กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

4. วัตถุประสงค์และตัวชี้วัด

จากสภาพสังคมปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและเทคโนโลยีอย่างรวดเร็ว ทำใหวิถีชีวิตความเป็นอยู่เปลี่ยนสภาพจากเดิม ทให้พฤติกรรมของแต่ละคนเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ไม่ถูกต้อง เช่น พฤติกรรมการบริโภคอาหาร พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองอันนำไปสู่ ระบบการทำงานต่างๆ ของร่างกายเริ่มจะเสื่อมโทรมลง และมีโอกาสที่จะเจ็บป่วยได้ง่ายมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคเรื้อรัง ได้แก่ โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง โรคไขมันในเลือดผิดปกติ โรคหลอดเลือดหัวใจ ทำให้ผู้ป่วยเกิดภาวะทนทุกข์ทรมาน และทำให้เกิดการสูญเสียทั้งทรัพย์สินและชีวิต คุณภาพชีวิตเป็นเป้าหมายหลักของสังคม คือ ประชาชนมีสุขภาพอนามัยดีทั้งทางร่างกายและจิตใจ ทุกเพศ ทุกวัย จากการศึกษาข้อมูลพบว่าประชากรสูงอายุมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ทั้งด้านปริมาณและสัดส่วนต่อประชากร จากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555-2559) กระทรวงสาธารณสุข ได้กำหนดนโยบายให้ผู้สูงอายุมีสุขภาพแข็งแรงตามวัย ขยายโอกาสดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่า ดังนั้นการพัฒนาสุขภาพชีวิตผู้สูงอายุจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ทุกฝ่ายจะต้องร่วมมืออย่างจริงจังและต่อเนื่องในการเตรียมความพร้อมให้ผู้สูงอายุทุกคน ตลอดจนบุคคลในครอบครัวและชุมชน ปัจจุบันสื่อต่างๆ สามารถเข้าถึงกลุ่มบุคคลต่างๆได้ง่าย ทำให้ประชาชนบางส่วนหลงเชื่อโฆษณา เนื่องจากได้รับทราบข้อมูลที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง การใช้ยาที่ถูกต้องและตรงกับโรค ก็จะทำให้โรคนั้นหายขาด แต่หากว่าใช้ยาไม่ตรงกับโรคก็จะทำให้โรคไม่หายและอาจเกิดโทษต่อร่างกายอย่างมหันต์ ซึ่งความรู้บางเรื่องต้องอาศัยข้อเท็จจริงจากผู้มีความรู้เท่านั้น เช่น การใช้สมุนไพรบางชนิดอย่างผิดวิธี อาจก่อให้เกิดอาการข้างเคียงหรือพิษจากการใช้ยา หรือส่งผลให้เกิดเชื้อโรคดื้อยา เช่น การใช้ยาแก้อักเสบ ในโรคติดเชื้อต่างๆ ซึ่งโรคหลายชนิดสามารถป้องกัน ควบคุมหรือรักษาได้ด้วยการดูแลปฏิบัติตนเองอย่างถูกต้อง ร่วมกับการรับประทานยาอย่างถูกต้องและสม่ำเสมอ เช่นโรคไขมันในเลือดสูง โรคไมเกรน และโรคที่เกิดขึ้นใหม่ เป็นต้น ดังนั้น โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลระวะ ตระหนักและเล็งเห็นถึงความสำคัญเรื่องการใช้ยาและความรู้ใหม่ๆ เรื่องเชื้อโรคและยาแก่ประชาชน จึงได้จัดการอบรมความรู้เรื่องยานี้ขึ้น เพื่อให้ผู้สูงอายุให้ความสนใจดูแลสุขภาพให้สมบูรณ์แข็งแรง มีคุณภาพชีวิตที่ดีป้องกันการเกิดโรคต่างๆ และควบคุมให้ภาวะของโรคเหล่านั้นมีอาการคงที่ ไม่กำเริบรุนแรงหรือเสื่อมถอยมากกว่าเดิม ซึ่งจะทำให้ผู้สูงอายุมีชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่าสามารถทำประโยชน์ให้แก่สังคม และมีความสุขในบั้นปลายของชีวิต