กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

กิตติกรรมประกาศ

"โครงการพัฒนาเครือข่ายชุมชน ร่วมใจ ห่วงใย ผู้ป่วยจิตเวช ปีงบประมาณ 2568 จังหวัดสตูล" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน ตำบลเจ๊ะบิลัง อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ กองทุนสุขภาพตำบล อบต.เจ๊ะบิลัง ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
โครงการพัฒนาเครือข่ายชุมชน ร่วมใจ ห่วงใย ผู้ป่วยจิตเวช ปีงบประมาณ 2568

บทคัดย่อ

โครงการ " โครงการพัฒนาเครือข่ายชุมชน ร่วมใจ ห่วงใย ผู้ป่วยจิตเวช ปีงบประมาณ 2568 " ดำเนินการในพื้นที่ ตำบลเจ๊ะบิลัง อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล รหัสโครงการ 58-L5303-2-8 ระยะเวลาการดำเนินงาน 1 ธันวาคม 2567 - 30 กันยายน 2568 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 23,300.00 บาท จาก กองทุนสุขภาพตำบล อบต.เจ๊ะบิลัง เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

ปัญหาด้านสุขภาพจิตและการใช้สารเสพติดนับเป็นปัญหาที่สำคัญไม่ต่างจากปัญหาสุขภาพกาย และมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นในทุกภูมิภาคทั่วโลก องค์การอนามัยโลกระบุว่าประชากร 1 ใน 4 จะได้รับผลกระทบจากความผิดปกติทางจิตใจหรือระบบประสาทในบางช่วงของชีวิต และมีประชากรทั่วโลก ราว 450 ล้านคนที่ทนทุกข์ทรมานจากสภาพดังกล่าว ทั้งนี้อาการฉุกเฉินทางจิตมีลักษณะอารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว อาละวาด เสี่ยงทำร้ายตนเอง ทำร้ายผู้อื่นหรือทำร้ายข้าวของ  ปัญหาสุขภาพจิตหรือจิตเวช เช่น มีอาการหูแว่ว ประสาทหลอน โรคซึมเศร้ารุนแรง ทำให้เกิดความพิการและสูญเสียเป็นจำนวนมาก ปัญหาสุขภาพจิตไม่ใช่จะส่งผลกระทบแค่เฉพาะผู้ป่วยเท่านั่นแต่ยังส่งผลกระทบไปสู่บุคคลในครอบครัว ผู้ดูแล และคนในชุมชนอีกด้วย ผู้ป่วยจิตเวชมักขาดโอกาสการสนับสนุนในสังคมหรือชุมชน และยังพบว่าครอบครัวและญาติหรือผู้ดูแลได้รับผลกระทบด้านสุขภาพกาย สุขภาพจิต เศรษฐกิจและสังคมตามมา
    การที่ผู้ป่วยจิตเวชได้รับการดุแลที่ต่อเนื่องและได้ปฏิบัติกิจกรรมร่วมกับคนในชุมชน ภายหลังการบำบัดรักษากลับสู่ชุมชนแล้วยังมีอุปสรรคเนื่องจากภายหลังการจำหน่ายจากโรงพยาบาล ผู้ป่วยกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ยังขาดโอกาสจากชุมชนในการพัฒนาศักยภาพตนเองให้มีชีวิตในสังคมเช่นบุคคลทั่วไป ซึ่งปัญหาส่วนหนึ่งเกิดจากตังผู้ป่วยเอง เช่นการขาดความมั่นใจในการดำเนินชีวิตร่วมกับครอบและผู้อื่น นอกจากนี้ชุมชนยังขาดความรู้ ความเข้าใจหรือไม่เห็นความสำคัญของกลุ่มผู้ป่วยทางจิตที่มีจำนวนผู้ป่วยเพิ่มมากขึ้นและความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น ประชาชนในชุมชนรู้สึกกลัว รังเกียจ ไม่เชื่อมั่นในความสามารถของผู้ป่วย มีทัศนคติในทางลบต่อผู้ป่วย สิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้ป่วยทาจิตไม่ได้รับการยอมรับจากสังคมและขาดโอกาสในการพัฒนาตนเองในการอยู่ร่วมในสังคมมากยิ่งขึ้น จึงส่งผลให้ผู้ป่วยจิตเวชเหล่านี้กลายเป็นภาระและปัญหาของครอบครัวและสังคมต่อไป อีกทั้งครอบครัวผู้ป่วยเองยังขาดความรู้ความเข้าใจในการดูแลผู้ป่วยจิตเวชที่ถูกต้อง จึงทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการกำเริบและสร้างปัญหาในสังคมตามมาด้วย สำหรับในพื้นที่ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านปาเต๊ะ มีผู้ป่วยจิตเวชทั้งหมด 70 ราย ซึ่งแบ่งเป็นผู้ป่วยจิตเวชทั่วไป 35 คน คิดเป็นร้อยละ 50  จิตเวชจากยาเสพติด 35 คน คิดเป็นร้อยละ 50 จากการติดตามเยี่ยมบ้านของเจ้าหน้าที่สาธารณสุขพบปัญหาดังนี้ 1.ผู้ป่วยขาดยาเนื่องจากรับประทานยาแล้วดีขึ้นจึงหยุดยาเอง 2. ผุ้ป่วยรับประทานยาไม่ต่อเนื่อง เนื่องจาก ไม่ได้ไปพบแพทย์ตามนัดเพราะดูแลไม่ได้อยู่ในพื้นที่หรือผู้ดูแลไม่สะดวกพาคนไข้ 3. ผู้ดูแลขาดความรู้ในการดูแลผู้ป่วยจิตเวช 4.เพื่อนบ้านหวาดระแวงกลัวผู้ป่วยจิตเวชจะทำร้าย 4.แกนนำขาดความรู้ในการนำส่งรพ.ในกรณีผู้ป่วยอาละวาด ทำร้ายร่างกายหรือสิ่งของ

