กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

จากการสำรวจปัญหาขยะในเขตเทศบาลตำบลยะหริ่ง 198.257 ตัน/เดือน สำหรับขยะที่เกิดขึ้นในชุมชนหัวเลี้ยว ซึ่งมีจำนวนครัวเรือนทั้งหมด ๑๕๙ ครัวเรือน มีประชากร ทั้งหมด ๕๐๙ คน พบว่า ในแต่ละครัวเรือนมีปริมาณขยะเฉลี่ยประมาณ 30.04 กิโลกรัม/เดือน (โดยการประมาณ)เทศบาลตำบลยะหริ่งได้ตั้งถังจุดรับขยะ ๔ หลังคาเรือนต่อ ๑ ถัง (ถังสีน้ำเงิน) มีการจัดเก็บขยะทุกวัน เช้าเวลา ๐๗.๓๐ น. ส่วนในถนนสายหลักเพิ่มเวลาเย็น ๑9.0๐ น.โดยมีการคัดแยกขยะรีไซเคิล ขยะแห้ง ขยะเปียก บนรถขนขยะ ก่อนนำไปทิ้งที่บ่อขยะ ตำบลหนองแรต อำเภอยะหริ่ง ส่วนจุดที่รับขยะแยกตามสีถัง (สีเหลือง สีเขียว สีแดง สีน้ำเงิน) มีเพียง ๑ จุดด้วยชุมชนที่แออัดในพื่นที่ทำให้การกำจัดขยะ ไม่เพียงพอ ชุมชนเองก็ไม่มีมาตรการในการจัดการขยะด้วยตนเอง และไม่มีกฏบังคับในชุมชน ทำให้ขยะในชุมชนมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกวันในครัวเรือนไม่มีการคัดแยกขยะ และไม่ได้ใช้ประโยชน์จากขยะ ซึ่งจากข้อมูลดังกล่าวมีแนวโน้มขยะจะเพิ่มมากขึ้นจากพฤติกรรมของคน และด้านอื่นๆ ทำให้เกิดปัญหาขยะในระยะยาว มีผลกระทบต่อคนในชุมชน โดยตรงทั้งในด้านสุขภาพ เพราะขยะเป็นแหล่งกำเนิดของพาหะนำโรคโดยเฉพาะยุง แมลงวัน หนู แมลงหวี่และ ทางด้านสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ และสังคม
ประชาชนส่วนใหญ่ขาดจิตสำนึก ความตระหนักในการจัดการขยะประชาชนทุกกลุ่มวัยมีนิสัยทิ้งขยะไม่เป็นที่เป็นทาง เห็นแก่ความสะดวกสบายไม่รักษากฎระเบียบวินัย ไม่มีการรักษาความสะอาดร่วมกัน อีกทั้งไม่มีการกำจัดขยะบริเวณบ้านอย่างเหมาะสมและต่อเนื่อง อีกทั้ง ประชาชนส่วนใหญ่และผู้ประกอบธุรกิจร้านค้าร้านอาหาร ยังขาดความรู้ความเข้าใจในการคัดแยกขยะและยังมีการทิ้งขยะแบบปนรวมกันไม่ได้คัดแยกขยะให้ถูกประเภท ขาดความตระหนักในการจัดการขยะ เกิดเป็นพฤติกรรม ความเคยชิน มีพฤติกรรมการบริโภคอาหารสำเร็จรูป ที่สะดวกสบาย ซึ่งส่วนใหญ่บรรจุในซองพลาสติก กล่องโฟม แล้วทิ้งไม่เป็นที่ ทำให้มีขยะเกลื่อนในพื้นที่ ร่วมทั้งเด็กมีพฤติกรรมการลอกเลียนแบบการโยนทิ้งขยะของผู้ใหญ่ในพื้นที่ ผู้ใหญ่ไม่ได้เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเด็ก ไม่ได้บอก สอน แนะนำ หรือเป็นแบบอย่างให้กับเด็ก และในพื้นที่มีสภาพแวดล้อมเป็นชุมชนกึ่งเมือง มีประชากรค่อนข้างหนาแน่น การเดินทางสะดวก ประกอบกับคนในพื้นที่ประกอบอาชีพรับราชการ บริโภคอาหารสำเร็จรูปเป็นส่วนใหญ่ มีรถเร่เข้ามาขายของในพื้นที่ มีร้านขายของชำ ร้านสะดวกซื้อถุงพลาสติกใส่ของเยอะ ทำให้เพิ่มขยะในชุมชน