กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

กิจกรรมทางกาย หมายถึง การเคลื่อนไหวของร่างกายโดยกล้ามเนื้อและกระดูกที่ทำให้เกิดการเผาพลาญพลังงาน (องค์การอนามัยโลก 2553) ซึ่งครอบคลุมการประกอบกิจกรรมในชีวิตประจำวัน การทำงาน การทำกิจกรรมในเวลาว่าง การออกกำลังกายการเล่นกีฬา การทำกิจกรรมนันทนาการ และการท่องเที่ยวการมีกิจกรรมทางกายที่เพียงพอนับว่ามีความสำคัญอย่างยิ่ง ทั้งในมิติของการป้องกันโรคและการสร้างเสริมสุขภาพ เพราะการมีกิจกรรมทางกายที่เพียงพอในช่วงวัยเด็กสามารถส่งเสริมให้เกิดพัฒนาการแบบองค์รวม ทั้งด้านสติปัญญา การเรียนรู้ทางด้านเจตคติ ทักษะทางกาย และสามารถลดความเสี่ยงในการเป็นโรคอ้วนและโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในอนาคต สำหรับการมีกิจกรรมทางกายที่เพียงพอในผู้ใหญ่นั้น จะช่วยลดความเสี่ยงในการเป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ลดความเครียด เสริมสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและกระดูก และช่วยให้ระบบต่างๆ ภายในร่างกายทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ ก่อให้เกิดการเผาผลาญพลังงานเพื่อสร้างสมดุลของร่างกายช่วยควบคุมน้ำหนักตัวให้อยู่ในภาวะปกติ และช่วยเพิ่มความสามารถในการดูแลตัวเอง ลดความเสี่ยงจากการหกล้มของผู้สูงอายุ โดยองค์การอนามัยโลกแนะนำว่า ผู้ใหญ่ควรมีกิจกรรมทางกายระดับปานกลางขึ้นไปอย่างน้อย 30 นาทีต่อวัน ในอย่างน้อย 5 วันต่อสัปดาห์ และเด็กควรมีกิจกรรมทางกายระดับปานกลางขึ้นไปอย่างน้อย 60 นาทีทุกวัน อย่างไรก็ตาม การมีกิจกรรมทางกายไม่เพียงพอ (Physical Inactivity) ในปัจจุบันเป็นหนึ่งในสี่ปัจจัยเสี่ยงหลักด้านสุขภาพที่นำไปสู่การเจ็บป่วยและสูญเสียชีวิตจากกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (Non-communicable Diseases, NCDs) ทั่วโลก ร่วมกับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ยาสูบ และอาหารที่ไม่เหมาะสมตามหลักโภชนาการ โดยองค์การอนามัยโลกรายงานว่าในปัจจุบันมีประชากรโลกเสียชีวิตจากการมีกิจกรรมทางกายไม่เพียงพอประมาณร้อยละ 5.5 ของประชากรโลก และมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ในส่วนของประเทศไทยพบว่า การขาดกิจกรรมทางกายคิดมูลค่าการสูญเสียเป็นเงินราว 5,977 ล้านบาท และจากภาวะอ้วนและมีน้ำหนักเกิน ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการขาดกิจกรรมทางกายควบคู่กับการบริโภคอาหารไม่เหมาะสม คิดเป็นเงินราว 12,142 ล้านบาท การรวมกลุ่มหรือชมรมในระดับหมู่บ้านหรือชุมชนถือเป็นกลไกสำคัญที่มีบทบาทสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพทางร่างกายและจิตใจให้แก่คนในชุมชน โดยเฉพาะการรวมกลุ่มเพื่อทำกิจกรรมทางกายร่วมกัน นอกจากสร้างความสนุกสนานแล้ว ยังเป็นการสร้างความสามัคคีในเกิดขึ้นในชุมชน รวมทั้งเมื่อนำการทำกิจกรรมทางกายมาประยุกต์กับศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นของตน และยังเป็นการสืบสานศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นให้คงอยู่ ข้อมูลพื้นฐานชุมชน (อธิบายให้ครอบคลุมจำนวนประชากรในทุกช่วงวัย (วัยเด็กและเยาวชน วันทำงาน และผู้สูงอายุ), ปัญหาสุขภาพของคนในชุมชนที่นำมาซึ่งความต้องการส่งเสริมกิจกรรมทางกายให้เพิ่มขึ้นในชุมชน) แต่สภาพสังคม เศรษฐกิจ ศาสนา และวัฒนธรรมของจังหวัดนราธิวาสอาจมีปัญหาต่อการออกกำลังกายของเยาวชนในชุมชนอยู่บ้าง โดยเฉพาะเรื่องเครื่องแต่งกายที่ไม่ปกปิดอวัยวะร่างกาย ทำให้ผู้ปกครองของเด็กไม่สนับสนุนให้บุตรหลานได้ออกกำลังกายด้วยการเล่นกีฬา ตลอดจนอุปกรณ์การออกกำลังกายที่มีราคาแพงและสถานที่ออกกำลังกายยังไม่เพียงพอต่อการจำนวนเยาวชนที่มีอยู่มากในชุมชนก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่เยาวชนไม่ได้รับการออกกำลังกาย จากข้อมูลและสภาพปัญหาดังกล่าวเรา จึงเล็งเห็นความสำคัญของการออกกำลังกายของเยาวชนและเห็นว่า “ซีละ” เป็นกิจกรรมที่เหมาะสมกับเยาวชนในชุมชนได้ทุกเพศทุกวัย สามารถส่งเสริมให้เยาวชนสนในที่จะออกกำลังกายที่จะส่งผลต่อการมีสุขภาพกายและใจที่ดี เนื่องจาก “ซีละหรือสีลัต” เป็นการส่งเสริมกิจกรรมทางกายด้วยศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นที่สามารถต่อยอดเป็นกิจกรรมอย่างอื่นที่เด็กๆและเยาวชนสนใจและชื่นชอบ เช่น การละเล่น การแสดง และการเล่นกีฬาปันจักสีลัต อีกด้วย