กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ด้วยปัจจุบันประเทศไทยมีสภาวการณ์ของจำนวนผู้สูงอายุและผู้พิการเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากสถิติผู้สูงอายุและผู้พิการปี 2550 มีผู้สูงอายุและผู้พิการรวมทั้งหมด 5.3 ล้านคน ปี 2559มีจำนวน 10.2 ล้านคนและปี 2560 มีจำนวน 12.5 ล้านคน และคาดการณ์ว่าในปี 2583 จะเพิ่มเป็น 20.5 ล้านคนปี 2558 กระทรวงสาธารณสุขได้ทำการคัดกรองผู้สูงอายุและผู้พิการอายุต่ำกว่า 60 ปี จำนวน 6,394,022 ราย พบว่าผู้สูงอายุและผู้พิการสามารถแบ่งได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ กลุ่มติดสังคมจำนวน 5 ล้านราย คิดเป็นร้อยละ 79 กลุ่มติดบ้านและติดเตียงรวมกัน จำนวน 1.3 ล้านราย คิดเป็นร้อยละ 21 ที่จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนบริการสาธารณสุขและดูแลจากภาครัฐอย่างใกล้ชิด ตำบลวังขนายมีจำนวนผู้สูงอายุและผู้พิการ (จากการสำรวจ) ปี 2558 มีจำนวน 671 รายปี 2559 มีจำนวน 746 ราย และปี 2560 มีจำนวน 872 ราย ทำให้ทราบว่ากลุ่มวัยผู้สูงอายุและผู้พิการตำบลวังขนายมีแนวโน้มและอัตราการเพิ่มขึ้นทุกปี ส่งผลกระทบต่อโครงสร้างชุมชนโดยตรงทำให้ชุมชนขาดเสถียรภาพ ในการสร้างรายได้มวลรวมเนื่องมาจากการเกิดภาวะพึ่งพิงมากขึ้นรายได้ต่อหัวประชากรลดลง จากการคัดกรองผู้สูงอายุและผู้พิการอายุต่ำกว่า 60 ปีในปี 2560 จำนวน 650 รายพบว่าผู้สูงอายุติดสังคมมีจำนวน 461 รายคิดเป็นร้อยละ 70 กลุ่มติดบ้านและติดเตียง รวมกัน 189 รายคิดเป็นร้อยละ 30 ที่ต้องได้รับการเข้าถึงบริการสาธารณสุขอย่างคลอบคลุมและดูแลอย่างใกล้ชิดทุกมิติเช่นการฟื้นฟู ส่งเสริม สมรรถภาพร่างกายทั้งด้านอารมณ์ จิตใจ สังคม จึงมีความจำเป็นที่ต้องจัดบริการ ดูแลสุขภาพระยะยาว (Long Term Care: LTC) ขึ้น เพื่อให้ผู้สูงอายุและผู้พิการมีคุณภาพชีวิตที่ดี และยังช่วยลดภาระให้ครอบครัวด้วย สำหรับผู้ป่วยที่พัฒนาการของการเจ็บป่วยจนถึงวาระสุดท้ายจำเป็นต้องจัดให้มีบริการผู้ป่วยระยะสุดท้าย (Palliative Care : PC) เพื่อให้ผู้ป่วยจากไปอย่างสงบที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ผู้สูงอายุและผู้พิการ ที่มีสภาวะติดบ้านติดเตียงจะได้รับการดูแลจากทีมสหวิชาชีพจากหน่วยบริการปฐมภูมิ
( รพ.สต.บ้านศาลเจ้าโพรงไม้) บริการดูแลด้านสุขภาพถึงที่บ้านอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอตามปัญหาสุขภาพและสิทธิประโยชน์ที่ได้รับ โดยการมีส่วนร่วมของครอบครัว ชุมชนและท้องถิ่น ส่งผลให้ผู้สูงอายุและผู้พิการที่มีภาวะพึ่งพิงมีคุณภาพชีวิตที่ดี อยู่ในสังคมได้อย่างมีศักดิ์ศรีและเข้าถึงบริการทางด้านสาธารณสุขได้อย่างถ้วนหน้าและเท่าเทียม เป็นการสร้างสังคมแห่งการเอื้ออาทร อีกทั้งยังเป็นการสร้างความร่วมมือภาคส่วนต่างๆควบคู่ไปกับการพัฒนาทีมหมอครอบครัวและอาสาสมัครในชุมชนเพื่อให้ “สังคมไทยผู้สูงอายุ ผู้พิการ เข้าใจ เข้าถึง พึ่งได้”