กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ประชากรไทยมีอาชีพพื้นฐานอยู่ในภาคเกษตรกรรม ซึ่งส่วนใหญ่เป็นแรงงานนอกระบบผู้มีรายได้น้อยแต่ทำงานที่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพจากสภาพภูมิอากาศที่ร้อนจัด ท่าทางการทำงานที่มีความเสี่ยงต่อการปวดหลังและกล้ามเนื้ออักเสบ รวมทั้งการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพมีพิษทั้งแบบเฉียบพลันและเรื้อรังตั้งแต่ระดับเล็กน้อยจนรุนแรงถึงแก่ชีวิตขึ้นอยู่กับระดับความเข้มข้น ความเป็นพิษ และปริมาณที่ได้รับสารเคมีกำจัดศัตรูพืชสามารถเข้าสู่ร่างกายได้หลายทาง โดยการสัมผัสทางผิวหนังที่ไม่สวมถุงมือและรองเท้าบู๊ท ป้องกันขณะทำงานกับสารเคมีการสูดหายใจละอองที่ฟุ้งกระจายในอากาศ และการรับประทานอาหารและดื่มน้ำที่มีสารเคมีปนเปื้อน พฤติกรรมที่ไม่ปลอดภัยทำให้เกษตรกรมีความเสี่ยงจากการได้รับอันตรายจากสารเคมีเพิ่มขึ้น ยกตัวอย่าง เช่น ใช้ถังภาชนะบรรจุสารเคมีที่รั่วซึม ฉีดพ่นสวนทิศทางลมทำให้เสื้อผ้าเปียกชุ่มสารเคมีโดยไม่อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ซึมเปื้อนทันทีเป็นต้น สารเคมีกำจัดศัตรูพืช สามารถทำอันตรายต่อสุขภาพร่างกายได้ทั้งมนุษย์ และสัตว์ กล่าวคือ จะไปทำลายอวัยวะภายในร่างกาย เช่น ตับ ไต ปอด สมอง ผิวหนัง ระบบประสาท ระบบสืบพันธุ์ และตา ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะรับสารเคมีเข้าสู่ร่างกายทางใด และปริมาณมากน้อยเท่าใด ส่วนใหญ่แล้วการที่อวัยวะภายในร่างกายได้สะสมสารเคมีไว้จนถึงขีดที่ร่างกายไม่อาจทนได้จึงแสดงอาการต่างๆ ขึ้นมา เช่น โรคมะเร็ง โรคต่อมไร้ท่อ โรคเลือดและระบบภูมิคุ้มกัน เป็นต้น     จากผลการคัดกรองตรวจสารเคมีตกค้างในเลือดเกษตรกร หมู่ที่ 8 บ้านคอกเสือ ตำบลบ้านนา อำเภอศรีนครินทร์ จังหวัดพัทลุง ปีงบประมาณ 2563 จำนวน 147 คน พบว่า เป็นกลุ่มที่มีค่าระดับสารเคมีตกค้างในเลือดอยู่ในกลุ่มมีความเสี่ยง และไม่ปลอดภัย จำนวน 57 คน คิดเป็นร้อยละ 38.78 จากผลดังกล่าวชมรมอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน หมู่ที่ 8 บ้านคอกเสือ ได้ตระหนักถึงความสำคัญของผลกระทบจากสารเคมีตกค้างในเลือดของประชาชนในพื้นที่ จึงได้จัดทำโครงการเกษตรกรปลอดโรค ส่งเสริมการบริโภคปลอดภัย หมู่ที่ 8 บ้านคอกเสือ ขึ้น เพื่อให้ประชาชนในพื้นที่มีความรู้ในการดูแลสุขภาพตนเองเพื่อป้องกันอันตรายจากสารเคมีในภาคเกษตร จากการใช้ชีวิตประจำวัน จากการบริโภคอาหารในครัวเรือน และกลุ่มเสี่ยงได้รับการดูแลให้มีค่าสารเคมีตกค้างในเลือดให้กลับมาเป็นกลุ่มปลอดภัยโดยการใช้สมุนไพรชาชงรางจืด และประชาชนในหมู่บ้านมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้สารเคมี เป็นการปลูกผักเกษตรอินทรีย์ในครัวเรือนมากขึ้น ลดการซื้อผักจากตลาด และมีทักษะในการจัดการสารเคมีในผักผลไม้มากขึ้น