โครงการการละเล่นพื้นบ้านเด็กและเยาวชน ตำบลยาบี
ชื่อโครงการ | โครงการการละเล่นพื้นบ้านเด็กและเยาวชน ตำบลยาบี |
รหัสโครงการ | 65-L3070-2-1 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 2 สนับสนุนกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคของกลุ่มหรือองค์กรประชาชน/หน่วยงานอื่น |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | กลุ่มหรือองค์กรประชาชน |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | สภาเด็กและเยาวชนตำบลยาบี |
วันที่อนุมัติ | 24 ธันวาคม 2564 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 1 กุมภาพันธ์ 2565 - 31 มีนาคม 2565 |
กำหนดวันส่งรายงาน | 31 ตุลาคม 2565 |
งบประมาณ | 10,000.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | นางสาวฮัสณี ดอเลาะ |
พี่เลี้ยงโครงการ | นายเเวฮาซัน โตะฮิเล |
พื้นที่ดำเนินการ | ตำบลยาบี อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี |
ละติจูด-ลองจิจูด | 6.782,101.246place |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน | 30 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน : |
||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
ภูมิปัญญาชาวบ้านได้ก่อเกิดและสืบทอด กันมาในชุมชนหมู่บ้าน เมื่อหมู่บ้านเปลี่ยนแปลงไปพร้อมกับสังคมสมัยใหม่ ภูมิปัญญาชาวบ้านก็มีการปรับตัวเช่นเดียวกัน ความรู้จำนวนมากได้สูญหายไปเพราะไม่มีการปฏิบัติสืบทอด เช่น การรักษาโดยการใช้ยาสมุนไพร งานหัตถกรรมทอผ้าหรือเครื่องเงิน การใช้เทคโนโลยีทันสมัยใช้รถไถแทนควาย รวมถึงของเล่นของเด็กในปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากมาย เนื่องจากเทคโนโลยีที่ทันสมัยต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิตประจำวันมนุษย์อย่างรวดเร็ว เมื่อย้อนไปสมัยอดีต สำหรับเด็กและเยาวชนในท้องถิ่น คงมีโอกาสได้เล่นของเล่นสนุก ๆ จากคนเฒ่า-คนแก่ พ่อ-แม่หรือปู่-ย่า ตา-ยาย ซึ่งมักจะประดิษฐ์ของเล่น โดยอาศัยภูมิปัญญาชาวบ้าน ด้วยการสังเกตกลไกลทางธรรมชาติและการประยุกต์วัตถุดิบที่หาได้ในท้องถิ่นมาทำเป็นของเล่นสำหรับเด็ก ๆ การละเล่นพื้นบ้านแบบภูมิปัญญาท้องถิ่น หรือของเล่นสำหรับเด็กแบบภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งสามารถส่งเสริมทักษะ ช่วยให้เด็กมีพัฒนาการเหมาะสมกับวัย สร้างความแข็งแรงของร่างกาย ทำให้เด็กได้เรียนรู้วิธีการทำของเล่นด้วยตนเอง สามารถสร้างความภาคภูมิใจให้แก่เด็ก ๆ ฝึกให้เด็ก คิดริเริ่มสร้างสรรค์ และทำให้เด็ก ๆ ได้เรียนรู้วิธีการประยุกต์ทรัพยากรที่มีอยู่ในท้องถิ่น หรือสิ่งที่เหลือใช้มาดัดแปลงทำเป็นของเล่นได้ที่สำคัญของเล่นที่ได้ มักทำจากวัตถุดิบธรรมชาติ จึงเป็นของเล่นที่ไม่เป็นอันตราย นอกจากนี้การละเล่นพื้นบ้านตามภูมิปัญญาท้องถิ่นยังมีประโยชน์มากมาย ถ้าได้รับการส่งเสริมอย่างเป็นรูปธรรม มีระบบ มีการพัฒนา จะเป็นการฝึกให้เด็กและเยาวชน คิดอย่างเป็นระบบ มีแบบแผนฝึกการเคลื่อนไหว ความคล่องแคล่วว่องไว ฝึกความอดทน ฝึกการเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี ฝึกการสังเกต มีปฏิภาณไหวพริบ สร้างความสามัคคีในหมู่คณะ พร้อมทั้งเกิดความสนุกสนาน การละเล่นพื้นบ้าน จึงถือว่าเป็นหัวใจสำคัญของเด็กและเยาวชน เพื่อเป็นการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นมาเชื่อมโยงสู่การเรียนรู้ โดยเฉพาะการละเล่นพื้นบ้าน ควรให้เด็กและเยาวชนรุ่นหลังได้เรียนรู้และอนุรักษ์ให้คงอยู่กับสังคมไทยสืบไป
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | 1.เพื่อให้ความรู้เด็กและเยาวชนตำบลยาบี ในการละเล่นพื้นบ้านตามภูมิปัญญาท้องถิ่น
|
90.00 | |
2 | 2.เพื่อปลูกจิตสำนึกให้เด็กและเยาวชนตำบลยาบี เกิดความตระหนัก และเข้ามามีส่วนร่วมในการอนุรักษ์สืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นและการละเล่นพื้นบ้าน
|
90.00 |
วันที่ | ชื่อกิจกรรม | กลุ่มเป้าหมาย (คน) | งบกิจกรรม (บาท) | ทำแล้ว | ใช้จ่ายแล้ว (บาท) | |
---|---|---|---|---|---|---|
17 ก.พ. 65 | 2.กิจกรรมการแบ่งกลุ่มฝึกปฏิบัติการละเล่นพื้นบ้านของสามจังหวัดชายแดนใต้ | 0 | 2,500.00 | - | ||
รวม | 0 | 2,500.00 | 0 | 0.00 |
1.เด็กและเยาวชนตำบลยาบี ได้รับความรู้และฝึกปฏิบัติในการละเล่นพื้นบ้านตามภูมิปัญญาท้องถิ่น
2.เด็กและเยาวชนตำบลยาบี เกิดจิตสำนึก เกิดความตระหนัก และมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ สืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นและการละเล่นพื้นบ้าน
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 17 ก.พ. 2565 13:15 น.