กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

สถานการณ์โรคไข้เลือดออกประเทศไทย ปี 2567 มีรายงานผู้ป่วยไข้เลือดออก จำนวน 81,052 ราย อัตราป่วย 124.86 ต่อแสนประชากร ผู้ป่วยเสียชีวิต จำนวน 63 ราย อัตราป่วยตาย ร้อยละ 0.09 เขตสุขภาพที่ 12 มีรายงานผู้ป่วยไข้เลือดออก จำนวน 9,922 ราย อัตราป่วย 199.70 ต่อแสนประชากร มีรายงานผู้เสียชีวิต จำนวน 7 ราย คิดเป็นอัตราป่วย 0.14 ต่อแสนประชากร จังหวัดตรัง พบผู้ป่วยโรคไข้เลือดออก จำนวน 975 ราย คิดเป็นอัตราป่วย 153.21 ต่อแสนประชากร อำเภอปะเหลียน มีผู้ป่วยโรคไข้เลือดออกจำนวนทั้งสิ้น 191 ราย คิดเป็นอัตราป่วย 301.75 ต่อแสนประชากร มีรายงานผู้ป่วยเสียชีวิต จำนวน 0 ราย และตำบลบางด้วน พบผู้ป่วยเพศชาย 3 ราย เพศหญิง    5 ราย คิดเป็นอัตราป่วย 268.82 ต่อแสนประชากร เสียชีวิต 0 ราย
ทั้งนี้ ผู้ป่วยโรคไข้เลือดออกตำบลบางด้วนเพิ่มขึ้น เนื่องจากฝนตกหนัก ทำให้มีขังน้ำตามภาชนะต่างๆ เช่น ฝาขวด แก้วพลาสติก ถุงพลาสติก เศษกระถาง ซึ่งเป็นที่ที่ยุงลายชอบวางไข่ ไข่ของยุงลาย      จะยึดติดแน่นกับของผิวภาชนะเหนือระดับน้ำเล็กน้อย สามารถอยู่ได้นานเป็นปี เมื่อมีน้ำท่วมถึงสามารถ      ฟักตัวเป็นระยะ ตัวเต็มวัยในระยะเวลา 1-2 สัปดาห์ และเมื่อมีอุณหภูมิสูงขึ้น ยุงลายตัวเต็มวัยจะออกหา  กินในช่วงกลางคืนมากขึ้น ประชาชนควรป้องกันตนเองไม่ให้ถูกยุงกัด และไม่ให้ยุงเกิด ด้วยวิธีนอนในมุ้ง      ติดมุ้งลวด ใส่เสื้อผ้ามิดชิด ทาโลชั่นกันยุง ใช้ยาจุดกันยุง ปฏิบัติตามหลัก 3 เก็บ ป้องกัน 3 โรค เก็บบ้าน        ให้ปลอดโปร่งไม่ให้ยุงลายเกาะพัก จัดเก็บเสื้อผ้าใส่ตู้ให้เป็นระเบียบ เก็บขยะ เศษภาชนะ ไม่ให้เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ เศษภาชนะวัสดุที่ทิ้งไว้รอบบ้าน เช่น กะลา กระป๋อง ถุงพลาสติก ควรเก็บทิ้งหรือถมดินไม่ให้น้ำขัง ยางรถยนต์เก่าสามารถดัดแปลงนำมาใช้ประโยชน์ และเก็บแหล่งน้ำ ปิดให้มิดชิด เปลี่ยนถ่ายน้ำทุกสัปดาห์ไม่ให้ยุงลายวางไข่ ภาชนะขังน้ำขนาดเล็กหมั่นเปลี่ยนน้ำทุก 7 วัน เช่น แจกันดอกไม้สด หิ้งบูชาพระ        ศาลพระภูมิ ขวดเลี้ยงพลูด่าง ไม้ประดับ ใส่ทรายธรรมดาในจานรองกระถางต้นไม้ให้ดูดซับน้ำ เป็นต้น โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบางด้วน จึงได้จัดทำโครงการรณรงค์ป้องกันโรคไข้เลือดออก      ตำบลบางด้วน ปีงบประมาณ 2568 ขึ้น เพื่อเป็นการสื่อสารให้ประชาชนเห็นความสำคัญที่จะต้องช่วยกันทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำยุงลายในบริเวณที่พักอาศัยและในชุมชนของตนเอง ทุกภาคส่วนต้องมีส่วนร่วมในการติดตามประเมินผล แก้ไข ปรับปรุง และพัฒนาการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง จึงจะสามารถแก้ปัญหาโรคไข้เลือดออกได้อย่างยั่งยืน