อีกทั้งมีสุนัขจรจัดคุ้ยเขี่ยขยะจากถังขยะ คนในชุมชนอื่นมาทิ้งขยะในชุมชน และชุมชนขาดการประชาสัมพันธ์ การร่วมมือ และมาตรการ และการรณรงค์ การจัดการขยะที่ถูกต้องตามหลักวิชาการที่ทำอย่างต่อเนื่องและจริงจัง ในพื้นที่ยังพบว่ามีตลาดนัดเกือบทุกวัน ( วันจันทร์ วันพุธ และวันเสาร์) อีกทั้งเป็นทางผ่านสถานที่ท่องเที่ยว ไม่มีการจัดการขยะที่ถูกต้องตามหลักวิชาการ ไม่มีข้อตกลง/ กฎ / ธรรมนูญในชุมชน ขาดมาตรการทางกฎหมาย สังคม และผู้นำชุมชน/ผู้นำในพื้นที่ ยังไม่เป็นต้นแบบในการจัดการขยะในพื้นที่ พบว่าการหาวิธีการจัดการขยะยังไม่ลงลึกเพียงพอในการแก้ไขปัญหาขยะตามสถานที่อยู่ อาศัย ขาดการกระตุ้นอย่างต่อเนื่อง ขาดการบูรณาการแผนงานร่วมกัน บ้านเรือน ตลาดสด โรงเรียน ชุมชน บางที่สามารถกำจัดขยะได้ด้วยตัวเอง บางที่ทำได้เพียงแยกขยะ
ผลกระทบของปัญหา ขยะและภาชนะเหลือใช้ เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของยุง แมลงวัน แมลงหวี่ หนู เกิดพาหะของโรคต่างๆ เช่น โรคไข้เลือดออก โรคอุจจาระร่วง โรคเลปโตสไปโรซีสหรือฉี่หนู โรคระบบทางเดินหายใจ รวมถึงภาวะเครียดของมลพิษทางอากาศที่ส่งกลิ่นเหม็น และก่อให้เกิดการสูญเสียทางเศรษฐกิจ ขยะมูลฝอยปริมาณมาก ๆ ย่อมต้องสิ้นเปลืองงบประมาณในการจัดการเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพ รวมไปถึงต้องสูญเสียค่ารักษาพยาบาลในการรักษาโรคที่เป็น สูญเสียรายได้ในยามเจ็บป่วย เกิดมลพิษทางน้ำ ทำให้ชุมชนไม่สามารถเลี้ยง ปลากะพงในกระชังได้ นอกจากนี้ผลกระทบจากขยะมูลฝอยไม่ว่าจะเป็นน้ำเสีย อากาศเสีย ดินปนเปื้อนเหล่านี้ย่อมส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศ ดังนั้นชุมชน จึงได้จัดทำโครงการการจัดการขยะในชุมชน โดยให้ประชาชนมีส่วนร่วมรับรูเข้าใจ
ร่วมมือจัดการ และ คัดแยกขยะอย่างเหมาะสมประชาชนต้องมีส่วนร่วมในการจัดการปัญหาขยะมูลฝอยอย่างเป็นระบบ ลด ละ เลิก พฤติกรรมที่ก่อให้เกิดขยะในชุมชนเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุดในการจัดการปัญหาขยะมูลฝอยปัญหาขยะมูลฝอย หากภาครัฐ ภาคเอกชน หรือภาคประชาชน ไม่ให้ความสนใจหรือเห็นความสำคัญของปัญหาดังกล่าวแล้วนั้น ปัญหาขยะจะทวีความรุนแรงและเพิ่มมากขึ้นตลอดไป จนไม่สามารถกำจัดได้ เป็นเกิดปัญหา “ขยะมูลฝอยในชุมชน” ขึ้น จากสาเหตุของปัญหาดังกล่าว ได้ทำการวิเคราะห์ ดังนี้ ทางพฤติกรรม - ทิ้งขยะไม่เป็นที่ - ไม่แยกขยะในครัวเรือน - ซื้ออาหารสำเร็จรูปเป็นส่วนใหญ่ - ไม่ใช้ถุงผ้า - ขาดความตระหนักในการทิ้งขยะ - ความเคยชินในการทิ้งขยะข้างทาง - ไม่ได้มีความรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ในการจัดการขยะ - ส่งกลิ่นเหม็น -ประชาชนส่วนใหญ่ขาดจิตสำนึก ความตระหนักในการจัดการขยะประชาชนทุกกลุ่มวัยมีนิสัยทิ้งขยะไม่เป็นที่เป็นทาง เห็นแก่ความสะดวกสบายไม่รักษากฎระเบียบวินัยการรักษาความสะอาดร่วมกัน อีกทั้งไม่มีการกำจัดขยะบริเวณบ้านอย่างเหมาะสมและต่อเนื่อง
