กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

สุขภาพ คือ สภาวะอันสมบูรณ์ของภาวะทางกาย จิต และสังคมตามคำนิยามขององค์การอนามัยโลกแห่ง (WHO) หมายถึง สภาวะอันสมบูรณ์ของภาวะทางกาย จิต การดำรงชีวิตในสังคมอย่างปกติสุข จะเห็นได้ว่า สุขภาพ นั้นไม่ได้หมายถึงความปราศจากโรคหรือความบกพร่องเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงสุขภาพจิตที่ดี เพื่อการดำเนินชีวิตอย่างปกติสุขอีกด้วย   ตามพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ 2545 คำว่า สุขภาพ หมายถึง ภาวะที่มีความพร้อมสมบูรณ์ทั้งทางร่างกาย กล่าวคือ การมีร่างกายที่แข็งแรง ไม่เป็นโรค ไม่พิการ มีความคล่องแคล่ว และมีกำลัง พร้อมทั้งการมีสภาพแวดล้อมที่ส่งเสริมสุขภาพ ซึ่งมีองค์ประกอบของสุขภาพ ประกอบด้วย 4 ส่วน คือ 1. สุขภาพกาย หมายถึง สภาพร่างกายที่ดี เช่น มีความแข็งแรงสมบูรณ์ ร่างกายทำงานได้ตามปกติ 2. สุขภาพจิต หมายถึง สภาพของจิตใจที่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ สามารถปรับตัวเข้ากับสังคมและสิ่งแวดล้อมได้ 3. สุขภาพสังคม หมายถึง สภาวะที่ดีของปัญญา เช่น ความรู้เท่าทันและความเข้าใจสามารถแยกแยะได้ระหว่างความดีกับความชั่ว 4. สุขภาพศีลธรรม หมายถึง บุคคลที่มีสภาวะทางกายและจิตใจที่สุขสมบูรณ์ สามารถปรับตัวให้อยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข           จิตสำนึก คือ เป็นสภาพที่รู้ตัวว่าคือใคร อยู่ที่ไหน ต้องการอะไร หรือกำลังรู้สึกอย่างไรต่อสิ่งใด เมื่อแสดงพฤติกรรมอะไรออกไปก็แสดงออกไปตามหลักเหตุและผล แสดงตาม แรงผลักดันจากภายนอก สอดคล้องกับหลักแห่งความเป็นจริง (principle of reality) จิตสำนึกเป็นระดับเหตุผลภายในใจ ที่ส่งผลต่อการแสดงออกในพฤติกรรมต่างๆ โดยเลือกแล้วว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร เป็นการระลึกรู้ได้เกี่ยวกับตำแหน่งหน้าที่ของตัวเองในโครงสร้างสังคม ดังที่เราจะได้ยินบ่อย ๆ ว่า จิตสำนึกแห่งความเป็นครู จิตสำนึกของพลเมือง จิตสำนึกสาธารณะ จิตสำนึกของการเป็นคนดี จิตสำนึกรักสิ่งแวดล้อม จิตสำนึกจึงเกี่ยวโยงกับคุณธรรม และจริยธรรมของบุคคลนั่นเอง การที่บุคคลจะมีคุณธรรม มีจิตสำนึกที่ดี จำต้องมีการอบรมสั่งสอนหรือซึมซับประสบการณ์จากครอบครัว หรือสังคมรอบตัว และผ่านการกระทำจนเป็นสันดานแห่งความดีหรือจิตสำนึกนั่นเอง อยู่ๆจะให้มีจิตสำนึกเกิดขึ้นเองคงจะเป็นไปได้ยาก         จากความหมายของคำว่าสุขภาพ และจิตสำนึกดังกล่าว สภาเด็กและเยาวชนตำบลวังพญา ได้เล็งเห็นถึงความสำคัญในการสร้างเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ การปลูกจิตสำนึกในการรักษ์สุขภาพของเด็กในวัยเยาว์ จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ เพื่อพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพแก่เด็กในวัยเยาว์ให้สามารถป้องกันและดูแลสุขภาพตนเองได้ ในสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ส่งผลให้การดำรงชีวิตของเด็กในวัยเยาว์ทั้งในระดับบุคคล ครอบครัว และชุมชนที่เต็มไปด้วยสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงทางด้านสุขภาพ ก่อให้เกิดปัญหาทางสุขภาพแนวโน้มการเกิดโรคไม่ติดต่อเรื้อรังรุนแรง ทำให้ต้องพึ่งบริการทางการแพทย์มากขึ้น จึงจำเป็นต้องมีการปลูกจิตสำนึกการรักษ์สุขภาพแก่เด็กในวัยเยาว์ เพื่อให้เด็กในวัยเยาว์มีความรู้ด้านสุขภาพ และสามารถนำไปใช้ในการดำรงชีวิตประจำวันได้อย่างเหมาะสม