โครงการชุมชนห่วงใยสุขภาพจิต
ชื่อโครงการ | โครงการชุมชนห่วงใยสุขภาพจิต |
รหัสโครงการ | 60-L4150-1-19 |
ประเภทการสนับสนุน | ประเภท 1 สนับสนุนการจัดบริการสาธารณสุขของ หน่วยบริการ/สถานบริการ/หน่วยงานสาธารณสุข |
หน่วยงาน/องค์กร/กลุ่มคน ที่รับผิดชอบโครงการ | หน่วยบริการหรือสถานบริการสาธารณสุข เช่น รพ.สต. |
ชื่อองค์กรที่รับผิดชอบ | โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชยะหา |
วันที่อนุมัติ | 9 มีนาคม 2560 |
ระยะเวลาดำเนินโครงการ | 27 มีนาคม 2560 - 26 กันยายน 2560 |
กำหนดวันส่งรายงาน | |
งบประมาณ | 15,900.00 บาท |
ผู้รับผิดชอบโครงการ | น.ส.นูรีซานปานาวา |
พี่เลี้ยงโครงการ | |
พื้นที่ดำเนินการ | ตำบลยะหา อำเภอยะหา จังหวัดยะลา |
ละติจูด-ลองจิจูด | 6.504,101.125place |
(ตามแนบท้ายประกาศคณะอนุกรรมการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคฯ พ.ศ. 2557)
กลุ่มเป้าหมาย | จำนวน(คน) | |
---|---|---|
กลุ่มเป้าหมายจำแนกตามช่วงวัย | ||
กลุ่มเป้าหมายจำแนกกลุ่มเฉพาะ | ||
กลุ่มประชาชนทั่วไปที่มีภาวะเสี่ยง | 139 | keyboard_arrow_down |
กิจกรรมหลักตามกลุ่มเป้าหมาย กลุ่มประชาชนทั่วไปที่มีภาวะเสี่ยง : |
สถานการณ์ปัญหา | ขนาด |
---|
ความสำคัญของโครงการ สถานการณ์ หลักการและเหตุผล
ปัญหาโรคจิตเวช (Schizophrenia) เป็นปัญาหาสำคัญทางสาธารณสุข เป็นโรคที่มีความผิดปกติด้านความคิด ทำให้ผู้ป่วยมีความคิดและการรับรู้ไม่ตรงกับความเป็นจริง ทำให้มีผลเสียต่อการดำเนินกิจวัตรประจำวัน เช่นการดูแลตนเอง การใช้ชีวิตในสังคม จากสถิติการให้บริการในคลินิกสุขภาพจิตและจิตเวชโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชยะหา ผู้ป่วยสุขภาพจิตและจิตเวชที่ต้องรับการรักษาอย่างต่อเนื่อง มีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้น ในช่วงปี 2557-2559 ทั้งหมด ๕๘๓, ๕๕๙, และ ๖๔๓ ตามลำดับ จากการทบทวนและวิเคราะห์ปัญหาพบว่าผู้ป่วยรับยาไม่ต่อเนื่อง ส่งผลให้ผู้ป่วยขาดยาและมีอาการทางจิตกำเริบซ้ำ เอะอะอาละวาด ทำลายข้าวของ บางร้ายทำร่ายร่างกายบุคคลในครอบครัวหรือคนอื่น ส่งผลกระทบต่อครอบครัว ชุมชน สังคม ซึ่งการกลับมาเป็นซ้ำแต่ละครั้งจะทำให้เกิดการสูญเสียมากยิ่งขึ้นกับผู้ป่วยและญาติ ทั้งด้านเศรษฐกิจและเวลาที่ต้องมาส่งผู้ป่วยทำให้ขาดการประกอบอาชีพญาติเกิดความเบื่อหน่ายในการดูแลผู้ป่วย เกิดความเครียดและมีความอดทนกับผู้ป่วยน้อยลงมีการโต้ตอบผู้ป่วยอย่างไม่เหมาะสมทำให้เกิดความเครียดและกลับมาป่วยซ้ำ จากการวิเคราะห์สาเหตุที่ผู้ป่วยจิตเวชไม่มารับยาต่อเนื่อง มีดังนี้ 1. ผู้ป่วยไม่มีญาติดูแล ๒.มีญาติดูแล แต่ญาติไม่มีศักยภาพ ๓. ผู้ป่วยไม่ยอมรับการเจ็บป่วย ดังนั้นหากเครือข่ายในชุมชน เช่น ผู้นำชุมชน อสม. และอบต. ในพื้นที่ ให้ความร่วมมือในการดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน จะส่งผลให้คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยจิตเวชดีขึ้น
วัตถุประสงค์/ตัวชี้วัดความสำเร็จ | ขนาดปัญหา | เป้าหมาย 1 ปี | |
---|---|---|---|
1 | 1.เพื่อผู้ป่วยจิตเวชได้เข้าถึงบริการและได้รับดูแลรักษาอย่างต่อเนื่อง
๒.เพื่อผู้ป่วยจิตเวชมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
3.เพื่อให้ครอบครัวและเครือข่ายชุมชนมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วย
|
ขั้นเตรียมการ
1.สำรวจผู้ป่วยที่ในกระบวนรักษาและยังไม่ได้เข้าสู่กระบวนการรักษา โดยผู้นำชุมชน อสม.
๒.สำรวจความต้องการของผู้ป่วย ครอบครัว ชุมชน
๓.จัดเวทีประชาคมเพื่อค้นหาปัญหาที่แท้จริงในชุมชน
๔.คัดเลือกอาสาสมัครเชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตหมู่ละ 1 คน
ขั้นดำเนินการ
๑.จัดอมรมพัฒนาศักยภาพผู้นำชุมชนและอาสาสมัครสาธารณสุขเรื่องการคักรอง/ทักษะการเยี่ยมบ้านผู้ป่วยจิตเวช
๒.จัดอมรมผู้ดูแลผู้ป่วยจิตเวชเรื่องการสร้างแรงจูงใจการดูแลผู้ป่วยและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยที่บ้าน
๓.ลงติดตามเยี่ยมผู้ป่วยจิตเวชทุก 1 เดือน ครบ ๖ เดือน
ประชาชนในพื้นที่รับผิดชอบ สามารถดูแลสุขภาพตนเองและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่เสี่ยงต่อการเกิดโรคได้อย่างเหมาะสม และ ทุกกลุ่มเป้าหมายสามารถเข้าถึงบริการที่จำเป็นได้อย่างเสมอภาคและเป็นธรรม
โครงการเข้าสู่ระบบเมื่อวันที่ 5 เม.ย. 2560 11:48 น.