กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

โรคมาลาเรียพบมากในเขตพื้นที่มีอุณหภูมิเหมาะสมที่ทำให้เชื้อแบ่งตัวได้แก่ เขตร้อนแต่การกระจายของเชื้อโรคอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากโลกมีอุณหภูมิเพิ่มมากขึ้น และการเคลื่อนย้ายของประชากร สำหรับประเทศไทยจะพบเชื้อได้ทั่วไป ยกเว้นกรุงเทพฯ เชื้อมีมากในป่าเขาในจังหวัดตามแนวชายแดนของประเทศไทยพบว่ามีเชื้อ พี.ฟาลซิปารัม (P.falciparum) 70%พี.ไวแวกซ์(P.vivax) 50% ตัวพาหะที่นำโรคมาลาเรียคือยุงก้นปล่อง (ตัวเมีย) ซึ่งเรียกอย่างนี้เพราะว่าเวลาที่ยุงกัดคน มันจะเกาะโดยยกก้นขึ้นทำมุมกับผิวหนัง 45 องศา ในเมืองไทยพบยุงก้นปล่องที่สำคัญ 2 ชนิด คือ
1.Anopheles Dirusพบในป่าทึบ ชอบวางไข่ตามแอ่งน้ำนิ่งขังตามธรรมชาติ เช่น แอ่งหินในป่าทึบ นิสัยชอบกัดเลือดคน มากกว่าสัตว์อื่น ออกหากินตอนดึกถึงเช้ามืด และไม่ชอบเกาะฝาบ้าน 2.Anopheles Minimusพบตามชายป่า ชอบวางไข่ในลำธาร น้ำใสไหลเอื่อยๆ หลังจากกัดคน แล้วจะเกาะที่ฝาบ้าน แต่ในปัจจุบันมีการปรับตัวคือหลังจากกัดคนแล้วจะไม่เกาะฝาบ้านและจะกัดคนนอกบ้านมากขึ้น โดยเฉพาะตอนหัวค่ำ ไข้มาลาเรียยังคงเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขโดยเฉพาะพื้นที่ที่มีพรมแดนติดกับประเทศเพื่อนบ้านจังหวัดนราธิวาสเป็นจังหวัดหนึ่งซึ่งมีอาณาเขตติดต่อกับประเทศมาเลเซียซึ่งแต่ละปีจะมีการอพยพเคลื่อนย้ายของประชากรประกอบกับประชาชนที่อาศัยอยู่ตามแนวชายแดนมีอาชีพเสี่ยงต่อการติดเชื้อไข้มาลาเรียและสภาพพื้นที่ตามแนวชายแดนเอื้อต่อการระบาดของโรคมาลาเรียก็นับเป็นอีกหนึ่งปัญหาที่ส่งผลอย่างยิ่งต่อการบั่นทอนคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยในทุกมิติสุขภาพ ทั้งนี้เพราะด้วยพยาธิสภาพของโรคสามารถเกิดได้กับทุกกลุ่มอายุ และมีอันตรายถึงขั้นเสียชีวิตได้ หากไม่ได้รับการดูแลรักษาอย่างทันท่วงที รวมทั้งสามารถแพร่ระบาดได้อย่างรวดเร็วถึงยากต่อการควบคุมป้องกัน จากรายงานระบาดวิทยา ของศูนย์ควบคุมโรคติดต่อนำโดยแมลงที่ ๑๒.๔ จังหวัดนราธิวาส สถานการณ์ไข้มาลาเรียของตำบลดุซงญอ ปีพ.ศ. 2558-2560 พบผู้ป่วยคิดเป็นอัตรา 210.95, 158.21 และ 73.83 ต่อแสนประชากร จะพบผู้ป่วยในพื้นที่เขตโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านกาแย – กาเต๊าะเป็นพื้นที่ที่พบผู้ป่วยโรคไข้มาลาเรียซ้ำซาก ( Hard core ) ปัญหาที่พบมากที่สุดคือประชาชนไม่ได้เล็งเห็นถึงการป้องกันและควบคุมโรคไข้มาลาเรีย เนื่องจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติส่วนใหญ่เป็นป่าเขา และประชาชนประกอบอาชีพเกี่ยวข้องกับป่าเป็นส่วนใหญ่และมีการป้องกันตนเองไม่ดีเท่าที่ควร จึงทำให้มีการระบาดของโรคมาลาเรียกระจายในตำบลดุซงญอจากการสอบสวนโรคผู้ป่วย พบว่าส่วนมากตอนกลางคืนไม่นอนกลางมุ้ง ยังไม่มีการป้องกันตัวเองด้วยวิธีอื่นจากสภาพปัญหาดังกล่าวโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านกาเต๊าะบูรณาการร่วมกับองค์การบริหารส่วนตำบลดุซงญอได้จัดทำโครงการรณรงค์ควบคุมและป้องกันโรคไข้มาลาเรีย หมู่ที่ 5 – 7 ตำบลดุซงญอประจำปีงบประมาณพ.ศ.2561ขึ้นเพื่อควบคุมและป้องกันโรคดังกล่าว