กองทุนสุขภาพตำบล - กองทุนหลักประกันสุขภาพท้องถิ่น - กปท

ชื่อโครงการ โครงการกำจัดเหานักเรียนด้วยแซมพูสมุนไพรจากสะเดากับดอกอัญชัญ

ที่อยู่ ตำบลตาเนาะปูเต๊ะ อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา จังหวัด ยะลา

รหัสโครงการ L8411-63-02-04 เลขที่ข้อตกลง 03/2563

ระยะเวลาดำเนินงาน ตั้งแต่ 23 กรกฎาคม 2563 ถึง 24 กรกฎาคม 2563

กิตติกรรมประกาศ

"โครงการกำจัดเหานักเรียนด้วยแซมพูสมุนไพรจากสะเดากับดอกอัญชัญ จังหวัดยะลา" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน ตำบลตาเนาะปูเต๊ะ อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ กองทุนสุขภาพตำบล อบต.ตาเนาะปูเต๊ะ ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
โครงการกำจัดเหานักเรียนด้วยแซมพูสมุนไพรจากสะเดากับดอกอัญชัญ

บทคัดย่อ

โครงการ " โครงการกำจัดเหานักเรียนด้วยแซมพูสมุนไพรจากสะเดากับดอกอัญชัญ " ดำเนินการในพื้นที่ ตำบลตาเนาะปูเต๊ะ อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา รหัสโครงการ L8411-63-02-04 ระยะเวลาการดำเนินงาน 23 กรกฎาคม 2563 - 24 กรกฎาคม 2563 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 23,200.00 บาท จาก กองทุนสุขภาพตำบล อบต.ตาเนาะปูเต๊ะ เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นสมาชิกในชุมชนจำนวน 0 คน หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

เหา หรือที่มีชื่อเรียกทางวิทยาศาสตร์ว่า Pediculus humanus เป็นแมลงในกลุ่มปรสิต อาศัยอยู่บนร่างกายคนและดำรงชีวิตด้วยการกินขี้ไคลบนหนังศีรษะของคนเรา เหามีมากกว่า 3,000 ชนิด ซึ่งบ่งส่วนเป็นปรสิต ที่อยู่ในสัตว์ แต่ที่เป็นชนิดที่อยู่ในคนนั้นมีเพียงแค่ 3 ชนิด ได้แก่ เหาที่อยู่บนศีรษะ เหาที่เกาะอยู่ตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย และเหาที่บริเวณอวัยวะเพศ หรือโลน โดยเหาแต่ละชนิดจะอาศัยอยู่ในบริเวณต่าง ๆ ของร่างกายอาทิเช่น บนศีรษะ บนร่างกาย และบริเวณอวัยวะเพศ เหาสาสารถแพร่กระจายจากคนสู่คนได้ โดยการอยู่ใกล้ชิดและคุลกคลีกับผู้ที่เป็นโรคเหา จึงทำให้ผู้ที่เป็นโรคเหานั้นก็มักจะถูกสังคมรังเกียจ ซึ่งอาการที่มักพบได้จากคนที่เป็นเหาก็คือ อาการคันและเป็นแผลติดเชื้อบนหนังศีรษะ อันเนื่องมาจากการระคายเคือง นอกจากนี้ เหายังชอบวางไข่เอาไว้ตามเส้นผมของเราจนทำให้เป็นจุดขาว ๆ ตามเส้นผม แถมยังเกาะแน่นอีกด้วย โดยจะไม่หลุดไปถึงแม้ว่าจะหายเป็นเหาแล้วก็ตาม โรคเหาเป็นโรคที่พบกันบ่อยมากในกลุ่มนักเรียนตั้งแต่ชั้นปฐมวัยจนถึงประประถมศึกษา โดยพบว่ามีนักเรียนติดเหาประมาณ 80-90 % ซึ่งโรคเหานับเป็นโรคที่น่ารังเกียจสำหรับคนทั่วไป นอกจากก่อให้เกิดความรำคาญกับผู้ที่เป็นเนื่องจากมีอาการคันศีรษะแล้ว ยังทำให้เสียสมาธิในการเรียน เสียบุคลิกภาพ และยังเป็นพาหะนำไปติดผู้อื่นต่อไป วิธีการรักษาเหา จะต้องทำการรักษาผู้ที่เป็นเหาและผู้ที่อยู่ใกล้ชิดควบคู่กันไป โดยต้องทำการควบคุมไม่ให้เหาแพร่กระจาย และป้องกันไม่ให้เกิดการติดซ้ำ

ดังนั้น โรงเรียนบ้านทำนบ ได้เล็งเห็นความสำคัญของการดูแลสุขภาพของนักเรียนที่เป็นโรคเหา จึงได้จัดทำโครงการนี้ขึ้นเพื่อกำจัดเหานักเรียนในโรงเรียน และสำหรับนักเรียนที่ไม่เป็นเหาก็สามารถนำความรู้ที่ได้รับไปดูแลตนเองและคนใกล้ชิดได้ต่อไป

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาปรับปรุงใช้ให้เกิดประโยชน์
2. เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหาในนักเรียน
3. เพื่อลดการระคายเคืองหนังศีรษะในเด็กที่เป็นเหาแทนการใช้ยาแผนปัจจุบัน
4. เพื่อผลิตแชมพูสมุนไพรกำจัดเหาจากใบสะเดากับดอกอัญชัน
5. เพื่อให้นักเรียนที่ไม่เป็นเหาสามารถดูแลตนเองและดูแลคนใกล้ชิดได้

กิจกรรม/การดำเนินงาน

1. อบรมกำจัดเหานักเรียนด้วยแชมพูสมุนไพร

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1. เพื่อนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาปรับปรุงใช้ให้เกิดประโยชน์
   1. เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหาในนักเรียน
   2. เพื่อลดการระคายเคืองหนังศีรษะในเด็กที่เป็นเหาแทนการใช้ยาแผนปัจจุบัน
   3. เพื่อผลิตแชมพูสมุนไพรกำจัดเหาจากใบสะเดากับดอกอัญชัน
   4. เพื่อให้นักเรียนที่ไม่เป็นเหาสามารถดูแลตนเองและดูแลคนใกล้ชิดได้

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น