กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

โรคติดต่อที่นำโดยแมลงเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของอำเภอบันนังสตาตลอดมา เนื่องจากโรคนี้มีแนวโน้มการระบาดในช่วงฤดูฝนของทุกปี และพบว่าประชากรที่ป่วยด้วยโรคติดต่อนำโดยแมลงในตำบลบันนังสตามากที่สุด ได้แก่ โรคไข้เลือดออกและ โรคมาลาเรียพบในกลุ่มวัยเด็กนักเรียนมากที่สุดและรองลงมาคือกลุ่มวัยทำงาน ซึ่งกลุ่มวัยทำงานจำเป็นต้องมีการเฝ้าระวังเป็นกรณีพิเศษเนื่องจากกลุ่มนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้นำครอบครัวหากมีการเจ็บป่วยจะส่งผลกระทบต่อรายได้ในครอบครัวจนเกิดเป็นนปัญหาด้านอื่นๆอาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน และปัจจุบันยังพบผู้ป่วยตลอดทั้งปีอีกด้วย ซึ่งมีสาเหตุการเกิดโรคพบว่าในชุมชนมีค่า HI CI ที่เกินมาตราฐานเนื่องจากประชาชนขาดความรู้และความตระหนักในการจัดการสิ่งแวดล้อมในชุมชน ดังนั้นการดำเนินงานควบคุมป้องกันโรคติดต่อที่นำโดยแมลงให้ประสบผลสำเร็จและเกิดประสิทธิภาพนั้น จำเป็นต้องระดมความร่วมมือจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องในการกำจัดลูกน้ำยุงลายที่เป็นพาหะนำโรค และรณรงค์ให้ชุมชนตระหนักถึงความสำคัญของปัญหาโรคติดต่อที่นำโดยแมลงและร่วมมือกันเฝ้าระวังป้องกันการแพร่ระบาดของโรคนี้ ปัญหาการแพร่ระบาดของโรคติดต่อที่นำโดยแมลงที่มีมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดการปรับเปลี่ยนแนวคิดในการแก้ไขปัญหา จากการตั้งรับไปสู่นโยบายเชิงรุก โดยใช้ยุทธศาสตร์การมีส่วนร่วมให้คนในชุมชนได้ตระหนักถึงสภาพปัญหาของโรค เกิดความรับผิดชอบต่อปัญหาที่เกิดขึ้นในชุมชนของตนเอง พร้อมทั้งหาวิธีการแก้ไข ซึ่งปัญหาของโรคติดต่อที่นำโดยแมลงเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมและสิ่งแวดล้อม
สถานการณ์โรคที่นำโดยแมลงและสถิติการแพร่ระบาดของโรคเขตตำบลบันนังสตา ปี พ.ศ 2565-2567 พบผู้ป่วยโรคไข้เลือดออกปี 2565 จำนวน 0 ราย อัตราป่วย 0 ต่อแสนประชากร ปี 2566 พบผู้ป่วย จำนวน 52 ราย อัตราป่วย 423.17 ต่อแสนประชากรและพบผู้ป่วยปี 2567 จำนวน 41 ราย อัตราป่วย 299.18 ต่อแสนประชากร พบผู้ป่วยโรคมาลเรียปี 2565 จำนวน 3 ราย อัตราป่วย 21.93 ต่อแสนประชากร ปี 2566 พบผู้ป่วย จำนวน 13 ราย อัตราป่วย 95.05 ต่อแสนประชากรและพบผู้ป่วยปี 2567 จำนวน 0 ราย อัตราป่วย 0 ต่อแสนประชากร       ดังนั้นเพื่อเป็นการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของโรคที่นำโดยแมลงในชุมชนหน่วยงานเวชปฏิบัติครอบครัวและชุมชน โรงพยาบาลบันนังสตาจึงได้จัดทำ“โครงการการป้องกันและควบคุมโรคที่นำโดยแมลง”เพื่อสร้างกระแสและเป็นกำลังเสริมในด้านการป้องกันโรคและลดแหล่งเพาะพันธ์ลูกน้ำยุงลายในชุมชนเพื่อเป็นการเตรียมรับสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคที่นำโดยแมลงให้มีประสิทธิภาพ