กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

3. สถานการณ์

ข้อมูลจากแผนยุทธศาสตร์วัณโรคระดับชาติ พ.ศ. 2560-2564 วัณโรคเป็นโรคติดเชื้อที่เป็นสาเหตุการตายอันดับหนึ่งของโลก จากรายงานวัณโรคของโลกปี พ.ศ. 2560 (global tuberculosis report 2017) โดยองค์การอนามัยโลก คาดประมาณอุบัติการณ์ผู้ป่วยวัณโรค (รายใหม่และกลับเป็นซ้ำ) ของโลก สูงถึง 10.4 ล้านคน (140 ต่อแสนประชากร) มีจำนวนผู้ป่วยวัณโรคเสียชีวิตสูงถึง 1.7 ล้านคน ในปี 2557 และในปี 2558 ประเทศไทยเป็น 1 ใน 14 ประเทศที่มีปัญหาวัณโรครุนแรงระดับโลก มีภาระวัณโรคที่สัมพันธ์กับการติดเชื้อเอชไอวี และวัณโรคดื้อยาหลายขนานสูง โดยมีอัตราของวัณโรครายใหม่สูงกว่าค่าเฉลี่ยโลก 1.3 เท่า
มีผู้เสียชีวิตถึง 12,000 ราย ขณะที่มีผู้ป่วยวัณโรคขึ้นทะเบียนการรักษาเพียง 58,714 ราย หรือประมาณร้อยละ 50 อัตราการรักษาสำเร็จร้อยละ 78 ซึ่งยังต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานที่นานาชาติกำหนด นอกจากนี้ จากการสำรวจทำให้ทราบว่า ผู้ป่วยเกินกว่าครึ่งหนึ่งไม่มีอาการหรือมีอาการเล็กน้อยเท่านั้น สะท้อนให้เห็นว่าผู้ป่วยยังเข้าไม่ถึงหรือเข้าถึงการรักษาอย่างล่าช้า ยังไม่ได้สังเกตตัวเองกับอาการที่เข้าได้กับโรควัณโรคทำให้เกิดการแพร่กระจายเชื้อในชุมชน ส่งผลให้อัตราป่วยลดลงน้อยกว่าเกณฑ์
จากทะเบียนงานควบคุมโรคติดต่อของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านโคกชะงาย ปีงบประมาณ 2562 มีผู้ป่วย จำนวน 6 คน ปีงบประมาณ 2563 มีผู้ป่วย จำนวน 4 คน ยังไม่มีผู้ป่วยเสียชีวิตจากโรควัณโรค ปีงบประมาณ 2563 พบว่ามีผู้ป่วยรายใหม่ จำนวน 1 คนที่เป็นผู้สัมผัสร่วมบ้านกับผู้ป่วยวัณโรคที่ป่วยเมื่อปีงบประมาณ 2560 จากนโยบายของกระทรวงสาธารณสุข กลุ่มเสี่ยงของโรควัณโรคมีทั้งหมด
7 กลุ่ม ซึ่งโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านโคกชะงายมีผู้ป่วยโรคเรื้อรังและผู้สัมผัสร่วมบ้าน จำนวน 400 คน ดังนั้น แก้ไขปัญหาสาธารณสุขให้ได้ผลทั้งในเชิงป้องกัน และแก้ไขปัญหาทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ต้องดำเนินการระยะเฝ้าระวัง ป้องกันและควบคุม ชมรมอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านโคกชะงาย จึงได้จัดทำโครงการ อสม ห่วงใย ป้องกันประชาชนตำบลโคกชะงายห่างไกลจากโรควัณโรค ปี 2564 ขึ้น เพื่อค้นหาผู้ป่วยวัณโรคเชิงรุก ควบคุมกลุ่มป่วย และเฝ้าระวังกลุ่มเสี่ยง เพื่อควบคุม และป้องกันการแพร่ระบาดของโรคในชุมชนไม่ให้มีการแพร่ระบาดของโรคไปในวงกว้าง ป้องกันโรคล่วงหน้าให้ทันต่อสถานการณ์ที่เกิดโรค และดำเนินการอย่างต่อเนื่องเกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผล เป็นการกระตุ้นให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งภาครัฐ เอกชน สถาบันต่างๆ โรงเรียน รวมทั้งประชาชนโดยทั่วไปได้ทราบ และเล็งเห็นความสำคัญของการป้องกัน และควบคุมโรค โดยบริหารจัดการสิ่งแวดล้อม เพื่อไม่ให้เป็นแหล่งรังโรค