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อกระตุ้นการขับเคลื่อนงานสุขภาพจิตในชุมชน
2. เพื่อให้ผู้เข้าร่วมอบรมมีความรู้ ความเข้าใจ และทักษะในการดูแลฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยจิตเวชอย่างถูกต้องเหมาะสม
3. เพื่อเสริมสร้างการมีส่วนร่วมในการค้นหาและป้องกันปัญหาสุขภาพจิตในชุมชน
4. เพื่อให้เกิดการดูแลผู้ป่วยจิตเวชอย่างต่อเนื่องในชุมชนและลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ โดยแกนนำสุขภาพจิตในชุมชน
5. เพื่อให้ผู้เข้าอบรม มีความรู้ ความเข้าใจ โทษของยาเสพติดที่นำไปสู่การป่วยเป็นจิตเวช

กิจกรรม/การดำเนินงาน

1. กิจกรรมอบรมส่งเสริมให้ความรู้แก่ผู้ป่วยจิตเวชและญาติ หรือผู้ดูแล
2. กิจกรรมอบรมส่งเสริมความรู้แก่อสม. ผู้นำชุมชน แกนนำ
3. กิจกรรมอบรมส่งเสริมความรู้แก่นักเรียนโรงเรียนบ้านบันนังปุเลา

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

๑. ผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรังได้รับการดูแลต่อเนื่องในชุมชน ๒.ผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน มีอาการกลับเป็นซ้ำของโรคลดลง ๓.ผู้ป่วยจิตเวชมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและสามารถดูแลตนเองได้ดีขึ้นอีกทั้งลดการพึ่งพาดูแลจากครอบครัว ๔.ภาคีสุขภาพในชุมชนมีส่วนร่วมในการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรังในชุมชนอย่างต่อเนื่อง

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น