- ประชาชนส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจในการคัดแยกขยะและยังมีการทิ้งขยะแบบปนรวมกันไม่ได้คัดแยกขยะให้ถูกประเภทขาดความตระหนักในการจัดการขยะ เกิดเป็นพฤติกรรม ความเคยชิน ความสะดวกสบาย
- มีพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่สะดวกสบาย เน้นอาหารสำเร็จรูป ซึ่งส่วนใหญ่บรรจุในซองพลาสติก พอทิ้งไม่เป็นที่ ทำให้มีขยะเกลื่อนในพื้นที่
- เด็กมีพฤติกรรมการลอกเลียนแบบการโยนทิ้งขยะของผู้ใหญ่ในพื้นที่ ผู้ใหญ่ไม่ได้เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเด็ก ไม่ได้บอก สอน หรือเป็นแบบอย่างให้กับเด็ก สภาพแวดล้อมทางสังคม - แพ็คเกจบรรจุอาหารส่วนใหญ่เป็นถุงพลาสติก,โฟม,กล่องพลาสติก - ยังไม่มีกฎกติกาที่ชัดเจนในการจัดการขยะ (มาตรการดูแลชุมชน) - สุนัขจรจัดมากในชุมชน (คุ้ยขยะในถัง) - คนในชุมชนอื่นมาทิ้งขยะในชุมขน - ชุมชนแออัด - มีตลาดนัดในชุมชนเกือบทุกวัน ในพื้นที่ ไม่มีการจัดการขยะที่ถูกต้องตามหลักวิชาการ และมีร้านขายของชำ ร้านสะดวกซื้อที่เพิ่มขึ้น ซึ่งยังไม่มีการจัดการขยะที่ถูกต้อง สภาพแวดล้อมเป็นชุมชนกึ่งเมือง มีประชากรค่อนข้างหนาแน่น การเดินทางสะดวก มีรถเร่เข่ามาขายของในพื้นที่ ใช้ถุงพลาสติกใส่ของเยอะ ทำให้เพิ่มขยะในชุมชน ขาดผู้ประสานงานชุมชน และผู้นำในการจัดการขยะอย่างถูกวิธี ขยะเยอะในพื้นที่บางส่วนของชุมชน สภาพแวดล้อมทางกายภาพ - มีตลาดนัดในชุมชนเกือบทุกวัน - เป็นทางผ่านแหล่งท่องเที่ยว - มีร้านสะดวกซื้อ,ร้านค้าในชุมชน กลไก/ระบบที่เกี่ยวข้อง - ให้เทศบาลจัดเก็บขยะเป็นเวลา - ให้คนในชุมชนได้รับรู้เวลาในการมาเก็บขยะ - มีการจัดประชาคม ทำความเข้าใจในการจัดการดูแลความสะอาดในฃุมฃน - ขาดข้อตกลงชุมชน ในพื้นที่ยังไม่มีการจัดการขยะที่ถูกต้องตามหลักวิชาการ ไม่มีข้อตกลง/ กฎ / ธรรมนูญในชุมชน ขาดมาตรการทางกฎหมาย สังคม และผู้นำชุมชน/ผู้นำในพื้นที่ ยังไม่เป็นต้นแบบในการจัดการขยะ ผลกระทบทางสุขภาพ - เกิดโรคไข้เลือดออก - เกิดโรคอุจจาระร่วง - โรคระบบทางเดินหายใจ - โรคเครียด ทำให้เกิดแหล่งกำเนิดโรคและการแพร่ระบาดของโรค เนื่องด้วยกองขยะ และการทิ้งขยะเรี่ยราด ทำให้เป็นแหล่งที่อยู่ชองสัตว์พาหะนำโรค แมลงวัน แมลงหวี่ หนู และยุง เช่น ทำให้เกิดโรคทางระบบทางเดินหายใจ ระบบทางเดินอาหาร และโรคติดต่อ อีกทั้ง มีผลต่อการเกิดปัญหาทางด้านสุขภาพจิต เพราะกลิ่นที่ไม่พึ่งประสงค์มารบกวนวิถีชีวิตของคนที่ในพื้นที่ โรคไข้เลือดออก3 ราย (ข้อมูลจากศูนย์สุขภาพชุมชนโรงพยาบาลยะหริ่ง 2565) ซึ่งหากไม่จัดการการเกิดโรคมีแนวโน้มจะสูงขึ้น
