ำได้ทุกชนิด จึงต้องการอาศัยการมีส่วนร่วมของประชาชนทุกครัวเรือนร่วมกับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข ผู้นำชุมชน และอสม.ในการช่วยกันป้องกันโรคที่เกิดจากยุงลายเป็นพาหะ พร้อมแจ้งเตือนประชาชนให้เฝ้าระวังและป้องกันตนเองไม่ให้ถูกยุงกัด ด้วยการนอนในมุ้งหรือห้องที่มีมุ้งลวด, จุดยากันยุงหรือใช้ยาทาหรือยาฉีดกันยุง, ไม่ควรอยู่ในบริเวณที่อับลมหรือเป็นมุมมืด มีแสงสว่างน้อย และหมั่นอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาดเพราะเหงื่อจะดึงดูดให้ยุงกัดมากขึ้น รวมทั้งควบคุมแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย เพื่อไม่เสี่ยงต่อการเกิดโรคไข้เลือดออก โดยการรณรงค์และร่วมมือกับประชาชนในพื้นที่หมู่ที่ 1 บ้านเขาจีน ในการกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำยุงลาย นอกจากจะทำให้ปลอดภัยจากโรคที่มียุงลายเป็นพาหะแล้ว ยังเป็นการปรับปรุงสภาพแวดล้อมในชุมชนอีกด้วย
ชมรมอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน หมู่ที่ 6 บ้านหน้าเมือง เล็งเห็นความสำคัญของปัญหา จึงได้จัดทำโครงการนี้เพื่อควบคุมและป้องกันไม่ให้มีการระบาดของโรคที่เกิดจากยุงลายเป็นพาหะ จึงต้องมีการป้องกันโดยการทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำยุงลาย โดยการสร้างความเข้าใจ ตระหนักให้ความสำคัญ จึงเกิดความร่วมมือในชุมชนอย่างจริงจัง นำไปสู่การป้องกันโรคได้