กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

๕.๑ ขั้นเตรียมการ         ๑.ประชุมทีมดำเนินการและเขียนโครงการเสนอของบประมาณจากกองทุนหลักประกันสุขภาพตำบลโป่ง                     ๒.จัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์ที่ใชัในดำเนินงาน         ๓.วางแผนการดำเนินงานการอบรมให้ความรู้แก่กลุ่มเป้าหมาย                     ๔. จัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์ที่ใชัดำเนินงาน         ๕.จัดการอบรมให้ความรู้แก่กลุ่มเสี่ยงในการคัดกรองปี ๒๕๖๔         ๖.ประเมินผลการให้ความรู้และการปฏิบัติตัว         ๗. สรุปผลโครงการ
   งบประมาณจากเงินกองทุนประกันสุขภาพระดับท้องถิ่นตำบลโป่ง จำนวน ๓๐,๑๑๐.- บาท (สามหมื่นหนึ่งร้อยสิบบาทถ้วน ) เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในโครงการ โดยมีรายละเอียด ดังนี้

           กิจกรรม  การอบรมให้ความรู้ กลุ่มเสี่ยงจำนวน  ๑๕๓ คน  โดยแบ่งเป็น  ๒ รุ่น  ค่าใช้จ่ายดังนี้     รุ่นที่ ๑      จำนวน  ๘๐  คน               ๑.ป้ายโครงการ ๑.๕ x ๓.๕ ตาราเมตร จำนวน ๑ ป้าย               เป็นเงิน ๕๐๐.- บาท
       ๒.ค่าอาหารว่างและเครื่องดื่มจำนวน ๘๐ คนๆละ ๒๕ บาท๒ มื้อ        เป็นเงิน ๔,๐๐๐ บาท        ๓.ค่าอาหารกลางวัน จำนวน ๘๐ คนๆละ ๘๐ บาท                        เป็นเงิน ๖,๔๐๐ บาท        ๔.ค่าวัสดุอุปกรณ์                          เป็นเงิน ๑,๖๐๐ บาท               ๕.ค่าสมนาคุณวิทยากร จำนวน ๑  คน  X ๖  ชั่งโมง ๆ ละ ๓๐๐  บาท      เป็นเงิน ๑,๘๐๐ บาท               ๖.ค่าเอกสารความรู้การใช้วสารเคมี จำนวน   ๘๐  ชุด ๆ ละ  ๒๐  บาท      เป็นเงิน ๑๖๐๐ บาท                            ค่าใช้จ่ายรุ่นที่๑ รวมเป็นเงิน ๑๕,๙๐๐ บาท


     รุ่นที่  ๒   จำนวน   ๗๓  คน           ๑.ค่าอาหารว่างและเครื่องดื่มจำนวน  ๗๓ คนๆ ละ ๒๕ บาท๒ มื้อ           เป็นเงิน ๓,๖๕๐ บาท     ๒.ค่าอาหารกลางวัน จำนวน ๗๓ คนๆ ละ ๘๐ บาท    เป็นเงิน            เป็นเงิน ๕,๘๔๐ บาท     ๓.ค่าวัสดุ                                   เป็นเงิน ๑,๔๖๐ บาท           ๔.ค่าสมนาคุณวิทยากร จำนวน ๑  คน  X ๖  ชั่งโมง ๆ ละ ๓๐๐  บาท         เป็นเงิน ๑,๘๐๐ บาท           ๕.ค่าเอกสารความรู้การใช้สารเคมี จำนวน   ๔๓  ชุด ๆ ละ  ๒๐  บาท          เป็นเงิน ๑๔๖๐ บาท                             ค่าใช้จ่ายรุ่นที่๒ รวมเป็นเงิน ๑๔,๒๑๐ บาท รวมเป็นเงินทั้งสิ้น ๓๐,๑๑๐.- บาท (สามหมื่นหนึ่งร้อยสิบบาทถ้วน ) หมายเหตุ : งบประมาณเบิกจ่ายแบบถัวเฉลี่ย

๑.เกษตรกรมีการใช้สารเคมีลดลง ๒.ประชาชนมีความตระหนักต่อการใช้สารเคมีอย่างถูกต้องมากขึ้น