ผลกระทางสังคม - เกิดการทะเลาะเบาะแว้ง - ก่อให้เกิดความรำคาญให้คนในชุมชน - ขาดความสามัคคีในชุมชน ประชาชนในพื้นที่มีพฤติกรรมที่เคยชิน ขาดความตระหนักทำให้การทิ้งขยะเป็นเรื่องปกติและเกิดความขัดแย้งระหว่างครัวเรือน เช่น การทะเลาะวิวาทในการทิ้งขยะในบริเวณพื้นที่ส่วนบุคคล มีการขัดแย้งเกี่ยวกับถังขยะที่ได้รับจากทางเทศบาลยะหริ่ง 3.4 ผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อม ก่อให้เกิดเหตุรำคาญ ส่งกลิ่นเหม็น สิ่งแวดล้อมเป็นพิษและการทำการเกษตรไม่ดีเพราะขยะทำให้ดินเป็นพิษ ผลกระทบทางเศรษฐกิจ - เพิ่มค่าใช้จ่ายในเรื่องของการรักษาพยาบาล - เพิ่มค่าใช้จ่ายในการบริหารจัดการขยะของเทศบาล - การประกอบอาชีพประมงรายได้ลดลง ทำให้ประชาชนเกิดโรค และต้องเสียค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล ร่วมทั้งทางเทศบาลต้องเสีย ค่าใช้จ่ายในการกำจัดขยะ ร่วมทั้งการประกอบอาชีพทางการประมง เช่นการเลี้ยงปลากะพงในกระชัง เสียหาย ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม - เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย - ชุมชนไม่น่าอยู่ (ทัศนียภาพไม่สวยงาม) - ท่อระบายน้ำอุดตัน - การปนเปื้อนสารเคมี ก่อให้เกิดแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำ ทำให้เกิดโรคในพื้นที ท่อระบายน้ำอุดตันส่งกลิ่นเหม็น สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ และน้ำท่วมขังในพื้นที่ ทำให้ทัศนียภาพไม่สวยงาม
ดังนั้นชุมชน จึงได้จัดทำโครงการการจัดการขยะในชุมชน โดยให้ประชาชนมีส่วนร่วมรับรู้ เข้าใจ
ร่วมมือจัดการ และ คัดแยกขยะอย่างเหมาะสมประชาชนต้องมีส่วนร่วมในการจัดการปัญหาขยะมูลฝอยอย่างเป็นระบบ ลด ละ เลิก พฤติกรรมที่ก่อให้เกิดขยะในชุมชนเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุดในการจัดการปัญหาขยะมูลฝอยปัญหาขยะมูลฝอย หากภาครัฐ ภาคเอกชน หรือภาคประชาชน ไม่ให้ความสนใจหรือเห็นความสำคัญของปัญหาดังกล่าวแล้วนั้น ปัญหาขยะจะทวีความรุนแรงและเพิ่มมากขึ้นตลอดไป จนไม่สามารถกำจัดได้ เป็นเกิดปัญหา “ขยะมูลล้นชุมชน” ขึ้น ข้อมูลการจัดการขยะในครัวเรือน/ชุมชน
1.ครัวเรือนทั้งหมดในชุมชน 159 (100%) 2.ครัวเรือนที่มีการคัดแยกขยะอยู่แล้วก่อนเริ่มโครงการ 10(6.29%) 3.ครัวเรือนที่ใช้ประโยชน์จากขยะ 28(17.61%) 4.ครัวเรือนที่ยังไม่คัดแยกขยะ 149(93.7%)

