โครงการกำจัดตัวอ่อน ทำลายตัวแก่ป้องกันการแพร่กระจายของโรคไข้เลือดออก
ชื่อโครงการ | โครงการกำจัดตัวอ่อน ทำลายตัวแก่ป้องกันการแพร่กระจายของโรคไข้เลือดออก |
รหัสโครงการ | 65-L8423-2-09 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 2 สนับสนุนกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคของกลุ่มหรือองค์กรประชาชน/หน่วยงานอื่น |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | กลุ่มหรือองค์กรประชาชน |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | ชมรม อสม.รพสต.บาโงสะโต |
วันที่อนุมัติ | 16 มิถุนายน 2565 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 1 กรกฎาคม 2565 - 30 สิงหาคม 2565 |
กำหนดวันส่งรายงาน | 30 กันยายน 2565 |
งบประมาณ | 40,925.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | นางรูซนา เจ๊ะฮะ |
พี่เลี้ยงโครงการ | |
พื้นที่ดำเนินการ | ตำบลบาโงสะโต อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส |
ละติจูด-ลองจิจูด | 6.277,101.691place |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน | 120 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน : |
||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ | ||
กลุ่มประชาชนทั่วไปที่มีภาวะเสี่ยง | 137 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มประชาชนทั่วไปที่มีภาวะเสี่ยง : |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
โรคไข้เลือดออกเป็นโรคระบาดที่เป็นปัญหาเกือบทุกปี จะเห็นได้ว่าทุกวันนี้โรคไข้เลือดออกเริ่มระบาดหนักในทุกพื้นที่อันเนื่องด้วยปัจจัยต่างๆที่เอื้อผลต่อการเพิ่มจำนวนประชากรของยุงลายซึ่งเป็นพาหะนำโรค สภาพอากาศฝนตกตลอดทั้งปีเอื้อหนุนต่อการเกิดน้ำขังตามภาชนะต่างๆเป็นแหล่งวางไข่ของยุงลาย ตามปริมาณของยุงลายที่เพิ่มประชากรในทุกขณะ ซึ่งหมายถึง Agent ที่เพิ่มมากขึ้น บวกกับ Environment ที่เอื้อต่อการเกิดโรค ประจวบเหมาะกับ Host ที่ร่างกายอ่อนแอไปทุกวัน ขาดการดูแลตนเองเพื่อป้องกันโรค การขาดความตระหนักในการทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย เหมือนกับเป็นวงจรที่ทำให้เกิดการระบาดของโรคไข้เลือดออกเพิ่มมากขึ้น และยากต่อการควบคุมและป้องกันโรค ทั้งนี้ความสูญเสียจากโรคไข้เลือกออกมีความรุนแรงตามพยาธิสภาพของโรคที่อาจเกิดภาวะช็อกและถึงแก่ชีวิตได้ หากยิ่งขาดความตระหนัก ขาดการควบคุม ดูแลหรือการเร่งรัดมาตรการป้องกันอาจจะเกิดการสูญเสียมากขึ้น อัตราป่วยและอัตราตายก็จะเพิ่มมากขึ้นตามกัน
ประชาชนในพื้นที่ตำบลบาโงสะโต ประสบปัญหาโรคไข้เลือดออกทุกปีโดยพบผู้ป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกตามรายงานโรคที่ต้องเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา ๕ ปีย้อนหลัง ดังนี้ พบว่าปี ๒๕๖๐ อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก ๑๕๙.๐๕ ต่อแสนประชากร ในปี ๒๕๖๑ อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก ๗๙.๕๒ ต่อแสนประชากร ในปี ๒๕๖๒ อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก ๔๘๗.๐๘ ต่อแสนประชากร ปี ๒๕๖๓ อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก ๑๑๙.๒๘ ต่อแสนประชากร และในปี ๒๕๖๔ อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก ๒๔.๖๙ ต่อแสนประชากร ซึ่งการระบาดของโรคไข้เลือดออกย้อนหลัง ๕ ปีถ้าวัดตามแนวโน้มและลักษณะการระบาดของโรคทุกปี และอัตราการเกิดโรคในแต่ละปี เกิน ๕๐ ต่อแสนประชากรซึ่งไม่ผ่านตัวชี้วัดที่กระทรวงกำหนด ด้วยสภาพปัญหาดังกล่าวนี้ทางอาสาสมัครสาธารณสุข หมู่ที่ 5 จึงได้จัดทำ โครงการกำจัดตัวอ่อน ทำลายตัวแก่ป้องกันการแพร่กระจายของโรคไข้เลือดออก เพื่อแก้ไขปัญหาโรคไข้เลือดออกในชุมชนต่อไป
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | เพื่อลดอัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกลดลง ร้อยละ ๖๐ |
0.00 | |
2 | เพื่อลดจำนวนแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย สามารถควบคุมดัชนีความชุกลูกน้ำยุงลายอยู่ในเกณฑ์ปกติ (ค่า BI < ๕๐,HI < ๑๐,CI = ๐) โดยประชาชนมีส่วนร่วมในการดำเนินการ ลดจำนวนแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย สามารถควบคุมดัชนีความชุกลูกน้ำยุงลายอยู่ในเกณฑ์ปกติ (ค่า BI < ๕๐,HI < ๑๐,CI = ๐) |
0.00 | |
3 | เพื่อสร้างความตระหนักและปลุกกระแสให้ประชาชนในพื้นที่ทุกคนตื่นตัว ประชาชนมีการพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกที่ดี ร้อยละ ๘๐ |
0.00 |
๑. อัตราป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกลดลง ๒. อสม.มีความรู้ความเข้าใจและสามารถถ่ายทอดความรู้เรื่องโรคไข้เลือดออกแก่ชุมชนได้ ๓. ประชาชนมีการพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกที่ดี
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 22 ก.ค. 2565 14:41 น.