โครงการอบรมเยาวชนเรื่องภัยอันตรายจากเทคโนโยลีที่มีผลต่อสุขภาพ
ชื่อโครงการ | โครงการอบรมเยาวชนเรื่องภัยอันตรายจากเทคโนโยลีที่มีผลต่อสุขภาพ |
รหัสโครงการ | 66-L1467-02-13 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 2 สนับสนุนกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคของกลุ่มหรือองค์กรประชาชน/หน่วยงานอื่น |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | กลุ่มหรือองค์กรประชาชน |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | ศูนย์อบรมศาสนาอิสลามและจริยธรรมประจำมัสยิดบ้านสิเหร่ |
วันที่อนุมัติ | 12 กรกฎาคม 2566 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 15 กรกฎาคม 2566 - 31 สิงหาคม 2566 |
กำหนดวันส่งรายงาน | 25 กันยายน 2566 |
งบประมาณ | 32,000.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | นายบรรลือ หมวดแดหวา |
พี่เลี้ยงโครงการ | |
พื้นที่ดำเนินการ | ตำบลบ่อน้ำร้อน อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง |
ละติจูด-ลองจิจูด | 7.425,99.474place |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน | 200 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มเด็กวัยเรียนและเยาวชน : |
||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
ปัจจุบันเทคโนโลยีการสื่อสารผ่านอินเทอร์เน็ตและโทรศัพท์เคลื่อนมีบทบาทในชีวิตประจำวันต่อเด็กและเยาวชนเป็นอย่างมาก ทั้งในแง่การติดต่อสื่อสาร การแสดงออกทางด้านความคิดและสภาวะจิตใจ ของเด็กและเยาวชน พฤติกรรมการสื่อสารเทคโนโลยีกับสุขภาพจิต ของเด็กและเยาวชน โดยวิเคราะห์ข้อมูลจากโครงการวิจัย “การสื่อสารโทรคมนาคมกับสุขภาพ ใจของวัยรุ่น” ซึ่งได้ดำเนินการเก็บข้อมูลกลุ่มตัวอย่างเด็กและเยาวชน ผลการศึกษาพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่ใช้โทรศัพท์หรืออินเทอร์เน็ตเพื่อการสร้างความสุข ความสบายใจ เพิ่มพูนข้อมูลข่าวสาร และแสดงความคิดเห็นเป็นประจำ เด็กและเยาวชนหญิง มีแนวโน้มอาการเสพติดการใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ ขณะที่เด็กและเยาวชนชาย จะมีอาการเสพติดการใช้อินเทอร์เน็ต มากกว่า อย่างไรก็ตาม เมื่อทดสอบความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการสื่อสารเทคโนโลยีกับภาวะซึมเศร้า ของนักเรียนพบว่า ปริมาณเวลาในการใช้การสื่อสารมีผลต่อภาวะซึมเศร้า คือ การเสพติดการสื่อสารทั้งโทรศัพท์และอินเทอร์เน็ตซึ่งมีผลทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้มากยิ่งขึ้น นี้แสดงให้เห็นว่า ปริมาณการใช้งานในการสื่อสารมากหรือน้อยอาจไม่สำคัญเท่ากับภาวะความรู้สึก ต้องการในลักษณะ “เสพติด” อันเป็นตัวแปรสำคัญที่สะท้อนการให้คุณค่าความสำคัญ และผูกมัดการ สื่อสารเทคโนโลยีกับชีวิตของตนเองอยู่ตลอดเวลา เทคโนโลยีการสื่อสารจึงเปรียบเสมือนเป็นเครื่องมือ สำคัญที่ช่วยลดและสร้างปัญหาทางจิตใจให้คนในยุคปัจจุบันได้ในเวลาเดียวกัน
ศูนย์อบรมศาสนาอิสลามและจริยธรรมประจำมัสยิดบ้านสิเหร่ จึงจัดโครงการนี้ขึ้น เพื่อให้ความรู้ แก่เด็กและเยาวชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้โทรศัพท์หรืออินเทอร์เน็ตให้เป็นเวลาและให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อเด็กและเยาวชน เพื่อให้นักเรียนมีความรู้มีทักษะ และเป็นแบบอย่างที่ดีแก่เพื่อน สังคม และประเทศชาติต่อไป
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | 1. เพื่อให้เด็กและเยาวชนมีความรู้และสามารถเลือกใช้สื่ออินเตอร์เน็ตได้อย่างเหมาะสม 2. เพื่อให้เด็กและเยาวชนมีความรู้และเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบที่เกิดจากการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารผ่านการใช้งานบนโลกอินเตอร์เน็ต 3. เพื่อให้เด็กและเยาวชนตระหนักถึงความสำคัญในการใช้สื่อเทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์ต่อตนเอง สังคม และประเทศชาติ
|
๑. ประชุมคณะกรรมการผู้รับผิดชอบ ๒. ในการเสนอโครงการขออนุมัติ ใช้งบประมาณจัดกิจกรรม 3. กำหนดการฝึกอบรม 4. ติดตาม สรุปผลการดำเนินงาน และรายงาน
1.ทำให้เด็กและเยาวชนมีความรู้ความสามารถเลือกใช้สื่ออินเตอร์เนตได้อย่างเหมาะสม 2.ทำให้เด็กและเยาวชนมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบที่เกิดจากการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารผ่านการใช้งานบนโลกอินเตอร์เนต 3.ทำให้เด็กและเยาวชนตระหนักถึงความสำคัญในการใช้สื่อเทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์ไม่กระทบต่อสุขภาพ
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 18 ก.ค. 2566 11:00 น.