• 1. เพื่อให้คนในชุมชนสามารถปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันโรคติดต่ออุบัติใหม่ได้

  ตัวชี้วัด : ร้อยละของคนในชุมชนที่มีความรู้ สามารถปฏิบัติตัวในการป้องกันโรคติดต่ออุบัติใหม่ได้อย่างถูกต้อง เหมาะสม

  ขนาดปัญหา 60.00 เป้าหมาย 80.00
• 2. เพื่อเพิ่มจำนวนครัวเรือนที่มีการคัดแยกขยะ

  ตัวชี้วัด : ร้อยละครัวเรือนที่มีการคัดแยกขยะ

  ขนาดปัญหา 78.80 เป้าหมาย 90.00

ตั้งแต่ วันที่ 17 พ.ค. 2567 ถึง 17 พ.ค. 2567

เทศบาลตำบลยะหริ่ง

รวมงบประมาณโครงการ 31,700.00 บาท

ชาวบ้านในชุมชนมีความตระหนักรู้ถึงผลกระทบระยะยาวของปัญหาขยะที่มีในชุมชน ทำให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันเพื่อแก้ไขปัญหาโดยเริ่มต้นการคัดแยกขยะในครัวเรือนเพื่อลดผลกระทบของขยะที่มีปริมาณมากในชุมชน เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในระดับบุคคล และมีสิ่งแวดล้อมเอื้อต่อการลดการสร้างขยะ เมื่อสิ้นสุดโครงการ ชาวบ้านและชุมชนสามารถที่จะปฏิบัติตัวเพื่อลดการสร้างขยะต่อไปได้ เกิดเป็นบ้านตัวอย่าง ชุมชนตัวอย่างเพื่อต่อยอดและขยายผลไปสู่ชุมชนอื่นๆได้อีกด้วย

ข้าพเจ้า ................................................................ ตำแหน่ง.................................................... หน่วยงาน................................................................................ หมายเลขโทรศัพท์......................................................... ในฐานะของผู้เสนอแผนงาน/โครงการ/กิจกรรม

ขอรับรองว่า แผนงาน/โครงการ/กิจกรรม ที่เสนอขอรับการสนับสนุนงบประมาณจากกองทุนหลักประกันสุขภาพ ในครั้งนี้

• check_box_outline_blank ไม่ได้ซ้ำซ้อนกับงบประมาณที่ได้รับจากแหล่งอื่น
• check_box_outline_blank สอดคล้องกับแผนสุขภาพชุมชน ของ กปท.
• check_box_outline_blank รับทราบถึงกฎ ระเบียบ ข้อบังคับ และวิธีการดำเนินงานตามประกาศคณะกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เรื่อง หลักเกณฑ์เพื่อสนับสนุนให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นดำเนินงานและบริหารจัดการกองทุนหลักประกันสุขภาพในระดับท้องถิ่นหรือพื้นที่ พ.ศ.2561 และที่แก้ไขเพิ่มเติม แล้ว